Met een indrukwekkend en lang concert overtuigde Pat Metheny afgelopen donderdag 11 februari, het publiek in het reeds lang uitverkochte Concertgebouw. Waar zijn laatste album ‘Orchestrion’ nog verlangend doet uitzien naar de inbreng van andere muzikanten bleek live het album goed overeind te kunnen staan.

Het was een imposante setting die Metheny op het podium had staan. Een enorme muur aan instrumenten en installaties. Het concert, dat door vertraging vanuit Engeland pas een half uur later begon, had een ijzersterk begin. Metheny begon het ‘Orchestrion’ gedeelte van zijn show pas nadat hij eerst een aantal composities op de akoestische gitaar en daarnaast een prachtige versie van ‘The Sound Of Water’ op zijn Picasso 42-snarige gitaar had gespeeld.

Hij trapte daarna gelijk vol af met de stukken van zijn nieuwe album. Waar bij het album op den duur een soort van eentonigheid optreed bleken de composities juist live een duidelijk toon en lijn te hebben. Natuurlijk was het Metheny, met zijn uitleg over de opbouw van zowel de muzikale stellage als de composities die daaraan debet was. Vervolgens was er op het podium zoveel te bekijken dat de stukken geheel op hun plek vielen. ‘Orchestrion’ is opgebouwd volgens de klassieke Metheny methode. Fraai uitgesponnen stukken met veel ruimte voor fraai solo gitaarwerk en opbouw en heftige tussenstukken. De stukken van het album werden in andere volgorde gespeeld met een ouverture die uiteindelijk naar adem deed happen.

Het ruim 2 uur durende concert werd vervolgens voortgezet met een improviserende Metheny die uitlegde hoe zijn stellage aan instrumenten was opgebouwd en hoe deze functioneerde. Het geniale aan die muzikale opzet werd uiteindelijk duidelijk. Het dubbelen van zijn gitaarpartijen, het spelen van steeds nieuwe gitaarpatronen, het blijft verbazingwekkend op te zien. Met een afsluiting in de vorm van een tweetal onversneden Metheny klassiekers kwam tenslotte aan een memorabel optreden een einde.