×

Recensie

Jazz

27 juli 2018

Ill Considered

III

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht in eigen beheer

III Ill Considered Jazz 4.5 Ill Considered – III Written in Music https://writteninmusic.com

Uit London komt ons het combo Ill Considered toegewaaid, een kwartet dat volledig opgaat in vrije, improvisatorische muziek. Slechts een handvol thema’s zijn gepredefinieerd, het gros komt uit de inspiratie van het moment. Op die manier breken ze met het schema dat alles degelijk en tot in de puntjes voorbereid dient te zijn. Niet dus, alles wat je hoort op dit album is wat de muzikanten elkaar (en bij uitbreiding de wereld) te vertellen hebben.

Er schuilt helemaal geen groot plan achter. De muzikanten, Idris Rahman op sax, Leon Brichard op bas, Emre Ramazonoglu op drum en Yahael Camara-Onono op percussie, laten zich het liefst van al leiden door het hier-en-nu, zonder ook maar ergens op vastgepind te worden. Vrijheid, blijheid, weet je wel. Net dat maakt hun verhaal ook zo bewonderenswaardig. Wat ze te bieden hebben klinkt zowel hedendaags als tijdloos. Op zich een paradox, maar wie deze unieke, instrumentale muziek tot zich neemt, begrijpt ongetwijfeld wat we bedoelen.

Met III zit de groep aan het derde hoofdstuk in hun carrière. Niet helemaal, want intussen is er ook een heerlijke liveset Live At Total Refreshment Centre aan de discografie toegevoegd. Wel dient gezegd dat dit album wederom een studioset is, in tegenstelling tot het tweede Ill Considered album Live At The Crypt.

En toch was het maken van dit album wederom een bijzondere gebeurtenis voor de makers. Het eerste album was volledig bij elkaar geïmproviseerd tijdens een twee uur durende studiosessie en het tweede een livealbum opgenomen in een Londonse jazzclub. Voor III kroop de band samen met percussionist Satin Singh terug in dezelfde studio als waar ze hun eerste album opnamen, met de intentie om uit de losse pols wat ruwe sketches en improvisatiemateriaal vast te leggen. Maar het verhinderde niet dat ze alsnog besloten om wederom voor een volledig vrije set muziek te gaan die zowel rustgevende als bijzonder energieke passages bevat.

Voor wie houdt van jazz die volledig bestaat uit vrijheid is dit een héérlijk, weldadig godsgeschenk. Alle tracks lopen lekker los in elkaar over, waardoor het heel erg aanvoelt als een coherent album. Het interessante bijvoorbeeld is hoe Ill Considered de kunst der dosering tot in de puntjes beheerst. Zo krijg je een wat duister en mystiek Djinn toegeworpen, terwijl iets later de combinatie tussen bas en minimale percussie van Nada Brahma iets heel goed doet met je ziel. Tussendoor krijg je kortere schetsen waarbij onder meer opvalt hoe het korte Retreat (een melodietje dat je niet meer uit je hoofd krijgt eens je het hoort) en Scatter (drums en percussiegalore) – twee van de drie solofragmenten op bas, drum en sax – elkaar halfweg opvolgen. Hoogtepunten zijn met name de langere stukken zoals onder meer Delusion (een fikse scheut freejazz) en het heerlijk schurende Meditation dat heel even naar de erven John Coltrane knikt.

Topplaat. En mooi nieuws: De band speelt dit najaar op Le Guess Who? in Utrecht.



  1. Djinn
  2. Incantation
  3. Nada Brahma
  4. Retreat
  5. Scatter
  6. Delusion
  7. Meditation
  8. Perplexity