×

Concert

15 januari 2017

Brussels Jazz Festival 2017

Mark Guiliana en Avishai Cohen veroveren Brussels Jazz

Geschreven door: Dick Hovenga

Op voorhand was de eerste zaterdagavond van Brussels Jazz met de kwartetten van drummer Mark Guiliana en trompettist Avishai Cohen natuurlijk al een heel mooi affiche. Ons gevoel werd bewaarheid: De twee volledige concerten achter elkaar op het grote Flagey podium bleken een fraaie jazztraktatie.

Mark Guiliana steeg de afgelopen jaren tot grote faam. Niet alleen omdat hij in de belangwekkende bands als van Avishai Cohen (bas) een belangrijke plek innam maar vooral ook omdat hij in samenwerking met Jason Lindner (toetsen) (en in een vroeg stadium ook trompettist Cohen) in de band Now vs Now een indrukwekkende, vooruitstrevende manier van drummen, in een ideale mix van jazz en electronic, wist te vinden. Niet vreemd dat David Bowie Guiliana en Lindner via en met saxofonist Donny McCaslin (een dierbare vriend van beiden die al jaren met elkaar speelden) op zijn laatste album ★ (Blackstar) liet meespelen en dat album tot zijn allerbeste behoord. Vooral ook door die geweldige muzikanten.

Mark Guiliana Quartet

Guiliana keert met zijn Mark Guiliana Quartet eigenlijk weer terug naar zijn pure jazzroots. Met een uitmuntende band met Jason Rigby op sax, Chris Morrissey en Fabian Almazan op piano heeft hij een groep muzikanten bij elkaar die jazz naar een zeer hoge standaard duwen. De band klinkt superhecht en de muziek vloeit als het ware uit hun instrumenten. De nadruk lag vanavond op de composities van hun nieuwe, nog titelloze, album dat later dit jaar zal gaan verschijnen. En alles wat we te horen kregen was weer een stap verder dan het volmaakte kwartet debuut Family First. Prachtig gelaagde composities waarbij de muzikanten in de band tot hun volle recht komen.

Naast het geweldige drumwerk, geef Guiliana even wat ruimte en hij vult deze onnavolgbaar in, was het wederom de fantastische Almazan die een hoofdrol in de band pakt. Wat een fascinerend spel laat deze man toch altijd horen. Hij vermengd zijn jazz met klassiek en zoveel meer dat er een geheel eigen sfeer ontstaat die het kwartet een ongelooflijk meerwaarde geeft. De versie die het kwartet speelde van Where Are We Now, inderdaad de verslavende terugkeersingle van Bowie na 10 jaar ‘ondergedoken’ te hebben gezeten waarop later het onvolprezen The Next Day verscheen, had een absolute glansrol voor Almazan die met een bizarre solo de song naar een volledig nieuwe wereld duwde.

Avishai Cohen mocht met zijn kwartet de avond afsluiten en deed dit, zoals we van hem bekend zijn, met grote klasse. Natuurlijk kan dat niet anders als je pianist Yonathan Avishai, bassist Barak Mori en drummer Ziv Ravitz in je band hebt. Gelijk beginnen met twee nieuwe composities van een nieuwe album dat pas in september gaat verschijnen kan een beetje tricky zijn, maar mensen bekend met hem weten dat het altijd een aanloop is tot bekender werk. Zo ook deze keer. Nieuwe, erg mooie composities, werden afgewisseld met het bekendere werk van zijn meesterlijke laatste album Into The Silence.

De band had, of het nu door de nieuwe composities kwam of het feit dat ze even niet met elkaar gespeeld hadden een licht twijfelende start maar het kwam al snel goed toen het oudere werk ingezet werd. Erg goed zelfs. De band speelde strak en bezield en Cohens spel is en blijft van uitzonderlijke klasse. Hartveroverend hoe hij de lijnen steeds weer uitzet en niet alleen de muzikanten in zijn kwartet tot hun recht laat komen maar daardoor ook zijn eigen spel tot grote hoogte laat komen. Uitzonderlijk muzikant, uitzonderlijke band.

Zo’n zaterdagavond willen we dit jaar echt wel vaker! Brussels Jazz, zo vroeg in het jaar gehouden, zet wel gelijk een rake stempel op wat we dit jaar mogen verwachten. Afwachten welk festival de afgelopen twee avonden van Brussels Jazz gaat toppen.