×

Concert

27 maart 2017

Mooie Leuven Jazz afsluitdag met imposante Bram de Looze

Geschreven door: Dick Hovenga

Na een dikke week Leuven Jazz kwam met een stralend zonnige tegelijk muzikaal mooi gevulde zondag een spannend einde aan het festival. De fijn diverse programmering had op de laatste dag nog een paar mooie concerten in het verschiet.

De middag was absoluut voor Bram de Looze. Het grote toetsentalent kreeg het podium van de Schouwburg om de stukken van zijn nieuwe album Piano e Forte, waarover wij heel erg enthousiast zijn, te spelen. Het was een mooi gezicht om die drie oude piano’s/vleugels waarmee hij het album heeft opgenomen, op het podium opgesteld te zien. Wij als publiek mochten ook op het podium zitten, dichtbij het pure geluid van de instrumenten. Het intieme concert kreeg daardoor een extra lading.

Het is ronduit virtuoos wat de Looze liet horen. Zijn avontuurlijk spel vond zijn weg op elk van de piano’s, allen zo verschillend in klankkleur. Het gemak waarmee hij met de klank van elke piano zijn composities speelde verraad zijn grote talent. En het gemak waarmee hij de nimmer voorspelbare composities vorm geeft verdient diep respect. Natuurlijk is dit project geen easy listen, maar juist door er in te kruipen komt er iets wonderschoons tevoorschijn. Hulde voor de Looze.

De afsluitavond van Leuven Jazz was helaas niet in de warme omgeving van de Schouwburg maar in het grote Het Depot. Juist een trio als Mammal Hands, met hun warme sound, had waarschijnlijk super mooi in de Schouwburg geklonken. Al moet gezegd worden dat in de verkleinde zaal van Het Depot de band bepaald overtuigde. Niet eerder zag ik de band zo goed spelen.

Met vooral stukken van hun twee verschenen albums Animalia (2014) en Floa (2016) speelden ze een coole set die maar weer eens liet horen dat hun sound met piano, sax/klarinet en drums een zeer bijzondere is. Tegenwoordig heeft de band altijd een eigen geluidsman mee die perfect weet hoe de sound, door het gebrek aan een bassist, toch veel diepte meekrijgt. Met hun knap uitgebouwde exposities wist de band het publiek volledig te overtuigen en met alvast twee nieuwe composities werd ook duidelijk dat we ook weer een mooi derde album kunnen verwachten. (De mannen gaan in mei de studio al in en in november komt er nog een nieuw album uit).

Het tweede gedeelte van de avond werd gevuld door Chassol, eigenlijk het alias van de pianist Christophe Chassol alleen, maar vanavond bijgestaan door een drummer. Het project wat Chassol bracht was een zeer bijzondere. Vooraf opgenomen beelden in India, New Orleans en de Cariben werden achter de mannen op een groot doek afgespeeld. In beelden werden pratende en soms zingende mensen of muzikanten met instrumenten vertoond, soms in een soort van sample vorm in herhalende vorm, waardoor een repetitieve vorm ontstond waarover de mannen op het podium met piano/keyboards en percussie hun muzikale kracht aan de beelden konden opvullen. Het gaf een soms onwerkelijke sfeer aan de muziek.

Onderverdeeld in verschillende sets van composities vond Chassol zijn weg binnen een muzikaal spectrum dat van jazz, world naar experimenteel en electronic dook. De muziek was, eerlijk gesproken, niet altijd even interessant maar het was juist die combinatie met de beelden die dit project zo interessant maken.

Het was een mooie afsluiter van de avond. Tevens een mooi opvallende afsluiter van de vijfde editie van Leuven Jazz, dat we zeker een zeer geslaagde mogen noemen. Er was de afgelopen week een krachtige hoeveelheid muziek te zien die van nieuw en baanbrekend tot meer traditioneel ging. Met een mooie spreiding over negen dagen is Leuven Jazz, net als bijvoorbeeld Brussels Jazz, een prima te behappen festival. Met steeds twee of drie concerten per dag, blijft de geest veel scherper dan in die wonderbaarlijke overvloed die je zo vaak op de grote festivals ziet. Juist in deze opzet krijg je de kans rustig nieuwe muziek in je op te nemen, een heel concert te gaan bekijken en muziek gelijk in je hart op te slaan.