×

Recensie

Jazz

10 april 2013

Omer Klein

To The Unknown

Geschreven door: Henning Bolte

To The Unknown Omer Klein Jazz 4 Omer Klein – To The Unknown Written in Music https://writteninmusic.com

Ook pianist Omer Klein (1982), inmiddels van New York naar standplaats Düsseldorf verkast, opereert in het ijzeren format van de jazz piano-trio en natuurlijk beweert elke youngster die dat doet, tegenwoordig dat die iets bijzonders doet, dat die de formule nieuw leven inblaast, de formule overstijgt of een geheel nieuwe wending geeft. Het wemelt tegenwoordig van dit soort pr-kreten. De titel van het album geeft aan welke draai Klein eraan wil geven.

De kern van dit formaat is het laten zingen van de song. Alles staat in dienst daarvan, ook het improviseren! Door het legendarische Bill Evans trio gingen slagwerk en bas daarin een eigen rol op ooghoogte met de piano spelen. De clou van het piano-trio was en is nog steeds: divers song-materiaal in dit instrumentele formaat op een boeiende manier bij elkaar te voegen.

Kleins sterke kant, aantrekkelijke melodieën in vloeiende, ritmische lijnen welig laten tieren, treedt meteen bij de opener Fear of Heights vol in het daglicht. Zijn vamps zitten zodanig in elkaar dat ze bestemd zijn oneindig door te gaan, infinite looping. Uit het aansluitende Bliss blijkt nog een andere sterke kant: Klein kan de zich herhalende percussieve patronen niet allen mooi opstuwen maar ook sliertend op de melodie laten draaien en uit Resistance blijkt mooi waar hij het vandaan heeft: uit de barok en vooral van Bach. De clou daarbij is wel dat onder de versnelde baroklijn nog een rockachtige ritmische kern zit die alles een grotere urgentie geeft. Modesty zet een overgang naar een dreamy mood in, een dreamy mood met een Andalusisch flair á la De Falla. Inevitable keert weer terug naar de versnelde barok. Klein is in bijzondere mate in staat niet alleen zijn inspiratiebronnen te vereenvoudigen maar ook helder, vloeiend, ritmisch urgent te houden en te laten schitteren. En ander middel dat heel goed werkt, is de manier waarop hij rustzones inbouwt waaruit hij de lijnen mooi laat herrijzen. Zijn goed ingespeeld trio met bassist Haggai Cohen-Milo en slagwerker Ziv Ravitz houdt de luisteraar daarmee steeds in de stroom en maakt het voor diens oren nooit onbegaanbaar.

Wat Klein ook oppakt en aanpakt, het swings en grooves, of het nou het chansonachtige, musetterige Le Papa de Simon is of het flamenco-inflected Mr. Dream. Via One For The Road dat onmiskenbaar op The Long And Winding Road van The Beatles stoelt, komt hij uiteindelijk bij het tricky ritmische To The Unknown uit. Klein heeft een bijzondere gave invloeden uit folk en klassiek volledig in zijn eigen muziek te absorberen en soepel te laten klinken. Soms klinkt het bijna een beetje te makkelijk maar doe het eerst maar eens zo!
 
Omer Klein is met zijn trio op vrijdag, 12 april, in het Bimhuis te zien.
 
 
VIDEO
 



  1. Fear of Heights
  2. Bliss
  3. Resistance
  4. Modesty
  5. Inevitable
  6. Le Papa de Simon
  7. Mr. Dream
  8. One For The Road
  9. To The Unknown