Een kwartet topmuzikanten, enkel zo valt de formatie Fraanje/Mezzadri/Soniano/Gouband te beschrijven. Met het in meerdere opzichten unieke en magistrale Nyamaropa valt er een heuse ontdekking in de bus.

Op dit album vinden we negen composities terug, die al improviserend tot stand kwamen op een mooie augustusdag in Parijs. Samen met tien jaar oude opnames gemaakt in Kameroen vormen ze een intrigerend geheel dat ons al enige tijd niet meer los laat.

Nyomoropa bruist van de artistieke geestdrift en dat is duidelijk hoorbaar. Het zijn dan ook niet de eerste de beste muzikanten die hier te horen zijn: de Nederlandse pianist Harmen Fraanje speelt al geruime tijd samen met Ernst Reijseger en Sylla en ook de Franse contrabassist Brice Soniano (o.a. Carate Urio Orchestra, 3/4 Peace) en percussionist/slagwerker Toma Gouband beschikken over tonnen ervaring. Op dit album gaat veel aandacht naar de inbreng van de virtuoos Mezzadri die een reeds bevlogen trio boven zichzelf doet uitstijgen.

Een van de centrale elementen is de liefde voor de Baka stam. Dat merk je ook aan de knappe hoes die onder meer een zijn tanden bloot lachende jonge knaap toont. Ondanks alle armoede en primitiviteit toont die een zelden geziene levenslust. En net die vitale levensdrift bevrucht dit ronduit heerlijke album.

Centrale aangrijpingspunten zijn gevoel en herinnering, zoals onder meer blijkt uit Nostre Dame. Het album komt in eerste instantie over als de soundtrack bij een (heilig) ritueel. In die context draait het ook om een spirituele connectie, met elkaar als gemeenschap maar ook met de helende kracht van natuur, die via de muziek kracht bijgezet wordt. Zo horen we enkele traditionals (zoals de titeltrack en Healing Ritual For An Infant), maar ook nieuw en oorspronkelijk werk. Iedere speler krijgt de nodige ruimte om een eigen bijdrage te leveren, wat de muzikale variatie verhoogt.

Inspiratie is er genoeg, zo blijkt ook uit Cercle 433 en Cercle 345, de twee composities van percussionist Gouband die het album afsluiten. Het gaat om een complex harmonisch systeem, waarmee ook Soniano aan de slag ging waardoor de door Soniano gepende opener Nostre Dame de weg opent voor de erg bijzondere reis die de muziekfan hier onderneemt.

Het kwartet laat iets horen dat net door het minimalistische aspect (soms ritmisch handgeklap en a capella vocals) nog maar zelden aan bod komt. En ook al staat het album wat ver van de mainstream, toch laten we onze oren veel liever strelen door dit collectief, waarvan we instinctief aanvoelen dat er oprecht veel liefde voor échte muziek in vervat zit. We horen veel improvisatie en repetitieve thema’s, maar net daardoor ook ongehoorde vrijheid en schoonheid.

Fraanje op piano, Magic’ Malik op fluit en stem, Soniano op bas en multi-instrumentalist Gouband leveren op Nyamaropa een erg verrassend album, dat soms nostalgisch doet wegdromen maar even goed levenswijs is. Een pracht van een serene, transcendente ervaring die ook de uwe kan zijn. Magistraal goed !