×

Concert

02 juli 2019

Jazz Montréal 2019

Makaya McCraven en band stuwen Montreal Jazz op

Geschreven door: Dick Hovenga

Altijd fijn om Makaya McCraven en zijn band weer te zien spelen. En jazzclub Gesù is dan natuurlijk de ideale plek. Wat een geweldige locatie blijft dat toch om jazz te zien. Zonder twijfel de meest coole plek, zo achter in een kerk verstopt en met groot podium en schelpvormige zaal opgebouwd, en ook nog eens voorzien van een geweldig geluid. Makaya en zijn band kwamen op en zetten de volledig uitverkochte zaal binnen no time naar hun hand met een coole en tegelijk zeer straffe set.

We hebben de jonge meesterdrummer al veel vaker aan het werk gezien natuurlijk. Al veel over hem geschreven ook. Maar het blijft fijn hem te volgen in zijn muzikale ontwikkeling. Zijn laatste twee albums waren een Londens onderonsje (Where We Come From) en een over de wereld opgenomen plaat (Universal Beings) en de daaropvolgende optredens waren vaak ook optredens met gasten. Fijn om hem vanavond weer eens met zijn vaste Chicago outfit te zien met Jeremiah Hunt op bas, Greg Spero op piano, Irvin Pierce op sax en de geweldige Matt Gold op gitaar.

Vanaf het allereerste moment is het duidelijk dat de band er flink zin in heeft. Young Genius krijgt een heerlijk energieke versie mee waar het spelplezier vanaf spat. Heerlijke setopener om de diverse instrumentalisten even goed voor te stellen ook. Het publiek is al net zo uitgelaten als de muzikanten zelf. Gelijk duidelijk is dat dit zo’n optreden wordt waar een festival even flink van opfrist. De keuze in tracks is sterk en de hiphop grooves gecombineerd met de weldadige instrumentaties geven de frisse jazz vleugels.

Fijn dikke versies van Atlantic Black, Hungarian Lullaby, New Movement, This Place That Place en Three Fifths a Man maken er een groot feest van in Gesù en het publiek reageert dan ook uitzinnig. Leeft optimaal met de muziek mee. Iets waar de composities van McCraven en zijn band gewoonweg om schreeuwen.

Makaya McCraven en band

Met een machtige uitvoering van The Bounce klimt de band nog weer een stap hoger. Verrukkelijk om de band zo te keer horen gaan. Fijn te horen dat alle solo’s echt onderdeel van de composities uitmaakt en dat deze de composities opstuwen naar nog grotere hoogten. Altijd een goede neus voor welke muzikanten er toe doen in de constant vernieuwende jazzscene, heeft McCraven met deze groep muzikanten een wel heel fijne voor de toekomst. Met de immer op avontuur uittrekkende Matt Gold als voornaamste spil kunnen de composities nooit voorspelbaar worden.

Natuurlijk komt de band nog terug. Het publiek neemt absoluut geen genoegen met minder. Met Song for the Forest en Boogaraboo sluiten ze de anderhalf uur durende set om middernacht uiteindelijk geweldig af. Dat Makaya McCraven en zijn band klaar zijn voor de grote podia wordt vanavond wel heel erg duidelijk. Al hoop ik wel dat de publieksparticipatie deel blijft uitmaken van de show. Dit is geen muziek gemaakt om rustig bij te blijven luisteren en op je af te laten komen. Dit is muziek die meebeleefd mag en moet worden.

Foto’s: Frédérique Ménard-Aubin