×

Nieuws

10 december 2015

Waarom State X missen geen optie is (part 1)

Geschreven door: Dick Hovenga

Dat State X, komende weken in Paard van Troje in Den Haag, een van de festivals is die je absoluut niet mag missen hebben we al meerdere keren duidelijk gemaakt. Om nog maar even een opsomming te maken van wat je niet mag missen doen we wat suggesties….Eerst maar even de vrijdag.

Natuurlijk mag je festivalopener Anna von Hausswolf niet missen. Met haar uitbundige manier van orgel spelen en haar heerlijk geestverruimende muziek verzet zij zowel op album als op het podium flinke muzikale bakens. Onze Frank schreef een prachtig stuk over haar nieuwe album The Miraculous: ‘Het orgel op dit album mag dan wel klinken als een ontembaar beest, Anna’s stem doet daar zeker niet voor onder. Vaak klinkt ze donker en dreigend, grommend en haast net zo zwaar als de muziek. Maar dan zijn daar toch ook meer etherische momenten, die de muziek een etherische, dromerige lading meegeven. Een enkel moment gaat haar stem zo de hoogte in dat je hoofd explodeert, de wereld tijdelijk stil lijkt te staan, om uiteindelijk te veranderen in een duistere plek vol vreemde fantasiebeesten. Een bijzonder stembereik dus, dat zowel de lage-, midden- en hoge tonen beheerst’.

In de Main Room is vrijdag een flink gedeelte van de avond ingericht voor Snarky Puppy en aanverwanten. De Britse Snarky Puppy toetsenman Bill Laurence mag daar de avond openen. Met zijn Project, met daarin SP baas Michael League op bas en SP drummer Robert ‘Sput’ Searight, weet hij op het podium altijd een waar muzikaal feest te doen laten ontstaan. Zijn geweldig inventieve spel mag in Snarky Puppy dan binnen het totaalgeluid zeker opvallen met zijn Project krijgt hij alle ruimte zijn kwaliteiten optimaal te etaleren. Het optreden van Snarky Puppy daarna verdient natuurlijk alle aanbeveling. Heb je de band nog nooit live gezien….GA DAT DOEN! Heb je ze al wel eens live gezien weet je kan verwachten en ga je ook.

In de Small is de programmering al net zo spannend. Het legendarische Rocket From The Tomb speelt daar. Een must-see. De band, gestart in 1974, bestond maar 200 dagen en had toen al vier drummers versleten en ging nooit de studio in. De band spatte uit elkaar en de groep muzikanten splitte op in The Dead Boys en in Pere Ubu. Twee bands dus die hun eigen legacy creëerden. De Rocket From The Tomb songs werden vervolgens door beide bands gespeeld. Nu voor het eerst op tour met de originele songs.

Welk optreden ook zeker niet gemist mag worden is dat van Jakob Bro en zijn outfit met Søren Kjærgaard, Nicolai Munch-Hansen en drummer Seb Rochfort. Dat wij bij Written groot fan van Bro zijn mag erg duidelijk zijn geworden de afgelopen jaren. Alles wat deze man doet is reuze interessant. In deze bandsamenstelling hakt hij wat harder dan in zijn jazztrio opstelling, die juist verstild is. Een optreden wat een al net zo grote must-see is dus. Bro is altijd geweldig en met deze muzikanten kan er alleen maar een fascinerend optreden ontstaan.

Ook niet missen moet je Tatran. Dit Israëlische trio maakt momenteel een enorme opmars in het circuit. Vanuit een jazzvisie opgezet bouwen de muzikanten met flinke scheuten rock, klassiek, folk, avantgarde en electronica een enerverende sound op die zowel op plaat (hun album Soul Ghost verscheen afgelopen herfst) als op het podium een geweldige indruk achterlaten. Absoluut ook gaan zien dus.

https://www.youtube.com/watch?v=u3d1y9nDSD4