×

Concert

06 september 2018

Kinga Głyk dé verrassing op Jazz an eimen Sommerabend

Geschreven door: Wouter Schenk

• fotografie door Wouter Schenk

Al dertig jaar vormt Jazz an einem Sommerabend hét hoogtepunt van Jazzklub Krefeld, één van de oudste jazzklubs in Duitsland. Volgend jaar bestaat de op 9 februari 1979 opgerichte club veertig jaar. Maar al 25 jaar daarvoor werden jazzconcerten georganiseerd in de nog oudere en nog steeds bestaande Jazzkeller in de stad niet zo ver van Düsseldorf in het gebied van de Niederrhein. Niet de Jazzkeller maar het prachtig gelegen Burg Linn is het decor voor dit jaarlijkse kleinschalige en intieme festival. Op zaterdag 1 september, de meteorologische start van de herfst, is het nog steeds prachtig weer op de idyllische terrein voor het Middeleeuwse kasteel. Hoewel het snel afkoelt zorgt de entourage en de muziek voor een nazomerse sfeer.

Horst Hansen TrioDrie bands treden die avond op met om te beginnen het Horst Hansen Trio. De vijfkoppige band, jawel, geen drietal, verbinden een hippe moderne sound met humor en de humor zit al in de naam. Géén trio en er speelt geen Horst Hansen mee. De naam slaat op de fictieve bandleider Horst Hansen. De twintigers zijn afkomstig uit Krefeld en zijn Lukas Weber op sax, Tobias Foller gitaar, Till Menzer op drums, Carsten Hackler piano en Lars Leibl op bas. Krefeld is het laatste concert in een reeks van een tour met de illustere naam Heavy Jazz & Dirty Roads. Ze categoriseren zich zelf in de hoek van de Überjazz, een zelf bedacht genre dat is geënt op een mix van hip hop, Drum & Bass en Fusion. Een recept, dat met de nodige humor erbij, garant staat voor een geanimeerde muziekparty. Die begint met het openingsnummer Sägewerk. Groovy sounds die aanzwellen op een stevig ritme met ruige solo’s op sax en gitaar, brengen de stemming er gelijk helemaal in bij het publiek.
Het volgende stuk Velue Verrue is opgenomen in de Rittersaal van Burg Linn voor het in 2017 uitgebrachte album Auf’m Teppich. Het frivole thema wordt mooi uitgewerkt in verschillende frases die neigen naar avant garde, met veel energie en dynamiek en mooie gitaarsolo’s.

De band draagt een nummer op aan de in oktober veel te vroeg overleden kunstenaar en jazzjournalist Mojo Mendiola, die tot kort voor zijn dood vaste gast was bij Jazzklub Krefeld en schreef voor onder andere de Rheinische Post. Een melancholische opening met een sprankelende ritmesectie. De combinatie met gevoelige tonen en de wat ruigere rock solo’s op gitaar, ingebed in stevig akkoordwerk op toetsen, maken het tot een bijzonder stuk. Ze vervolgen met nummers met illustere titels zoals Vagabund, Polemische Schönheit en Stahlbeisser, gedeeltelijk afkomstig van het genoemde album. Het stuk Frisör gaat over een de angst van een klein jongetje die voor het eerst naar de kapper moet. Uptempo en stevige drumwerk zorgen voor de verbeelding van de angsten die velen van ons als kind gehad hebben. De band, alle leden treden op met gekleurde sokken, de schoenen staan netjes vooraan op het podium geparkeerd, sluit af met Stuttgart 5000, een muzikale verwijzing naar de Amerikaanse droes die, bestuurd vanuit een basis in Stuttgart, gezorgd hebben voor het doden van meer dan 5.000 vermeende terroristen in het Verre Oosten. Een onheilspellende sound die tot de verbeelding spreekt.

Makiko HirabayashiVan een hele andere orde is het tweede concert verzorgd door het Makiko Hirabayashi Trio. Hirabayashi is geboren in 1966 in Tokyo en vervolgde haar studie na een klassieke opleiding in Japan aan het vermaarde Berklee College in Boston. Inmiddels woont ze meer dan 20 jaar in Denemarken waar ze met Marilyn Mazur op drums en Klavs Hovman haar trio vormde. Het trio opent met A Major, van het in 2009 uitgebrachte album Hide and Seek. Een uptime nummer met een stevig maar ook gemakkelijk in het gehoor liggend thema dat gaandeweg wordt uitgewerkt in complexe solo’s waar de piano en baslijn synchrone frases kennen met heerlijke syncopisch drumwerk van Mazur, die naast haar drums beschikt over een indrukwekkende percussie set, die uit vele bellen en klankschaaltjes bestaat.

