Dit is een trio met Oosterse kleuren en geuren, een Frans trio met twee Oostenrijkers en een trio met een virtuoze leider op drie instrumenten: sopraan, bariton en bansuri (te horen in het stuk Bengalis). De schitterend jagende baritonsax in het openingsstuk Tumult zet de toon. In het daarop volgende Wiener krijgen we meteen met de volle slagkracht van ieder van de drie musici te maken: Jean-Charles Richards halsbrekende touren op de sopraan (in de voetsporen van David Liebman), de volle en razend snelle bas van Peter Herbert (1960) en het bijna pianistische drumspel van Wolfgang Reisinger (1955). In Misfit-Bandit opnieuw Richards krachtig gefocuste sopraan midden in een steeds krachtiger zwalpende deining van bas en drums. Le reliquaire du boneur brengt lichte suspense en klimt met ostinate bas-arpeggios gaandeweg triomfantelijk op. Alles in het basale stapvoetse kamelen-ritme, het meest uitgesproken in Nader war de sopraan qua speelwijze veel weg heeft van een ney. Het soort oriëntalisme dat hier te horen is, is niet nieuw maar wordt mede dankzij Herberts en Reisingers spel – even elegant als rauw – naar een behoorlijk hoog niveau getild. Dat is niet zo verwonderlijk aangezien Herbert veel met de Amerikaans-Syrische ûd-speler Simon Shaheen en de bekende Libanese zanger/ûd-speler Marcel Khalife in diens ensemble gewerkt heeft terwijl Reisinger dwars door Europa met musici van naam uit Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië en de VS gespeeld heeft. Jean-Charles Richard, die o.a. in groepen van Martial Solal, Claudia Solal, Marc Buronfosse en Jean-Marie Machado speelde, mag dan buiten Frankrijk geen vergelijkbare bekendheid genieten als Louis Sclavis, Michel Portal, François Corneloup of Julien Lourau, hij doet er niet voor onder. Dat blijkt o.a. uit de gave multiphonics in het sublieme Firmament. Richard zit bovendien op het uitstekende nieuwe Franse Abalone label waar je nog veel kunt verwachten.

AUDIO
Tumulte
Le reliquair du bonhaire

VIDEO
solo-serie