Naast zijn eigen trio droeg de jonge, maar gretige muzikant Thomas Champagne in de loop der jaren bij aan projecten zoals het Braziliaans getinte poprock septet UTZ, hardbopsensatie The Sidewinders en Al Manara met vijftien Belgisch-Palestijnse muzikanten. Heel uiteenlopende projecten waarin hij zijn creatieve ei kwijt kon. Daarnaast leverde hij ook nog eens muziek voor kortfilms, theater en dans. Nu is er Sweet Day, de opvolger van de gelijknamige, zes tracks tellende maxi ep uit 2016.

In kwartetbezetting brengt de Random House groep rond saxofonist Thomas Champagne (gitarist Guillaume Vierset, contrabassist Ruben Lamon en drummer Alain Deval) met Sweet Day een album dat vooral indruk maakt door de schijnbare eenvoud en helderheid. Neem bijvoorbeeld hoe de opener Home meteen zachtjes en poëtisch in je oor fluistert. Geen gebulder, geen overrompeling, maar wel een groep die graag uitwaaiert in haar muziek en verschillende facetten naar voren schuift zonder dat het gekunsteld aanvoelt. In het beginstuk Home bijvoorbeeld voel je meteen warmte. Alsof ze daarmee willen zeggen : we zijn thuis in de jazzmuziek. En we willen van dit huis een échte thuis maken.

Random House is een bende muzikanten met een eigenzinnige charme die in het samenspel genot openbaren. Zij staan voor een eerder ruisend zacht en zoete sound met een soms zalig zondags luie feel, al gebeurt er eigenlijk best veel binnen de contouren van de composities. Dat heeft veel te maken met de manier waarop drummer Deval en bassist Ramon Lamon de ritmes beet nemen, waardoor Champagne (sax) en Vierset (gitaar) die de songwriting credits delen net iets meer ruimte hebben om vrijuit te gaan.

Op Sweet Day horen we een jonge, frisse groep die aan een eigen sound timmert, al hoor je in de hier gepresenteerde stukken een gezamenlijke voorliefde voor helden als saxofonist Wayne Shorter. Tijdens Waiting worden zeker op gitaar wat ijle zijwegen verkend en verderop is er het boeiende Oriana. Die kenmerken het motief van het album: via subtiele en poëtische ingetogenheid (o.a. het door Braziliaanse ritmes gedomineerde Tres Chicas) de focus leggen op mooie verhalen vertellen. Elders tekent de Random House groep dan weer voor wat low key feelgood funk. Niet dat de groep niet af en toe ook vuriger uit de hoek kan komen zoals onder meer blijkt uit het rockerige Sweet Day of uit het korte spurtje dat Evidence is.

Uit Sweet Day onthouden we dat deze groep een heel schoon visitekaartje aflevert voor de hen wachtende concertreeks. Die brengt hen onder meer naar:

• 18 januari: Jazz Station River Jazz
• 18 februari: Roskam (B)
• 22 februari: Caveau du Max (Bxl)
• 27mei: Heptone (Ittre)
• 9 oktober: CC St-Georges-sur-Meuse