De percussie van Mazur vormt het begin van het nummer Clouds Over Mt. Blanc met een prachtig sereen begin. Een sensueel klankspel in combinatie met gevoelige tooncombinaties op de vleugel, waarbij je gemakkelijk weg droomt. Het prachtige decor van Burg Linn maakt de beleving compleet. Once Upon The Sea is ook zo’n mooi nummer, van haar in 2017 en laatst uitgebrachte album Where The Sea Breaks. Mazur zingt het thema mee op een mantra achtige wijze, dat opgeteld bij het klankspel met verschillend tonige belletjes, lyrische loopjes op de toetsen en een gepaste baslijn door Hovman resulteert in een contemplatief spiritueel stuk. Ook Mou Ikai is van het recente album en speels opgebouwd met verschillende korte frases waarin dissonanten en percussie zorgen voor een humoreske uitstraling.

Ode To Okinawa is van het album Surely heeft een filmische uitstraling, die een beetje doet denken aan de fusion en filmmuziek van Dave Grusin, althans de intro. Snel wordt het wat vrijer en horen we wederom de oosterse invloed met de mantra achtige zang van Mazur. Het laatste stuk is ook het laatste nummer op het album Where The Sea Breaks en genaamd Scherzo For Blue. Een snelle wals, die zoals een wals het betaamt ook een klassiek thema heeft waarop mooi en snel gevarieerd wordt met korte improvisaties in een sfeer van kleinkunst en chanson. Hirabayashi bewijst met haar trio te beschikken over creatieve veelzijdigheid, gecombineerd met diepgang in haar composities.

Kinga GłykDe finale van Jazz an einem Sommerabend 2018 wordt gevormd door een optreden van een jong, maar groot Pools talent, de bassiste Kinga Głyk met haar band, dat zo beetje een familiebedrijf is. Vader Irek Głyk speelt drums, broer Patrick Głyk doet techniek, moeder Głyk verzorgt de merchandising. De enige niet Głyk vanavond is Pawel Tomaszewski op toetsen. Kinga Głyk werd geboren in, zoals duidelijk, een muzikale familie in 1997 en bespeelde al jong bas, eerst in een trio waar vader vibrafoon speelde en haar broer drums. Ze heeft inmiddels drie albums op haar naam staan, waaronder de live CD Happy Birthday en haar meeste recente album Dream, dat zij opnam met de grote namen Nitaj Hershkovits op piano, bekend van Avishai Cohen, Gregory Hutchinson op drums en Tim Garland op sax.

De opening met Sad and Happy Blues staat gelijk als een huis. Funk, blues, jazz, alles zit er in, op een uitdagende, energieke en technisch heel knappe manier. Het publiek is verrast door de power die deze jonge dame en haar band laten zien. De rust en diepgang vinden we terug in het tweede stuk Hope van het album Happy Birthday. Een gevoelig stuk met een prachtig intro van de begaafde toetsenman Tomaszewski, dat langzaam aanzwelt in kracht en energie. Het door Głyk gecomponeerde werk is geinspireerd door haar geloof. Het volgende nummer Zbliża się nowe wordt geopend met een lange drumsolo waarin vader Irek Głyk excelleert. Wat een power en timing heeft deze man. De band volgt met een mooi en goed in het gehoor liggend thema, gecombineerd met een sound die doet denken aan de fusion van Yellow Jackets.

Met Donna Lee brengt de band een ode aan Charlie Parker, aan wie dit nummer wordt toegeschreven, alhoewel Miles Davis claimt de componist te zijn in zijn autobiografie. De Głyk’s maken er een heerlijke snelle bewerking van die flinke indruk maakt bij het publiek op het voorterrein van de middeleeuwse burcht. Van haar nieuwe album speelt ze vervolgens het meer ingetogen Dream. ‘ I have a dream that when I am older I don’t regret alle the choices I’ve made’ is de uitleg die Kinga Głyk geeft aan dit door haar gecomponeerde stuk. Er zit veel in, diepgang, expressie, emotie, energie en ritme dat je meesleept. Helemaal veel indruk laat Głyk achter wanneer ze, zittend, solo een toegift geeft met een bewerking van Tears in Heaven van Eric Clapton. Wat een geweldige techniek heeft dit jonge talent. Ze bespeelt de basgitaar alsof het een gewone gitaar is met het thema, akkoorden en een baspartij. Het publiek geeft terecht een staande ovatie. Prachtige afsluiter van dit intieme festival en Kinga Głyk gaan we in de gaten houden!