×

Recensie

Jazz

02 februari 2017

Teun Verbruggen, Jozef Dumoulin & Keiji Haino

The Miracles Of Only One Thing

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Sub Rosa

The Miracles Of Only One Thing Teun Verbruggen Teun Verbruggen, Jozef Dumoulin & Keiji Haino Jazz 3.5 Teun Verbruggen, Jozef Dumoulin & Keiji Haino – The Miracles Of Only One Thing Written in Music https://writteninmusic.com

Jazzdrummer Verbruggen bracht recent Warped Dreamer, Hapax Legomena (met Bureau Of Atomic Tourism) en een album met Drifter uit en is naast het bestieren van zijn Rat Records dezer dagen ook hard aan het werk met zijn Walter project. Toen er een uitnodiging kwam om drie weken door Japan te touren, inviteerde hij maar al te graag Fender Rhodes-specialist Jozef Dumoulin (Lidlboj, Lilly Joel). Eens in Japan zag dit duo de kans om ook Keiji Haino aan boord te halen.

Keiji Haino is een Japanse muzikant/singer-songwriter ging al aan de slag ging met de meest uiteenlopende genres. De meest conventionele daarvan is rock, maar ook noise, percussiemuziek, psychedelica, minimalisme en drones zijn niet veilig voor de experimentele Japanner, die met de fine fleur van de improv en free jazz (o.a. Faust, Derek Baily, Boris, The Melvins, Zorn, Brötzmann) samenwerkte. Het moet vast een behoorlijk intimiderende klus zijn geweest om Haino te benaderen, maar het lukte. Meer zelfs: de samenwerking was zo krachtig, vitaal en energiek dat het trio besloot om er gelijk een plaat uit te puren.

Met de inmiddels tweeënzestigjarige multi-instrumentalist Haino (gitaar, zang, elektronica) delen Dumoulin (piano, elektronica) en Verbruggen (drums, elektronica) een liefde voor onconventionele muziek. Verwacht dus geen brave singer-songwritertoestanden of kamermuziek, maar eerder prettig gestoord oorstof. Op dit in Tokyo opgenomen album vindt de luisteraar vier machtige brokken geluid, deels studio-opnames, deels bij elkaar geïmproviseerde liveperformances. Het motief is vrijheid, blijheid. Dit trio is op zijn best als het alle conventies aan zijn laars lapt. En dat doen ze erg goed.

Zo is de opener Non-Dark Destinations meteen al goed voor dik vijfentwintig minuten. Een uiterst donkere, stevige lap klankexperiment, dat het project perfect illustreert. Ook Hotel Chaika is een monolitische compositie waarbij Haino omstreeks de tienminutengrens op de meest Pawlowskiaanse wijze van zich laat horen. Verderop lijkt er een fragmentje keelzang te ontsnappen.

Vervolgens krijgen we met respectievelijk Snow Is Frequent, Though Light, In Winter en Tonight twee relatief kortere, maar vooral desoriënterende passages. Iets minder geweld en brute force uithalen, meer subtiliteit en zelfs tederheid.

The Miracles Of Only One Thing is niet gemakkelijk verteerbaar, maar dat hoeft ook niet. Deze muzikanten communiceren met hun instrumenten in een bij uitstek spannend en innovatief avontuur. Dit bewijst hoe spontane ideeën soms onverhoopt tot een fijn resultaat leiden. Op dit album wordt nieuw muzikaal terrein veroverd; een aanrader voor wie eens iets helemaal anders wil horen.



  1. Non-Dark Destinations
  2. Hotel Chaika
  3. Snow Is Frequent, Though Light In Winter
  4. Tonight