Tenorsaxofonist Ruud de Vries bracht onlangs Moodprints, zijn zesde album, uit met onder andere een bijdrage van Hans Dulfer.  Na het bijwonen van een optreden van Dulfer kocht hij op 27-jarige leeftijd een saxofoon. Moodprints is een echt saxofoonalbum met veel melancholieke bewerkingen van jazzclassics en popnummers. De Vries nam elk nummer met een andere bezetting op, dat maakt dit zeer relaxte album zeer afwisselend.

Moodprints is een album om lekker naar te luisteren. In The Glory of Love (William Hill) komt De Vries meteen binnen met zo’n vol zwaar saxgeluid. Dit is net als de meeste nummers een ballad. Heel sfeervol alsof je een rokerig jazzcafé binnenstapt.  The Glory of Love werd in 1936 opgenomen door Bennie Goodman. Ruud de Vries speelt het samen met Toine Scholten op jazzgitaar. Na de moody jazz in het mooie en subtiele I Fall In Love Too Easily (Jule Styne) volgt The Rose Tattoo dat door Warren & Brooks werd opgenomen voor de gelijknamige film en populair werd gemaakt door Perry Como. Door de viool van Ingeborg Cneut krijgt deze instrumental een hele andere klankkleur dan het voorgaande.

In het bekende Wishing On A Star (Billie Rae Calvin) speelt Frans Heemskerk op Fender Rhodes en Gerold Olieberg op bas nadat in de vorige tracks Cedric Glans op de contrabas had gespeeld. Met op drums Daniel van Dalen die in meerdere nummers meespeelt.  Frans Heemskerk die nog niet zo lang geleden zijn eigen soloalbum Persona uitbracht, speelt heel mooi en gevoelig om De Vries’ saxofoonspel heen. Soms neemt Heemskerk de vrije loop. De ingetogen ritmische sound van de Fender voegt een nieuwe dimensie aan de muziek toe. Frans Heemskerk speelt sommige stukken in een staccato ritme waar Ruud de Vries met omfloerst fluwelen spel omheen cirkelt. Heeft dit nummer al een zonnige zomerse sfeer, dat is helemaal het geval bij het door Miriam Makeba en Harry Belafonte bekend geworden Malaika.

Prisoner of Love is het aller rustigste nummer van Moodprints met Martin Zand Scholten op basgitaar. Hij krijgt hier ruimte voor een subtiele solo. In Darn That Dream van Jimmy van Heusen zorgt Robert Bogaart op flugelhorn voor een fraaie klankkleur. Zoals in meerdere composities roept De Vries hier de sfeer van de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw op.

Heel anders is de folkpop in Prayer In C dat bekend werd door Lily Wood & The Prick en Robin Schulz. Hier speelt Jip Vollema de gitaarpartij zoals in de versie van Lily Wood. Dit is even iets heel anders, lichtvoetiger. En heel mooi is de zwoele saxofoonsound.  En dan wordt in The Nearness Of You de jazzclassic weer ten tonele gevoerd. Van componist/acteur Hoagy Carmichael die ook het beroemde Georgia On My Mind schreef. Met John Reyna op piano die dit heel mooi weet te spelen. Net als Mal Waldron’s ode aan Billie Holiday Left Alone.

De Vries komt ook met twee eigen composities, het sfeervolle en lichtvoetige The Sum of Life en Talk About Love, het enige nummer waarin gezongen wordt, namelijk door de uit Chicago afkomstige blueszangeres Deitra Farr. Op beide tracks is Martijn Groen de drummer. Dan is daarvoor ook al een tekstueel nummer voorbijgekomen, namelijk Dulfer’s A Home Is Not A House waarin Jan Jaap van Hoeckel de tekst die niet meer is dan de titel spreekt. Hier wisselen De Vries en Dulfer elkaar mooi af en is ook een prominente rol weggelegd voor gitarist Nick Vos.

Moodprints is zoals de titel eigenlijk al aangeeft een stemmingsalbum in het jazzballad-genre met zorgvuldige uitgewerkte composities, en dit alles sfeervol en vakkundig ingekleurd door Ruud de Vries’ spel op de tenorsax.

De CD is te bestellen via: http://www.jazztracks.nl/a-40056457/ruud-de-vries-sax/ruud-de-vries-moodprints/

Tracklisting:

1.The Glory Of Love

2. I Fall In Love Too Easily

3. The Rose Tattoo

4. Wishing On A Star

5. Malaika

6. Prisoner Of Love

7. Darn That Dream

8. Prayer In C

9. The Nearness Of You

10. The Sum Of Life

11. Left Alone

12. A Home Is Not A House

13. Talk About Love