Een volle zaterdag op Belgian Jazz meeting neemt ons mee door de hele stad Gent. Ontzettend veel te zien en horen weer, zowel in het middag- als avondprogramma. Het ‘late night’ programma, met onder meer nieuwe heldenband HAST, is al net zo aantrekkelijk.

Gelijk na een vroege lunch vertrekken we naar Bijloke, het prachtige culturele centrum/gebied waar in de zomer ook altijd Gent Jazz plaatsvindt. Daar speelt FUNDAMENT, een grote groep muzikanten waarbij de 4 contrabassen gelijk in het oog springen. Maar de groep blazers al snel net zo.

Ze spelen een fijne verrassende set waarbij de grote band zich constant door het gebouw blijft verplaatsen om de dynamiek van hun muziek en de ruimte optimaal te benutten. Juist door constant af te wisselen, dan dicht bij, dan weer verder af van het publiek te spelen, creëren ze een fijne spanning die prima werkt.

De wandeling voert ons daarna naar de nieuwe bibliotheek van Gent. Een waarachtig mooi en zeer interessant ontwerp qua gebouw waarin zich ook nog eens een prachtige bibliotheek bevindt. Op de trappen naar de tweede verdieping mogen we ons neerzetten om daar Les Chroniques de l’Inutile te bekijken.

Les Chroniques de l’Inutile is wederom een uitgebreide band van 7 mannen die vanuit de door gitarist Benjamin Sauzereau geschreven composities de improvisatie intrekt. Knap hoe de band van ingetogen naar uitbundig, zelfs swingend, laveert. Ga gelijk hun, door mij in het grote aanbod volledig over het hoofd geziene, album Virgule er weer eens bij pakken.

In de Handelsbeurs is het vervolgens weer een drukte van jewelste. Diverse labels en vele muzikanten hebben zich verzameld om het grote huidige succes van de Belgische jazz met een fijn bier te vieren.

In de grote zaal start om 7 uur Donder, een trio dat we natuurlijk altijd willen zien. Ook al zien we ze binnen een half jaar 3 keer. Hun sets zijn immer betoverend mooi en ook vanavond staat de set als een huis. Prachtig ingetogen altijd weer anders als je ze eerder hebt gezien. Het blijft een groot genot de jonge muzikanten muziek te horen spelen waar je volledig in kunt verdwijnen.

Trompettist Jean-Paul Estiévenart pakt met zijn trio, met drummer (en onafscheidelijke muzikale vriend) Antoine Pierre, contrabassist Sam Gerstmans en speciale gast pianist Fabian Fiorini het moment prachtig door met een geweldige en lekker dik klinkende set.

Estiévenart is een wonder op de trompet. Wat een strakke toon heeft hij toch en wat zijn zijn solo’s origineel, buitenissig goed en inspirerend. Ook Pierre en Gerstmans pakken lekker door. Heerlijk ritmetandem. Fiorini speelt vanavond op de Fender Rhodes en dat past wonderwel goed bij de sound van het trio. Fijn ook dat de sound in de grote foyer vanavond ook veel beter dan de avond ervoor is.

De verwachtingen van Ottla, de nieuwe band van gitarist Bert Dockx, zijn enorm. Maar wat wil je ook: Met Dans Dans en Flying Horsemen heeft hij tenslotte al twee bands die tot het allerbeste behoren wat België al jaren voortbrengt. Bands van internationale allure. Reeds bij de eerste tonen weten we dat ook deze nieuwe band weer vele harten zal gaan beroeren.

Ottla heeft een fijne bandbezetting met drums, percussie/electronica, contrabas, drums en een driehoofdige blazerssectie die steeds het uiterste uit de door Dockx aangedragen composities haalt. Hijzelf is trouwens ook in absolute bloedvorm. Wat een verrukkelijk inspirerend spel laat hij deze vanavond weer horen. Knap toch hoe een muzikant met zijn geweldige spel de band zo inspireert dat ze gezamenlijk opstijgen. Kijk nu al uit naar het album dat pas in het late najaar zal gaan verschijnen.

In de foyer mag gitarist Julien Tassin de avond met zijn trio afsluiten. En tja, als je een trio hebt met Nicolas Thys op bas en Dré Pallemaerts op drums weet je dat dat helemaal goed gaat komen natuurlijk. Het trio zet een lekker dikke set neer waarop het ijzersterke gitaarwerk van Tassin er bij het publiek als zoete koek ingaat. Internationale klasse ook weer. Maar dat geldt vanavond voor alle bands.

In het bijna buiten het centrum gelegen Bar Mirwaar speelt HAST vervolgens het dak eraf. Veel te kort (de kroeg heeft geen vergunning om langer dan een half uur live muziek te mogen laten horen) helaas. Want wat een fascinerend dominante band is dit toch en wat zitten hun songs (alle afkomstig van hun debuut Elegy) toch vol verrassingen en drive. En wat een geweldige muzikanten zijn het!

De sound in de kleine ruimte is verrassend goed en lekker stevig waardoor alle instrumenten prima uit de verf komen. En als je met een track als Blues begint kan het eigenlijk al niet meer verkeerd gaan natuurlijk. Erg grappig hoe saxofonist Rob Banken na 3 tracks een aankondiging doet, er eigenlijk de mist mee ingaat en dan hard wordt afgestraft als gitarist Artan Buleshkaj de killerriff van Op Ieder Potje Past Een Dekseltje en dwars doorheen inzet. En de band er vervolgens heerlijk overheen knalt met ronduit geniaal soleerspel van Roeland Celus als weldadige bonus.

Tjonge, wat een band is HAST toch. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen om dat hier maar te blijven melden. (wanneer komt dat vinyl nu toch?????)

We gaan na het HAST optreden toch ook nog maar even snel naar de Hot Club Gent, een tiental minuten lopen van Bar Mirwaar, om nog een stuk Bestiaal mee te pakken. Wat een fijn trio toch ook en wat klopt de ruimte bij hun muziek. Drummer Sebastiaan Vekeman, bassist Sebastiaan Grommeren en gitarist Jakob Haghebaert hebben een zeer doeltreffende immer geestverruimende sound. De fijne set-list biedt een mooie blik op hun twee verschenen albums Absoluut (2016) en Inenen (2018). Prima om na deze laatste warme muziekgloed de koude nacht weer in te gaan.