×

Artikel

27 februari 2016

GINDER #2

Geschreven door: Henning Bolte

Het seizoen komt langzaam op volle gang en beweegt naar culminaties, te beginnen met wat er nog aankomt richting maart. Hier datgene belicht wat iets belooft EN eerder, al langer geleden in Written aan de orde is geweest of elders door mij is besproken. Veel piano (Alexander Hawkins, Wolfert Brederode, Aruan Ortiz), gitaar (Nels Cline, Julian Lage, Kalle Kalima) en twee potente blazers, Avishai Cohen en Thomas de Pourquery.

Je kunt je wel afvragen of dit soort artikelen nog zinnig zijn. De podia voorzien hun agenda tenslotte inmiddels rijkelijk van mooi klinkende Noord-Amerikaanse quotes en youtube filmpjes en zelfs interviews en dergelijke nemen ze ter hand en voor hun rekening. Het zou kunnen betekenen dat dit een soort mosterd na de maaltijd voor de maaltijd wordt. Aangezien men door de ze ontwikkeling steeds minder leest (?) kan men ook minder vergeten en hoeft men ook niet meer te weten waar iets te vinden is. Typisch twee vliegen in één klap. Dit is dus een soort luxe uitgave. To whom it appeals …
 
 
9 maart Kalle Kalima Greg Cohen Max Andrzejewski

Kalle Kalima behoort tot het soort kleurrijk met een speciale droge draai, Finse humor, bosgeest en urban versatility. Hij maakt al langer onderdeel uit van de Berlijnse scene maar speelt uiteraard ook nog veel met zijn muzikale maten in Finland. Naast Frank Möbus en Ronny Graupe is hij één van de markantste gitaarstemmen in het buurland. Bij hem kan het niet op qua ideeen-schatten, aangenaam rare stemmingen en opzienbarende herarrangementen. Hij kan makkelijk in een diversiteit aan muzikale zettingen invoegen en brengt altijd een aantrekkelijk licht verdraaide extra noot aan. Hij speelt o.a. in de groepen Johnny La Marmara, KUU van Jelena Kuljic en Frank Gratkowski’s Z-Country Paradise eveneens met Jelena Kuljic, deze laatste drie allemaal zeer uitgesproken opwindende cross-over gevallen. Rijst de vraag wanneer Nederlandse podia aan deze opwinding eindelijk toe zijn. Maar een begin is gemaakt, wordt gemaakt met een formatie waarin de bekende Noord-Amerikaanse bassist Greg Cohen (John Zorn en Tom Waits), eveneens al een tijdje verbonden met de Berlijnse scene, en de belovende jonge Duitse slagwerker Max Andrzejewski een rol van belang hebben.

imagesZoals de titel van hun net verschenen album High Noon (ACT) doet vermoeden, heeft het met cowboys en western films te maken. Kalima, ook op Written In Music ‘in the picture’ (zie hier …) is een liefhebber van de klassieke cinema, o.m. Stanley Kubrick’s en heeft daar ook albums bij gemaakt. In de muziek van High Noon komen drie verschillende kinderkamers en jeugdsentimenten bij elkaar, die van een Californiēr, van een Fin en van en Duitser. Terwijl het soort muziek voor de Amerikaan inheems is deze voor de andere twee jongere musici uitheeme muziek die via de massamedia een paar decennia inheems is gemaakt met “Bonanza” als schrijnend voorbeeld. Finnen weten dit soort dingen volledig in hun eigen cultuur in te lijven met een voor hun zelf andere komische draai als voor ons. De Duitse variant daarentegen is vaker eerder onbedoeld komisch en hilarisch wat weer en andere charme kan hebben. Kortom, het wordt fictie van fictie van fictie in een sammelsurium van stukken van o.a. Hollywood filmcomponist Dimitri Tiomkin (meteen vier van hem), Stan Jones maar ook Jean Sibelius en Hiski Salomaa, twee Finnen. Dat geeft al voldoende aan dat het anders zal klinken dan als Bill Frisell and Greg Leisz over de prairie trekken. Eigenlijk ontbreekt nog een Czech in de band want die hadden vroeger de interessantste Europese bluegrass muzikanten. Maar het is nu al een bijzonder aantrekkelijk groep/muziek en een heerlijke kans voor de eigen Bonanza herbeleving in sophisticated en mooi ge- en verdraaide vorm. Zelf gaan kijken en luisteren. Juist daarom geen video’s of links hier.
 
