×

Recensie

Jazz

29 september 2017

Dieter Ilg / Rainer Böhm / Patrice Héral

B-A-C-H

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: ACT

B-A-C-H Dieter Ilg Dieter Ilg / Rainer Böhm / Patrice Héral Jazz 2 Dieter Ilg / Rainer Böhm / Patrice Héral – B-A-C-H Written in Music https://writteninmusic.com

Bach is de enige, echte inspirator. De invloed van de Duitse componist op de huidige muziek (klassiek én modern) is enorm en vormt een al te weelderige, rijke bron van inspiratie voor muzikanten allerlei, contrabassist Dieter Ilg inbegrepen.

En dus kwam Ilg op het idee om een nieuwe muzikale uitdaging aan te gaan rondom het werk van Bach, nadat hij eerder al aan de haal ging met de nalatenschap van Verdi (Otello), Wagner (Parsifal) en Beethoven. Daarmee maakt Ilg, die op B-A-C-H het gezelschap krijgt van pianist Rainer Böhm en drummer Patrice Héral, het zich bij voorbaat niet gemakkelijk. Je moet immers al van goede huize zijn om het werk van de grote Bach degelijk op te pakken.

Om al wat vooruit te lopen: echt overtuigen doet het album jammer genoeg niet. Wél is duidelijk dat Ilg & co grote eerbied hebben voor Bach en diens werk. Maar de hier gepresenteerde uitvoering is pover. Ilg & co steken Bach in een jazzy jasje en ergens voelt dat aan als een ontkenning van de zuivere muzikaliteit die het werk van Bach zo kenmerkt. Zo krijgen we een strenge selectie uit diens omvangrijke oeuvre met een twaalftal variaties (o.a. fragmenten uit de roemruchte Goldberg Variaties die hier duidelijk bedoeld zijn om de samenhang van de andere stukken te bevorderen).

Wat ook opvalt is dat er op technisch niveau uitstékend en soms virtuoos gemusiceerd wordt, maar dat het maar al te zelden echt blijft plakken of een diepe indruk maakt. Integendeel: het luistert allemaal erg zacht weg, maar in eerste instantie ook niet meer.

Het is slechts bij meerdere luistersessies dat je ontdekt dat er wel degelijk een handvol passages zijn waarop Ilg & co net iets vrijer uit de hoek kunnen komen, bijvoorbeeld tijdens de romantische piano van 931 waarmee het album opent of Goldberg C. Elders blijven Ilg & co vooral intieme haardvuurjazz leveren die liefhebbers van klassieke muziek mogelijkerwijs net iets meer de jazzrichting op kan trekken en vice-versa.

Het mengsel van klassiek en jazz is aangenaam om naar te luisteren, maar dit album is nu eenmaal niet van die aard dat je er echt wild enthousiast van wordt of geïnspireerd door geraakt. Daarvoor is het véél te rustig, te bedeesd en biedt het vooral de gelegenheid om zachtjes bij weg te dromen, alvorens helemaal in slaap gewiegd te worden. In die zin spoort dit album bijvoorbeeld niet aan om naar de originele composities te gaan zoeken. Evenmin zorgt dit soort stilistisch verfijnde spel (inclusief solo’s) voor de herontdekking van Bach. Daarvoor laten Ilg & co op B-A-C-H helaas een al te zwakke indruk na.



  1. 931
  2. Goldberg B
  3. Siciliano
  4. Air
  5. Goldberg C
  6. Präludium XII
  7. Sarabande
  8. Präludium VII
  9. Goldberg A
  10. 1052
  11. Goldberg H
  12. 924