Afgelopen vrijdag 5 en zaterdag 6 april was het weer Belgian Jazz Meeting in Gent. Een immer boordevol programma en een mooie mogelijkheid vele werkenden in de jazz te zien en spreken.

Natuurlijk gaat de meeste aandacht uit naar de optredende muzikanten waarvan er elke avond vier op het officiële programma stonden, met dit jaar ook nog een grote groep op het late avond/nachtprogramma, hetgeen prima naast elkaar kon staan. Het bracht dus uiteindelijk een heerlijk overvol programma waar de liefhebbers mooi stuk konden gaan.

In de majestueuze Handelsbeurs, de verzamelplek van de meeting, waren er optredens van Mikael Godée en Eve Beuvens Quartet, The Wrong Object, Lynn Cassiers’ Imaginary Band en Dijf Sanders met allesblazer Nathan Daems als gast. Afwisselend in de foyer, die de eerste avond een nogal dwalend geluid heeft waardoor de optredens niet echt goed uit de verf komen en in de grote zaal, met juist weer een prachtig geluid.

De luxe deed zich voor dat we zowel Cassiers en Sanders/Daems de afgelopen maanden al live aan het werk zagen en dus ook al bespraken. Onze aandacht gaat deze eerste avond van Belgian Jazz Meeting dus vooral uit naar het late programma. En dan vooral alles van Bram de Looze, Taxi Wars (nieuwe plaat onderweg in mei) en juist ook John Ghost. Over hun nieuwe, in het late najaar te verwachten, album doen momenteel zeer dikke verhalen de ronde.

Eerst togen we dus naar Club Telex waar het geweldige talent van pianist Bram de Looze in volle glorie deze avond een soort van Artist In Residence-achtige rol innam. Hij was het die eerst geheel solo en al improviserend de avond begon met weergaloos pianospel. Het blijft ongelooflijk hoeveel talent en durf deze nog maar 27-jarige muzikant toch in zich heeft.

Na het eerste De Looze optreden doken wij snel naar Bar Lume voor een optreden van John Ghost. Hun eersteling For A Year They Slept (2016) was al een mooie belofte maar hun tweede, die dit najaar zal gaan verschijnen, zal er één van grote klasse te zijn. Want wat we vanavond al mochten horen aan nieuw werk was zo aanstekelijk als je maar kunt krijgen. Het prima geluid in de kroeg hielp de strakke band een zeer goede indruk achter te laten.

Gitarist Jo De Geest zet als songwriter de lijnen uit van de band (zie ook de bandnaam) die verder in Rob Banken (altsax), Elias Devoldere (drums) (beiden ook HAST), Karel Cuelenaere (Fender Rhodes, synths), Lieven van Pee (bas) en Wim Segers (vibrafoon) een wel heel erg sterke bezetting heeft. Heerlijk om de band voluit te horen spelen en wat een rijk geluid hebben ze. Met de net voorgestelde nieuwe track Disfunctional Rabbits: The Disfunction als erg fraaie nieuwe albumaankondiger was duidelijk dat een half uur (showcase) echt te kort was en dat we de band de komende maanden veel vaker willen gaan zien en steeds meer nieuwe tracks willen gaan horen. Dit smaakte absoluut naar veel meer.

Terug naar Club Telex pakken we nog een stuk De Looze, Robin Verheyen en baron mee. Wat een weergaloos trio is dit en wat spelen ze een mooie set. De locatie is wel heel wat kleiner dan de zalen waar ze de afgelopen dagen hebben gespeeld en nog zullen spelen maar ze gaan er net zo hard voor. Met hun net uitgebrachte erg mooie album MixMonk als uitgangspunt. Opmerkelijk blijft toch dat het eigen werk ook live nog weer zoveel beter klinkt als hun interpretaties van Thelonious Monk – die al erg goed zijn.

Fijn om daarna ook weer eens Taxiwars te zien. Waar de band ooit, publicitair slim, startte als de jazzoutfit van Tom Barman (dEUS) met saxofonist Robin Verheyen als belangrijkste jazzman, groeide de band de afgelopen jaren muzikaal gestaag verder. Met een derde album op stapel was hun optreden in de kleine club een mooi opstap om vast kennis te nemen van Taxiwars anno nu.

Met de Nederlandse Mark Schilders als prima vervanger van Antoine Pierre (andere gig in een andere Belgische stad) en de getrouwe Nicolas Thys op bas gaf de band een kort maar ijzersterk optreden waarbij wel heel erg duidelijk werd dat we ondertussen met een echte band te maken krijgen waarin ieders rol gelijkwaardig is. Fijne versies van oudere tracks en heel fijne nieuwe songs maken erg hongerig naar het nieuwe album.

Foto De Looze, Verheyen, Baron: Bartho van Straaten