Stian Westerhus (1979) een nieuwe, fel en helder schijnende ster aan de muziekhemel heeft de afgelopen twee jaar heel wat muzikale bakens verzet, zowel live (zie Written in Music en All About Jazz) als op plaatopnamen (zie Written in Music). Hij is de nieuwe gitarist in de groep van trompettist Nils-Petter Molvær, speelt regelmatig met Supersilent en vormt een duo met de eminente Noorse vocaliste Sidsel Endresen als met Motorpsycho-drummer Kenneth Kapstad. In beide settings, live als in de studio, hoort hij bij de categorie radicale improvisatoren. Hij is een performer die er met huid en haar voor gaat, alles ter plekke laat ontstaan en niets ontziend – sonisch én psychologisch – de diepte in gaat. Bij hem kun je voorlopig bij elk optreden en bij elke plaatopname zeker ervan zijn dat je iets hoort en meemaakt wat je niet eerder gehoord en meegemaakt hebt. Hij gaat nog steeds iedere keer een stap verder.

Als plaats voor de opnamen van zijn nieuwe solo-album koos Westerhus de raamloze ruimte van het Emanuel Vigeland Mausoleum in Oslo), de Tomba Emanuelle, een grafstede met een reverb van bijna 20 seconden. De donkere binnenruimte is volledig bedekt met muurfrescos overde cyclus van het leven, de liefde en de dood. Je betreedt de ruimte door een zeer lage ingang. Boven de ingang in een kleine niche bevindt zich de urn van de kunstenaar Vigeland (1875-1948). De ruimte-temperatuur wordt t.b.v. de kwaliteit van de muurschilderingen constant op 5 graden celsius gehouden. De ruimte heeft speciale fysiek-akoestische eigenschappen maar ook bijzondere pychologisch-imaginatieve eigenschappen.
Westerhus, die lange tijd in Engeland gewoond en gewerkt heeft, gebruikt de mogelijkheden van de elektrische gitaar orkestraal voor zijn muziek ook al is het geen typische gitaarmuziek. Zijn muziek stijgt als het ware uit de smeulende resten en rookwolken van de gitaarmuziek van Glenn Branca, Keijo Heino en Lee Ranaldo op.

Westerhus trekt als sonische wayfarer de ruimte in, zonder vang- net en van te voren getrokken lijnen. Hij is geen klankterrorist maar is in staat samenhangen te laten ontstaan die het bereken- bare ver overschrijden, steeds door diepe gevoelsopeningen gevoed worden, keer op keer het sublieme raken. De muziek is heftig, groots, donker dan weer teder, bijna sacraal op momenten. Door- gaans schijnen archaïsche melodieën door. Met de in elkaar over- lopende lagen en schuivende stemmen kan de luisteraar haast niet anders dan transcendentale ervaringen ondergaan. Aangezien de muziek constant uit ex tempore, niets ontziende moment-beslissingen voortkomt, uitstroomt en verdicht, zichzelf, het geheime, verborgene open legt, kan haar grootsheid blijken zonder dat ze ook maar één moment in monumentaliteit vervalt c.q. blijft steken, in de soundscape-comfortzone blijft hangen of met imponerende gebaren gooit. Wel bieden zijn klanken talloze associatie-mogelijkheden, van Morricone tot Indiase muziek, van walrussen tot sirenen en gevaarlijke kliffen in kolkende wateren.

Westerhus treedt op tijdens het aankomende November Music Festival in Den Bosch, op zaterdag 10 november in de Verkadefabriek Grote Zaal, 19.30 – 23.30 uur samen met Jan Bang en Arve Henriksen met … And Poppies From Kandahar (zie Written In Music) . Op zondag, 11 november, speelt hij solo in de kunstroute in het Artuarium (voormalig JB ziekenhuis), 14:00, 16:00, 17:30uur.

RADIO
CONCERTZENDER – Art of the Improviser – 16 okt 22:00-23:00 – Stian Westerhus (voorbeschouwing November Music)

VIDEO
Emmanuel Vigeland Mausoleum, Oslo, Sept. 24, 2011: Supersilent

VIDEO
Supersilent + Stian Westerhus at Elbjazz, Hamburg, 2012

Supersilent + Stian Westerhus at Blå, Oslo, 19 sept. 19, 2011

Foto Stian Westerhus (Kongsberg, juli 2012) –
© FoBo – Henning Bolte ©