×

Recensie

Klassiek

01 april 2018

Alexander Melnikov – Four Pieces, Four Pianos

Alexander Melnikov – Four Pieces, Four Pianos

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Harmonia Mundi

Alexander Melnikov – Four Pieces, Four Pianos Alexander Melnikov Klassiek 4 Alexander Melnikov – Four Pieces, Four Pianos Written in Music https://writteninmusic.com

Russische meesterpianist Alexander Melnikov, recent nog te zien bij het VPRO programma Vrije Geluiden, brengt met Four Composers-Four Pieces-Four Pianos wel een heel bijzonder album uit. De albumtitel verschaft meteen volledige duidelijkheid. Een bijzonder concept, dat hier een meesterlijke uitvoering krijgt.

Het is overigens Melnikov zelf die met het idee kwam. Als muzikant is hij sterk bezig rond de historische praktijk, zoals onder meer blijkt uit zijn uitgebreide discografie. Zo bespeelt hij op dit nieuwe werkstuk vier historisch belangrijke piano’s, zoals onder meer de Alois Graff uit ca. 1828-1835 (uit zijn eigen collectie piano’s) of een Erard piano uit 1837. Bij de keuze van componisten komt hij uit bij Schubert, Chopin, Liszt en Stravinsky.

Op zijn meest recente album horen we Melnikov solo op piano. Het opgelegde format geeft de pianist volop de gelegenheid om die stukken niet alleen vast te leggen, maar ook om ze verder te verkennen en te herinpreteren. De keuze voor die stukken komt er natuurlijk niet zomaar, ze behoren nu eenmaal tot de hoekstenen binnen de respectievelijke oeuvres van de componisten. Toch beklemtoont Melnikov dat het hem hier niet te doen is om ‘historisch correcte’ versies neer te zetten. Dat is ergens ook onmogelijk. Wel tracht de Russische pianist om een blik te geven op de context. Hij plaatst welbepaalde stukken in context door ze uit te voeren op die piano’s waar ze initieel op geschreven werden.

Op die manier tracht hij de luisteraar enig inzicht te verschaffen in zowel de componisten, de composities als de piano’s. Dat merk je ook aan de heel uitgebreide, meertalige hoesnota’s die bijna een apart boekdeel vormen. Ook dat is een manier voor Melnikov om de luisteraar te informeren. Naast de muziek zelf, uiteraard.

Bij Schubert’s Wanderer Fantasie horen we meteen groot speelplezier. Maar evenzeer word je gepakt door het virtuoze spel van Melnikov. De muziek klinkt fris en vol leven, onder meer door snelle gedreven tempi. Tezelfdertijd is er veel aandacht voor emotionele zeggingskracht. Iets later zijn er de Etudes van Chopin, gespeeld op een Erard piano uit 1837. Ook hier is die virtuositeit merkbaar, al merk je ook een andere klank en een heel andere speelstijl. In het derde luik vind je dan weer de Réminiscences de Don Juan (Liszt) (op een Bösendorfer uit 1875) wat duizelingwekkend pianospel oplevert, om vervolgens af te ronden met een bijzonder straf Stravinsky’s Trois Mouvements de Pétrouchka op een Steinway uit 2014.

Alles tesamen levert het een prachtig album op, met vier verschillende insteken die toch een duidelijke coherentie tentoonspreiden. Zo valt uiteindelijk alles op zijn plooi en kenmerkt dit album zich vooral door aandacht voor subtiele details als door evenwicht. Een uitstékend album !



  1. Schubert: Wanderer Fantasie D.760 Op. 15 (Alois Graff Piano, ca 1828-1835)
  2. Chopin: Douze Etudes Op. 10 (Erard Piano, 1837)
  3. Liszt: Réminiscences De Don Juan S. 418 (Bösendorfer Piano, 1875)
  4. Stravinsky: Trois Mouvements De Pétrouchka (Steinway Piano, 2014)