 
10 maart Avishai Cohen Trio

Net in de saloon bijgekomen kondigt zich al een nieuwe potente gast aan, trompettist Avishai Cohen. Ook Avishai Cohen heeft een interessante muzikale bandbreedte en kleur en heeft een even markante als consistente en betrokken lijn door de jazz wereld getrokken. Ik zag Cohen voor het eerst n 2011 in Porto, Portugal. Hij trad daar met een constellatie van drie trompettisten, Dave Douglas, Enrico Rava en Cohen, op en verder vergezeld van pianist Uri Caine, bassiste Linda Oh en drummer Clarence Penn, de halfbroer van Nasheet Waits. Niet veel later begin Cohens ster te rijzen en werd hij een graag geziene gast op podia door Europa heen. Ik kan me heel goed één van de eerste concerten in het Bimhuis met een jonge Cubaanse bassist, Reinier Elizade Ruano, en Nasheet Waits herinneren. De tent zat afgeladen vol., met veel jong publiek eronder. Er werden veel klassieke stukken uit de jazz gespeeld waarbij het oude oubliek even geboeid luisterde als het jonge publiek. Het was de dwingende dichtheid, de gloeiende kleur, het speelvermogen van alle musici en het vanzelsprekend leiderschap van Cohen wat er een buitengewoon indrukwekkende eenheid en buitengewoon pakkende beleving met weinig vergelijking van maakte.

Written In Music heeft hem Avishai Cohen sinds 2012 systematisch gevolgd en zijn indrukwekkende muzikale daden met de Cohen Family (lees hier ….) en zijn trio (lees hier… en hier … ) aan de buitenwereld kenbaar gemaakt. Cohen heeft inmiddels een aardige staat van dienst wat het Bimhuis betreft, nl. in totaal acht optredens sinds 2010.

41rs8zSVU1L._SX355_Zijn carrière kwam nog in een extra versnelling terecht toen hij toetrad tot het nieuwe kwartet van saxofonist Mark Turner – beiden speelden ze in het SF JAZZ Collective – dat vrij gauw een album voor ECM opnam (Lathe Of Heaven, 2014). Ook over Mark Turner is een of ander op Written In Music te vinden (zie hier … en lees ook hier …). In nog hoger tempo volgde Avishai Cohen’s eigen debut op ECM, Into The Silence, dat onlangs uitkwam. Een bespreking van Into The Silence verschijnt binnenkort op Written In Music.
 
 
 
11 maart Thomas de Pourquery Supersonic

Waarschijnlijk heeft hier nog niemand van deze Fransman gehoord. Hij maakte vorig jaar op Jazzahead in Bremen furore wat tot spontane boekingsbesluiten leidde. Schrijver dezes zei er op All About Jazz dit over:

“Thomas de Pourquery, described as “one of the most prolific and eccentric saxophonist from the current French free jazz scene,” brought together musicians from various fields (jazz, electro, rock, drum & bass) to create and celebrate a new amalgam of music inspired by Sun Ra. With high energy and restless drive, he and his musicians play games with various historical styles, tongue in cheek, sometimes over the top but always getting back on the ground at the last fraction of a second, right in time. It seems a bit too much at certain moments, but that’s just what launches the soul to another place in space. It has a sense of drama, energy, it’s funky fun. During the After Show in the basement of the Schlachthof, Pourquery proved that he can go even further into dark, roaring and throbbing realms full of grippingly deep pulse.” (Henning Bolte, All About Jazz

Er waren nog meer Franse musici/groepen die indruk maakten, i.h.b. Sylvain Rifflet. Written In Music heeft er nog niet over geschreven maar zijn actuele muziek is wel ON DEMAND te beluisteren in een radio programma van schrijver dezes (luister hier RADIO).
 
 
13 maart Wolfert Brederode Trio

imageBREDERODEPianist Wolfert Brederode is in Written in Music ruim aan de orde geweest (zie hier …) en hij heeft het 3e Written At Home concert gegeven. In maart verschijnt zijn nieuwe album Black Ice met een nieuw trio op ECM (zie hier …). Op Written In Music kunt u binnenkort een uitvoeriger stuk over Black Ice tegemoet zien.
 
 
 
 
 
 
18 maart Aruan Ortiz Trio w/Brad Jones Chad Taylor

258_cover_mittelDe van oorsprong Cubaanse pianist Aruan Ortiz is een tegenpool, een antipode van Brederode. Ook Ortiz is geen onbekende op Written In Music. Reeds in 2013 is hij hier te vinden i.v.m. een optreden in de concertserie Amsonanza die door schrijver dezes werd georganiseerd. Ook in 2014 besteedt Written In Music aandacht an hem (lees hier … ). Van Aruan Ortiz is onlangs op het Zwitsers Intakt label zijn trio-album Hidden Voices met Eric Revis op bas en Gerald Cleaver op drums verschenen. Ortiz heeft zij geheel eigen robuste stem met solide archtectonische trekken uit Caribische roots, Monk en Ornette Coleman’s erfenis ontwikkeld waardoor hij zijn geheel eigen plaats tussen Omar Sosa en David Virelles inneemt. Een optreden om naar uit te kijken!

wordt vervolgd