×

Recensie

Klassiek

22 oktober 2018

Hark! en Co

R.L. Stevenson

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht in eigen beheer

R.L. Stevenson Hark! en Co Klassiek 3.5 Hark! en Co – R.L. Stevenson Written in Music https://writteninmusic.com

Het is niet met grote regelmaat dat schrijvers een muzikaal eerbetoon krijgen. Denkend aan het immens spannende boek “Schateiland” was dat ook niet meteen de verwachting bij de naam R.L. Stevenson. Met de toevoeging dat Robert Louis ook gedichten schreef, werd een eerbetoon al een minder exotische keuze. Daarmee echter nog geen gelopen race. Hoe ga je ermee om? Welke keuzes maak je, hoe geef je de muziek vorm? Voor Harke is het niet de eerste keer dat hij een schrijver en dichter muzikaal eer brengt. Eerder al schreef hij muziek bij gedichten van William Blake en Jan Jacob Slauerhoff. Hij schreef ook opera’s en liederencycli gebaseerd op teksten van Patricia Highsmith en Iris Murdoch, Paul van Ostaijen en Nescio. Daarbij kun je stellen dat Harke Jan complexiteit van gedichten of teksten niet uit de weg gaat. Voor dit album richtte hij zich met name op A Child’s Garden Of Verses van R.L. Stevenson en zette deze op muziek.

De gedichten van Stevenson heeft Harke Jan voorzien van smaakvolle composities waarbij zowel warmte centraal staat net als de sfeer van de composities en waarbij er steeds aandacht is voor  het instrumentarium en de kleur en toonzetting van de stemmen. Zowel Henk Hofstede als Vera van der Poel hebben meegewerkt aan het album. Naast hen neemt Harke zelf ook zang voor zijn rekening en hij bespeelt de cajon. Het ensemble dat de composities inkleurt, staat steeds in dienst van de composities. De viool van Josje ter Haar neemt op aangename wijze, nooit opdringerig, de leidende rol in de composities. Ze staat echter niet alleen voor de kleuring. De cello van Brendan Conroy, de gitaar van Steef Vellinga en de piano van Elly Abas maken het geheel compleet. Het album is stemmig, aangenaam akoestisch en draagt een aangename sereniteit in zich. Het opent mooi met Looking Glass River waar de stem van Henk Hofstede heerlijk past naast de instrumenten. Een buitengewoon fraaie keuze om Henk Hofstede hier een bijdrage te laten leveren; zijn stem is volkomen in balans met de instrumenten. Een sprekende compositie bij een gedicht over onder water leven in een rivier.

Vera van der Poel zingt de tweede compositie, gitaar en viool komen iets meer naar de voorgrond. De dichtregels hebben zich vertaald in mooie zanglijnen. Subtiliteit ook weer hier alom. Mooi hoe gitaar en viool in het tussenstuk beide aandacht vragen. Met een kleine knik naar Kate Bush, zo lijkt het, is ook dit een mooi passende toonzetting van het werk van Stevenson. De derde compositie, Good Boy, brengt een duet tussen Harke en Vera. Een stichtelijke tekst bijna ondeugend vertaald in het duet. Geslaagde vertolking met twee stemmen die prima bij elkaar passen. Farewell To The Farm wordt weer gezongen door Henk Hofstede. De speelsheid van de vorige compositie lijkt hierin door te lopen. Deze compositie klinkt alsof deze geschreven is voor de stem van Henk. Het samenspel van de instrumenten is hier optimaal.

Where Go The Boats? brengt de stemmen van Vera en Harke weer samen. Met andermaal een speelse verklanking van de dichtregels kun je je goed voorstellen hoe dit gedicht de kinderwereld en beleving vertolkt. The Wind is de laatste muzikale weergave van een gedicht van R.L. Stevenson. De stem van de voorman van Nits begeleid door de muziek roept, meer dan de andere composities, melancholie op. Wonderwel passend en ook hier weer geschreven, zo lijkt het, op de stem van Henk. Dan volgt Ravi, de ode van Harke Jan aan Ravi Shankar, de virtuoze meester van sitar en surbahar en overduidelijk een inspiratiebron voor Harke. Mooi en passend.

Het album wordt afgesloten met de vertolking van twee meer gedichten. Het eerste is een vertolking van een gedicht van John Clare waarin Harke alleen zingt. Speelsheid in een compositie die zeker ook aansprekend is. Hoewel Harke hier ook wat donkerder klinkt, zit hierin niet de melancholie die kenmerkend is voor de zang van Henk Hofstede op dit album. De laatste compositie wordt weer gezongen door Vera van der Poel. Taking Leave Of A Friend sluit het album uiteindelijk melancholisch maar warm af.

Het album is een mooie luisterervaring, vooral omdat het vraagt om meer dan een enkele keer te beluisteren. Juist omdat sereniteit en het klein houden van de composities als een rode draad door de muziek loopt én de instrumenten in de composities steeds opnieuw hun samenspel vinden, is aandacht voor de muziek van belang. Als je die tijd en aandacht ervoor neemt, is dit je kans om een mooi album te leren kennen dat zich langzaam maar zeker aan jou als luisteraar blootgeeft. De stemmen voor de verschillende composities zijn uitstekend gekozen én de balans tussen speelsheid en melancholie is treffend. Het album is wat aan de korte kant, maar de kwaliteit staat buiten kijf. Benieuwd welke muzikale stappen Hark! en Co hierna gaan zetten. Op woensdag 14 november kun je Hark! en Co live aan het werk zien in de Roode Bioscoop in Amsterdam.



  1. Looking Glass River
  2. Glistering Planets
  3. A Good Boy
  4. Farewell To The Farm
  5. Where Go The Boats?
  6. The Wind
  7. Ravi
  8. Clock A Clay
  9. Taking Leave Of A Friend