Met een korte Europese tour gaf de alweer 74-jarige trompettist Tomasz Stanko aan nog niets van zijn glans verloren te zijn. Met een geweldig kwartet speelde hij afgelopen vrijdag 7 april in Hamburg de sterren van de hemel.

Vlak voor Stanko in de zomer de grote festivals van de Lage Landen zal gaan aandoen deed hij alvast een korte Europese tour die hem vooral in Duitsland en Scandinavië bracht. Natuurlijk is Polen en een optreden in zijn gedeelde thuisstad Warschau (hij woont afwisselend ook in New York) het slotstuk. Althans met de band waarmee hij de stukken van zijn laatste album December Avenue speelt. Ondertussen is hij ook alweer bezig met andere muzikanten en andere projecten. Ondanks zijn leeftijd kan hij maar slecht stilzitten.

Zijn New York Quartet, heeft voor deze kleine tour wel een verandering ondergaan. De op December Avenue meespelende pianist David Virelles was verhinderd en de Finse Alexi Tuomarila neemt zijn plaats in. Hoe goed Virelles ook op het nieuwe album klinkt, zo geweldig klinkt Tuomarila zeker ook. Natuurlijk speelde hij al eerder met Stanko in Stanko’s ‘Scandinavian Group’, waarin dan ook weer de geweldige Jakob Bro speelde. Het album dat ze met bassist Anders Christensen en drummer Olavi Louhivuori erbij maakten is het overweldigende Dark Eyes (2010).

December Avenue is een prachtplaat, maar daarover waren we al duidelijk. Met het New York Quartet, met dus naast ‘vervanger’ Alexi Tuomarila ook het geweldige duo Reuben Rogers op contrabas en Gerald Cleaver op drums heeft Stanko wederom een geweldige groep muzikanten om hem heen. Gekweld door rugproblemen (hij gaat zo snel mogelijk na de zomer onder het mes) zit hij gedurende het optreden op een kruk maar dat kan zijn spel niet beïnvloeden. Alsof hij met de jaren alleen maar beter wordt speelt hij vanavond de sterren uit de hemel.

Natuurlijk stimuleren de muzikanten om hen heen dat optimaal. Er zijn maar weinig ritmetandems die zoveel swing hebben als Rogers en Cleaver. Met wat een grandioze groove, drive en tegelijk subtiliteit spelen deze mannen! En Rogers is op het podium ook nog eens letterlijk de grote aanjager met kreten en blikken. Hij jaagt de mannen aan het allerbeste uit hun spel te halen. Met Tuomarila ronduit briljant op de piano, zowel in samenspel als in zijn verontrustend goede solo’s, staat er een magnifieke band achter Stanko.

Stanko zelf zit er vanaf het allereerste moment geweldig in. Alles in zijn spel had kracht en souplesse en met flinke vlagen is zijn spel ronduit ontroerend mooi. De oude meester mag die niet die virtuoze techniek hebben die sommige van zijn mede-trompettisten wel hebben, hij weet altijd alle emoties uit zijn instrument te halen en hij is een muzikant die nooit in zijn comfort zone gaat zitten. Rogers had hij niet nodig om uitgedaagd te worden. Dat haalt hij allemaal uit zichzelf.

De nadruk lag vanavond overduidelijk op het nieuwe album waarvan alles in een live setting nog indrukwekkender klonk. Maar natuurlijk zaten er ook composities van het al net zo voortreffelijk Wislawa, het vorige album met zijn New York Quartet (op plaat toen nog met Thomas Morgan op bas), tussen. Die maakten al net zoveel indruk.

Tomasz Stanko maakt vanavond in de NDR Rolf Liebermann Studio, dat tevens als officieel jazzpodium met een volmaakt geluid te boek staat, duidelijk dat het met de optredens van zijn New York Quartet een zeer aangename jazzzomer gaat worden. Niet te missen dus!