×

Concert

11 juni 2017

Snarky Puppy beëndigt tour in NL met drie flitsende shows

Geschreven door: Wouter Schenk

• fotografie door Wouter Schenk

Tien weken duurde de world tour 2017 van Sanrky Puppy. Nederland had de eer om de laatste drie shows te hebben van het populaire collectief uit Brooklyn onder leiding van bassist Micheal League. Op Pinkstermaandag 5 juni en dinsdag 6 juni stond de band in een uitverkocht Paradiso in Amsterdam en op het laatste concert, woensdag 7 juni, werd het publiek in Muziekgebouw Eindhoven getrakteerd, met eveneens een overvolle en uitverkochte zaal. De creatievelingen uit New York hebben in een aantal jaren een ongekende populariteit opgebouwd en volle zalen trekken is voor hen klaarblijkelijk geen enkel probleem. Ook marketing technisch zijn ze creatief. Elk concert van deze world tour is te downloaden via de Snarky Puppy shop op hun website. Geen slechte zet in deze tijden waar Spotify de dienst lijkt uit te maken en de artiesten er maar een habbekrats overhouden. League deed een overtuigende oproep aan het publiek aan het eind van het optreden in Eindhoven. ‘Blijf naar concerten gaan en koop albums, jullie zijn onderdeel van het systeem, zonder jullie is dit niet mogelijk en dat is de enige manier van bestaansrecht voor muzikanten in deze verschraalde wereld van streaming diensten.’ En gelijk heeft hij.

In het voorprogramma trad de band op als begeleiding van zangeres met Griekse roots Magda Giannikou, ook bekend onder de naam Banda Magda, haar band waarin League ook een prominente rol heeft. Zij is ook bekend van het album Family Dinner Volume 1, met het nummer Amour T’es La, dat deze avond niet aan de setlist ontbreekt. Daarnaast bracht Giannikou enkele songs, ook van haar binnenkort te verwachten nieuwe album Tigre dat zal verschijnen in september op het label Verve Music Group/GroundUP Music. En zie met GroundUP music de verbinding met het collectief van Snarky Puppy. GroundUP heeft sinds dit jaar ook een festival onder de gelijknamige titel in februari in Florida. Giannikou begeleidt zich zelf met veel beweging, op bloten voeten dansend, op de accordeon en laat het publiek meezingen. Een vrolijk begin van de Snarky Puppy avond in Eindhoven.

Michael LeagueHet echte werk begint als de mannen van Snarky na een korte pauze terug komen op het podium en League de bas groove inzet van , van het laatste album Culcha Vulcha. De band doet het deze avond zonder Snarky Puppy cracks Cory Henry en Bill Laurence. Maar met Chris Bullock (tenor sax, flute, & alto flute), Mike “Maz” Maher (trumpet, flugelhorn, & voice), Justin Stanton (trumpet, Fender Rhodes, & Prophet), Bobby Sparks (organ, clavinet, Minimoog, and Motif), Zach Brock (violin), Bob Lanzetti (guitar), Larnell Lewis (drums), Nate Werth (percussion) en uiteraard Michael League (bass, Moog bass, & voice). De eerste solo is voor rekening voor Lanzetti op gitaar die een flinke dosis rock in de uitvoering brengt. Werth en Lewis houden het tempo en ritme dominant op niveau en in combinatie met de blazerssectie en nog een lange solo met Brock op viool ontstaat een wervelende sound die het publiek direct tot vervoering brengt.

Het volgende stuk Beep Box is eveneens afkomstig van het laatste album. De intro is ingetogen, met een lyrisch klinkend thema en een melancholieke gelaagdheid. Met de blazers zwelt het langzaam in energie, terwijl het ritmisch neigt naar hip hop, met een prachtige uitgewerkte trompetsolo van Maher. Het is elke keer weer verbluffend te zien en te horen hoe sterkt dit collectief vooral live is. Niet voor niets worden veel van hun albums live opgenomen, zoals het geweldige Sylva, samen met het Metropoolorkest in Dordrecht drie jaar terug. De set wordt vervolgd met het funky Grown Folks, ook alweer zo’n nummer om je vingers bij af te likken. Met een lange in power groeiende solo van Bullock op tenor sax. De energie loopt op in de Lichtstad. Zo ook met Semente waarvan het thema wel een beetje cliché achtig klinkt met de frivole dwarsfluit. Met zo’n melodie die in je hoofd blijft hangen terwijl je dat niet wilt. Is dat het wat je doet denken bij het luisteren naar het album Culcha Vulcha dat Snarky Puppy over zijn hoogtepunt heen lijkt te zijn? Live maken ze veel daarvan goed.

Maar de meeste overtuiging zit toch in het oudere werk dat in het laatste gedeelte van de set aan bod komt. Tio Macaco van het album We Like it Here begint met een uitgebreide intro op percussie en daarna opzwepende solo’s op dwarsfluit en trompet. Gedurende het hele stuk wordt de motor gevormd door het blok van Lewis en Werth op drums en percussie die ook eindigen met een indrukwekkende duo solo waarbij ze elkaar behoorlijk uitdagen. Things Of Gould, uitgebracht op GroundUP in 2012 is weer zo’n nummer waar het hart van de doorgewinterde Snarky Puppy liefhebber sneller van gaat kloppen. Prachtig opgebouwd met diverse solo’s, mooi werk op organ/keys van Sparks. Mooi meeslepend thema dat in je nagalmt zonder dat het verveelt. Met het eveneens live heel sterk uitgevoerde What About Me zoekt het creatieve gezelschap weer meer de richting van de jazzrock. De formatie staat als een huis met veel power, met een prachtige en lange gevoelige solo van Justin Stanton op zijn Rhodes. De toegift is de klap op de vuurpijl met het fantastische Shofukan van We Like it Here. Ligt zo heerlijk in het gehoor en de live uitvoering is uitstekend met mooie solo’s van Brock en Lanzetti op viool en gitaar. Live bestaat er geen twijfel: Snarky Puppy blijft aan de top van de fusion bands van dit moment. Laten ze dit ook vooral vasthouden met mooie nieuwe albums met creatief werk zonder in herhaling te vallen.

Setlist.

1. GØ
2. Beep Box
3. Grown Folks
4. Semente
5. Gemini
6. Tio Macaco
7. Thing of Gold
8. What About Me?

9. Shofukan