Michel Godard (1960) heeft zijn sporen verdiend op het vlak van de klassieke muziek en van de jazz. Hij speelt sinds 1988 tuba en serpent in verschillende gerenommeerde ensembles en doceert momenteel serpent aan het Conservatoire National de Musique in Parijs. Hij heeft al een aantal albums op zijn naam staan met de serpent in de hoofdrol, maar met A Serpent’s Dream speelt hij het klaar om behalve de eigenzinnige en typische oude-muziek-klank van de serpent, ook die van de schalmei toe te voegen aan het jazz-instrumentarium.

De serpent, een blaasinstrument in de vorm van een kronkelige slang, vond haar oorsprong in de zestiende eeuw en werd aanvankelijk gebruikt om de gezongen kerkmuziek te ondersteunen. In de negentiende eeuw werd ze wegens tekort aan klanksterkte voorbijgestreefd door andere lage blaasinstrumenten. De serpent liftte mee op de revival van de oude muziek en hedendaagse componisten schrijven er voor.

De schalmei – hier bespeeld door Katharina Bäuml – is een houten blaasinstrument en voorloper van de hobo. Ze vond ook haar hoogtepunt in de renaissance en klinkt beduidend hoger dan de serpent.

De uitdaging van dit album is variatie te brengen met twee melodie-instrumenten die hetzelfde soort sereniteit opwekken, een kwaliteit die door Days Of Weeping Delights wordt uitgebuit. De serie kalme ballades zou kunnen gaan vervelen, als de begeleiding niet zo ritmisch gevarieerd was en als het programma niet werd onderbroken door solo’s voor percussie – creatief uitgevoerd door Lucas Niggli – en serpent, respectievelijk L’École De La Procrastination en Old Black Snake Blues. In Our Spanish Love Song versterkt trompettist Airelle Besson het ensemble en het swingende A La Folie is een dialoog, waarin Godard een waanzinnige virtuositeit ten toon spreid.

Bruno Hellstroffer laat horen dat zijn theorbe enorm veelzijdiger is dan een akoestische gitaar, maar dat het wel dezelfde functie kan hebben en dezelfde klankassociaties oproept. Tijdens de laatste editie van het Festival Oude Muziek toonde Christina Pluhar maar weer aan hoe ‘close’ jazz en barok zijn, door delen van Purcells opera Dido And Aeneas ritmisch op onorthodoxe wijze te laten uitvoeren.

Veel tracks dragen archaïsche titels en wat instrumentarium betreft zou je deze plaat zo scharen onder de oude muziek, maar Godards spiegel is gericht op het verleden en toont bijgevolg… de toekomst!

Tracklisting A Serpent’s Dream:

1. A Serpent’s Dream
2. Days Of Weeping Delights
3. In Splendoribus
4. Le Miroir Du Temps
5. Miserere
6. L’École De La Procastination
7. Le Gardien Des Rêves
8. Old Black Snake Blues
9. Our Spanish Love Song
10. Les Portes Du 7e Ciel
11. A La Folie
12. A Trace Of Grace
13. Le Sommeil