×

Concert

10 november 2016

Jasper Høiby’s Fellow Creatures overtuigend bij So What’s Next

Geschreven door: Wouter Schenk

Het jonge Eindhovense festival So What’s Next kent sinds dit jaar een tweede festivaldag onder de naam So What’s Next Downtown. Terwijl op de eerste, geheel uitverkochte, festivaldag net zoals voorgaande jaren het Muziekcentrum de plaats is, zijn de podia op de tweede dag, afgelopen zondag 6 november, verdeeld over diverse kleinere podia in het centrum van de stad.

Maar de artiesten zijn niet klein. In een zaal achterinin de Oude Rechtbank, een grand café, staat het Spaanse trio van Xavi Torres Vicente. Het trio bestaat verder uit Vic Moliner (bas) en Joan Terol (drums). Modern creative, prachtige gevoelige en krachtige composities. Torres (1991) woont en studeert voor zijn master jazz en klassiek in Amsterdam. Hij stuwt zijn trio op naar grote hoogte met nummers als Hesitació, Overcome en Madiba. Dynamisch, wisselende ritmes, boeiende thema’s. De belangstelling is groot en het publiek staat tot buiten de ingang. Snel ritmewerk, mooie harmonieën en heel knap spel van Torres. Het jonge talent uit Spanje speelt technisch goed en zijn klassieke basis is voelbaar in zijn composities. Daar gaan we nog veel van horen.

David VirellesEven later is Meneer Frits, het theatercafé van het Muziekcentrum, de plek voor een soloconcert van de Cubaanse pianist David Virelles (1983). Rising Star is hij volgens het gerenommeerde DownBeat Magazine en een veel gehoorde artiest in de New Yorkse jazzscene, in zijn huidige domicilie. Ook zijn er lovende recensies voor zijn albums Continuüm (2012) en Mbòkó (2014). Zijn spirituele roots doorklinken in romantisch en klassiek getinte werken. Het eerste nummer Antrogofoko Mokoirén is een complex thema dat gedetailleerd wordt uitgewerkt en waarin verschillende stijlen hoorbaar zijn, tot en met subtiele ragtime motieven. De meeste werken die hij ten gehore brengt zijn eigen composities. Cuentos de portal begint met een snelle melodielijn met syncopische akkoorden, veel vingervlugge noten en een verrassende tocht door een veelheid aan invloeden. Gelaagdheid in de muziek roepen allerlei sferen op waarmee het publiek wordt meegenomen in een ontdekkingstocht. Y dicen que se jugó is een liefelijk klinkende wals terwijl we met Spectral worden meegezogen in donkere klanken, galmend en bijna mysterieus. Krachtige dissonanten worden afgewisseld met rustige gedeeltes waarin ook stilte te horen is. Subtiel leidt hij het stuk naar meer jazz harmonieën, waarin de Cubaanse roots en de voor dit gebied kenmerkende ritmes en klanken niet onopgemerkt blijven. Die roots klinken ook door in Biankoméko, een speelse melodielijn die Virelles moeiteloos transformeert naar jazz akkoorden. De laatste twee stukken Mojito Criollo en Tres Lindas Cubanas zijn van de legendarische Cubaanse componist Antonio María Romeu, uit het begin van de vorige eeuw en gebaseerd op de traditionele Cubaanse dans Danzón. Virelles is een zeer begaafd componist en pianist, een genot om naar te luisteren.

Jasper HøibyDe tweede act in Meneer Frits tijdens editie een van So What’s Next Downtown is niemand minder dan bassist Jasper Høiby. Høiby is exponent van een nieuwe generatie Scandinavische jazzmusici en heeft vanuit de Nordic Jazz de verbinding gelegd met de Britse jazzscene, niet alleen met zijn formatie Phronesis maar ook met zijn kersverse project Fellow Creatures, waarbij hij samenwerkt met een aantal jonge zeer getalenteerde jazzmusici uit de UK, waar Høiby de afgelopen jaren woonachtig was tot zijn terugkeer naar Kopenhagen. Het gelijknamige album heeft al de nodige lovende kritieken ontvangen en geheel verdiend. Op 6 november is Høiby met dit project voor het eerst in Nederland te horen en wordt hij net zoals op het album bijgestaan door Mark Lockheart (sax), Laura Jurd (trompet), Will Barry (piano) en Corrie Dick (drums). De zeer talentvolle Laura Jurd kennen we ook van de veel belovende band Dinosaur. Alle nummers zijn gecomponeerd door Høiby. Het quintet start met Folk Song, ook het openingsnummer op het album. Chaos in control zijn de woorden die opgeroepen worden bij de intro van de live versie van dit prachtige nummer. Een vulkaanuitbarsting van muzikale expressie die langzaam transformeert naar het thema, als dat door Jurd en Lockheart ingezet worden op trompet en sax. Vooral het creatieve spel van Jurd valt op. Na de fantasierijke eruptie wordt het thema verder uitgewerkt in een saus van stevig bas en ritmewerk. Het titelnummer Fellow Creatures ligt heerlijk in het gehoor, met een stevig ritme en prikkelend motief en ook hier het prachtige energieke solowerk van Jurd. Heel gevoelig en verstild is daarentegen de intro van World of Contradictions. Een mooi klassiek thema dat gevoelig wordt doorontwikkeld in de blaaspartijen en uiteraard vakkundig begeleid door componist en bassist Høiby. Heel speels is Song for the Bees met een latin inslag. Zeer toegankelijk, de bijen dansen in verbeelding voorbij. Høiby en zijn muzikale maten laten heel knap werk horen en maken hun reputatie, die al groot is door het album, live meer dan waar. Met volle overtuiging.

Het volgende en laatste concert in het theatercafé van het Muziekcentrum is de pianovirtuoos met Israëlische roots Shai Maestro, die deze keer optreedt met Camila Meza uit Chili. De gitariste en zangeres, geboren in Santiago de Chili, woont nu in New York. New York Times omschreef haar als ‘A bright young singer and guitarist with an ear for music of both folkloric and pop intention’. Samen met Maestro, ooit de pianist van Avishai Cohen en nu bezig met zijn eigen carrière, een magisch duo. Ze brengen gevoelige songs, door Meza gezongen in haar moedertaal Spaans en meesterlijk begeleid door Maestro.

So What’s Next wordt afgesloten in de Catharinakerk met een optreden van Snarky Puppy’s toetsenman en hammond organist Cory Henry. Hij wordt begeleid door drummer Taron Lockett van zijn band The Funk Apostles. Heerlijke onvervalste gospel, funk en soul die geweldig past in de entourage van de mooie belichte neo-gotische Catharinakerk, die zowaar helemaal vol zit tegen alle wetten van de ontkerkening in. En dat op zondagavond! Wat een meester is Henry. Dr. Lonny Smith, sinds heugenis de meester op hammond, bevindt zich klaarblijkelijk in goed gezelschap. Een mooie afsluiter van herfst jazz festival So What’s Next in de Lichtstad.