×

Recensie

Jazz

03 mei 2017

Mark De Clive-Lowe

Live At The Blue Whale EP

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Ropeadope

Live At The Blue Whale EP Marc de Clive Jazz 4.5 Mark De Clive-Lowe – Live At The Blue Whale EP Written in Music https://writteninmusic.com

De Amerikaanse jazzpianist Mark De Clive-Lowe brengt met Live At The Blue Whale een liverelease uit. In een klein halfuurtje en een viertal composities laat De Clive-Lowe horen dat hij ook bij ons, in de Europese zalen, aardig indruk kan maken.

In kwartet, met drummer Gene Coye (o.a. Thundercat, Flying Lotus), bassist Brandon Eugene Owens (o.a. Robert Glaspar), saxofonist/fluitspeler Josh Johnson (o.a. Wayne Shorter) documenteert de 34jarige pianist een knappe, maar snedige liveset die hier wel wat los maakt.

Met Coye, Owens en Johnson is er in zekere zin sprake van een sterrencast, gezien al deze muzikanten eerder hun strepen meer dan verdiend hebben. Toch voelt de opener Evergreen niet aan alsof het de bedoeling is de luisteraar te overrompelen. Integendeel, traag maar zeker ontwikkelt zich een pianomelodie die gaandeweg de medemuzikanten betrekt in een dialoog, waarin elke speler wezenlijk bijdraagt aan een groter geheel. Terwijl dat gebeurt, onderzoekt De Clive-Lowe en manipuleert hij on-the-spot verschillende instrumenten (piano, keys) waardoor er een wellustige flow, duidelijk beïnvloed door hiphop en hedendaagse artiesten als Kamasi Washington, ontstaat.

Het aardige is dat hij een eerder klassiek jazzgeluid, beïnvloed door onder meer Ahmad Jamal, Yusef Lateef en Sun Ra, verrijkt met knisperende electronica. Piano en keys zijn erg aanwezig, al zijn het uitdrukkelijk de live electronics waarmee hij weet te scoren.

Desalniettemin is Live At The Blue Whale, ondanks zijn eerder beknopte lengte, een erg evenwichtig en uiterst genuanceerd (mini)album. De opnames werden gehaald uit een recente liveset in de Blue Whale jazzclub in Los Angeles, een ruimte die een goede klankopname toelaat.

Het album is een ode aan oude jazzhelden, maar hernieuwt zelfs. Niet dat De Clive-Lowe composities zoals The Golden Lady (for Sun Ra) covert, dan wel dat hij er met zijn bende zijn eigen muzikale blik op geeft. Zalig groovy, sexy en soms best overweldigend, zeker in die passages waar geïmproviseerde jazz en electronica elkaar wonderwel vinden. En dat allemaal met een frisse ingesteldheid die liefde voor de jazz als een leuke knipoog (Love & Humour) verraadt. Hoogtepunt is echter de korte, maar exotische afsluiter Swahililand (for Ahmad Jamal), een herwerking van een compositie die destijds gesampled werd op de door J Dilla geproduceerde klassieker Stakes Is High.

Live At The Blue Whale is een heerlijke ontdekking en opent de deur naar een handvol klassieke composities en artiesten.



  1. Evergreen
  2. L+H (For Yusef Lateef)
  3. The Golden Lady (For Sun Ra)
  4. Swahililand (For Ahmad Jamal)