×

Recensie

Jazz

09 maart 2016

Esperanza Spalding

Emily's D+Evolution

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Concord

Emily's D+Evolution Esperanza Spalding Jazz 4 Esperanza Spalding – Emily’s D+Evolution Written in Music https://writteninmusic.com

Met Emily’s D+Evolution is Esperanza Spalding eindelijk weer terug met nieuw materiaal. Haar laatste album Radio Music Society dateert alweer van vier jaar terug.

De carrière van bassist/zangeres/componist Esperanza Spalding is een heel bijzondere. In de jazz al snel opvallend en eigenzinnig in de late jaren nul plaatste de Grammy die ze in 2011 kreeg als ‘Best New Artist’ haar terstond prominent in de muziekwereld. Vooral ook omdat zij met haar prijs de grote platenmaatschappen en hun dikke promotie en marketing gedreven budgetten naar de uitgang verwees (niet snel daarna besloten deze grote platenmaatschappijen deze selectiemethode voortaan te voorkomen…). Een nieuwe grote ster was daarmee geboren. Haar album Chamber Music, waar de prijs op gebaseerd was, verkocht gelijk als warme broodjes en ook het daarop volgende Radio Music Society, verschenen bij een grote platenmaatschappij die haar natuurlijk vanwege de Grammy hadden aangetrokken, was een succes. En toen was ze er even helemaal klaar mee.

Na een twee jaar durende break, even volledig uit het zicht van zowel de muziekbizz als het publiek, (al deed ze nog een gastoptreden tijdens het legendarische concert van Laura Mvula en Metropole Orkest in de Royal Albert Hall in Londen in 2014), begon ze weer met het spelen en opnemen van nieuwe muziek. Met de van trompettist Christian Scott bekende gitarist Matthew Stevens en drummer/producer Kariem Riggens als vertrouwde nieuwe basis legde ze al snel de basis voor haar nieuwe album Emily’s D+Evolution.

Dat Spalding veel naar Joni Mitchell heeft geluisterd wisten we al maar niet eerder kwam die invloed zo sterk naar voren als op dit nieuwe album. Zowel in de manier waarop Spalding zingt als de openhartige teksten en de muziekstructuren. Vooral in de rustiger songs is de invloed van Mitchell prominent te horen. Niet dat het erg is, maar wel zeer opvallend. Mitchell is op Emily’s D+Evolution all over. Daarnaast is de rol van gitarist Stevens lekker prominent. De geweldige gitarist weet met heerlijk divers spel de show constant te stelen. Op de heerlijke albumopener Good Lava weet hij met de juist riffende accenten een prima sfeer te creëren en trekt daarmee gelijk alle aandacht naar zich toe. Ook een song als Change Us trekt hij met verrukkelijk spel naar hogere sferen.

Het 14 songs tellende Emily’s D+Evolution is een album waarop Spalding wederom de vele kanten van haar muzikale kwaliteiten laat horen. Ze stuitert van jazz naar funk en van artrock naar progrock. En ze weet tevens te overtuigen met teksten die zowel haar persoonlijke gevoelens als sociale onderwerpen indringend aansnijden. Omdat ze zich omringd weet door geweldige muzikanten die immer de uitdaging zoeken en nooit op safe spelen komt ze met veel wat ze muzikaal op Emily’s D+Evolution weg. Al kun je de wenkbrauwen even fronsen bij een mini-opera als I Want It Now. Heel arty maar past het wel op het album? Het zijn juist songs als Unconditional Love (in twee versies), Ebony And Ivy, One, Funk The Fear en Noble Nobles die haar grote kwaliteit openbaren.

Spalding is op geen album nog voorspelbaar geweest. Meestal openbaren haar albums zich pas na een flink aantal keren draaien. Emily’s D+Evolution is daar geen uitzondering op en dat is een absolute aanbeveling.



  1. Good Lava
  2. Unconditional Love
  3. Judas
  4. Earth To Heaven
  5. One
  6. Rest In Pleasure
  7. Ebony And Ivy
  8. Noble Nobles
  9. Farewell Dolly
  10. Elevate Or Operate
  11. Funk The Fear
  12. I Want It Now