×

Concert

24 september 2017

Held vernieuwt en Mutzke steelt de show in Viersen

Geschreven door: Wouter Schenk

• fotografie door Wouter Schenk

Een klein festival met een altijd interessant programma en een grote uitstraling, zo kan Internationales Jazzfestival Viersen omschreven worden. Zo ook dit jaar in de Duitse plaats niet ver over de grens in de buurt van Venlo.

De 31ste editie van het festival, dat jaarlijks wordt gehouden in de sfeervolle Festhalle, start op vrijdag 22 september, volledig uitverkocht, met een optreden van het Pablo Held Quartet. Pianist Held is dit jaar in Viersen Artist in Residence. Dat betekent maar liefst vier verschillende optredens op het podium in de kleine intieme zaal. Allereerst zijn kwartet dat naast Held bestaat uit Sebastian Gille (tenorsax), Jonas Westergaard (bas) en Sean Carpio (drums). Held, geboren in 1986, studeerde cum laude af aan het conservatorium van Köln en is een zeer begaafd. Zijn album Lineage, met het trio dat naast Held bestaat uit Robert Landfermann op bas en Jonas Burgwinkel op drums, werd in 2016 met lof ontvangen in de pers en staat voor knap werk, knappe composities met een enorme dynamiek en creativiteit. In een van de volgende sets is het trio aan de beurt.

Het kwartet opent met Yearning, een rustig stuk waarin de energie langzaam wordt opgebouwd langs creatieve melodielijnen en gevoelige solo’s die geconcentreerd worden uitgevoerd. Nog meer energie en dynamiek zit in Stubborn, evenals het voorgaande nummer opgedragen aan Held zijn kinderen en waarmee hij iets van hun karakters weerspiegelt in de composities. Complexe ritmes en soms onheilspellende klanken die naar de titel uitdrukking geven aan een speelse koppigheid. Een prachtig arrangement met sprankelende frisse akkoorden horen we vervolgens in Roses Blue. Erupties van energie volgen met geweldig harmonisch werk in een strak ritme met een soms mystieke stemming, die tot de verbeelding spreekt. De set wordt beëindigd met de bijzondere fraaie stukken Cancion de Lopez Buchardo en Just You Just Me.

Marialy PachecoIn de tussentijd is de grote zaal van de Festhalle klaar gemaakt voor het trio van de Cubaanse pianiste Marialy Pacheco, dat samen optreedt met het WDR Funkhausorchester en trompettist Joo Kraus met het project Danzón Cubano. Pacheco, in 1983 geboren in Cuba woont al enige jaren in Duitsland. Ze komt uit een muzikale familie, haar moeder was koordirigent en haar vader operazanger, en ze volgde opleidingen voor zowel jazz- als klassiek pianist aan muziekscholen en conservatoria in Havanna. De veelzijdigheid spreekt uit haar muzikale palmares. Zo speelde ze het g-moll concert van Bach met het Queensland Symphony Orchestra in Brisbane. Maar ook met haar jazz trio in de Wiener Musikverein, als enige jazz act tijdens de feestelijke concerten ter gelegenheid van het 185ste bestaan van de Weense vleugel fabrikant Bösendorfer. In 2012 won ze de prijs voor solo jazzpiano op het festival in Montreux.

In haar trio wordt ze vanavond begeleid door twee Colombianen, Juan Camilo Villa (b) en Rodrigo Villalón (perc). De begeleiding door het Funkhausorkest, de symfonische broer van de WDR Big Band, staat garant voor breed perspectief waarin veel klassieke accenten zitten. Het orkest begint met een ouverture Baby Steps First geschreven door de Australische componist en dirigent Gordon Hamilton. Het stuk is een filmische caleidoscoop aan sferen en stijlen. Je hebt niet veel fantasie nodig om er zowel Mahler als Ralph Vaughan Williams in te horen, de laatste met diens beroemde The Lark Ascending. Prachtige opening van het grote orkest dat daarna vervolgt met Pacheco en haar trio erbij met Ay! Mama Inés. Een wonderlijke sound van klassieke orkestratie en de latin sound van Pacheco op de voor haar speciaal naar de Festhalle gehaalde Bösendorfer vleugel. Orkest en trio vervolgen met luisterrijke stukken in de Cubaanse en Zuid-Amerikaanse traditie, zoals La Bikina, Burundanga en Danzón. De muziek is prikkelend en de geweldige combinatie met het symfonieorkest uit Köln, onder leiding van Hamilton, maakt het bijzonder filmisch. Pacheco is daarnaast bijzonder getalenteerd met een warme en spontane uitstraling naar het publiek in de volle grote zaal.

Pablo HeldIn de kleine zaal Bühne 2 staat vervolgens Pablo Held met zijn vaste trio. Al tien jaar bestaat dit trio en ze spelen al 9 jaar zonder setlist. Zoals Held uitlegt, in een gesprek met vrienden ga je ook niet vooraf met elkaar afpreken waar je het over zult hebben. Ze beschouwen elk optreden als een gesprek met elkaar. Wel wordt materiaal van het trio gebruikt, dat inmiddels bestaat uit zo’n 50 stukken. Maar de invulling is geheel aan het moment met veel improvisatie. Veel van het werk neigt naar freejazz en bevat een geweldige gedrevenheid en inventiviteit. De muziek klinkt soms geheimzinnig en dan weer heel melodieus met een sublieme samenwerking waarbij het drietal intens naar elkaar luistert, met als resultaat dat de improvisaties een degelijk samenspel vormen, niet zonder elkaar ook uit te dagen. Landfermann is een zeer begaafd bassist, die met zijn strijkstok als een instrumentale inversie een sound als een synthesizer produceert. De stukken volgen elkaar op van hoge dynamiek tot verstilde passages waarbij je wordt meegenomen in een vernieuwende welklinkende sferen. Dit trio is top!

De tweede set in de grote zaal is voor niemand minder dan Duitse publiekslieveling Max Mutzke. Drie jaar geleden waren we ook getuige van deze bijzonder sympathieke zanger die in Duitsland groot is geworden met zijn hit Can’t Wait Until Tonight in 2004. Mutzke treedt vanavond op met twee sets, de eerste met het strijkers ensemble Mikis Takover, onder leiding van violist Miki Kekenj en de tweede set met zijn eigen band monoPunk. De prachtige soul gevoelige stem van Mutzke en de geweldige arrangementen van de strijkers onder leiding van Kekenj leveren geweldige arrangementen op met nummers als Charlotte, Marie en het opzwepend spannende lied Schwarz Auf Weiss. Het is een handelsmerk van Mutzke, dat hij al schreef in zijn middelbare schooltijd en nooit ontbreekt aan zijn live optredens. Zo ook met zijn geweldige vertolking van Me & Mrs. Jones. De combinatie van de soul met deze geweldige strijkers is werkelijk fantastisch.

Max Mutzke - Mikis TakeoverAls de strijkers, na twee zugaben met Mutzke, achter de coulissen vertrekken treedt monoPunk aan. Deze band met Hollandse roots vormt sinds jaren de vaste begeleiding van de Duitse soul en R&B ster en bestaat uit Maik Schott (keyboards), Tobias Held (drums) en de uit Zutphen afkomstige bassist Danny Samar. Wat een geweldige band is dit! De sound is perfect en sluit super aan op het werk van Mutzke. Zoals ook op hun live CD Max Mutzke Live uit 2013. Zowel Mutzke’s eigen songs als prachtige covers zoals Creep van Radiohead en Billy Preston’s You Are So Beautiful leveren een show op die staat als een huis. Het publiek in de volle grote zaal is geheel in de ban van deze Duitse muziekheld. Mutzke verdient zijn heldenstatus dik en dwars en mag in Nederland ook ontdekt worden!

De organisatie van Jazz Viersen heeft onder leiding van Tobias Kremer een geweldig programma neer gezet op de eerste dag van het festival. Wordt snel vervolgd met het verslag van de tweede dag op zaterdag 23 september.