Het is vrieskoud op de Kop van Zuid in Rotterdam maandag avond. Een guur windje doet verlangen naar de warme foyer van LantarenVenster. Binnen staat een DJ een prima warm-up te doen voor het concert. We worden getrakteerd op rare-grooves die de oren doen spitsen. Langzaam loopt de foyer vol met een lekker gemêleerd publiek, want Redman weet als geen ander een breed publiek aan zich te binden met zijn diverse spel.

De ritmesectie bestaat uit Rueben Rogers op contrabas en Gregory Hutchinson op drums. Beide heren hebben al een lange geschiedenis met Redman, spelend op zijn albums Compass en Back East en ook onderdeel van zijn fameuze double trio.

Opener is een classic uit 1943 van Rodgers & Hammerstein uit de musical Oklahoma!, getiteld The Surrey With The Fringe On Top. Redman verkoos deze bewerking al als opening track op zijn album Back East uit 2007 en heeft inderdaad alles in zich om de zaal meteen te binden. Na een korte introductie van het trio wordt Extra Sauce ingezet, waarin Redman laat horen waarom hij toch echt één van de groten is. Diverse blaastechnieken, instrumentenwissel en climaxen volgens elkaar in moeiteloos tempo op. Dan is het tijd voor nog twee nummers van Back East, namelijk de ritmische ballad Mantra #5, waarin in Hutchinson zelfs de stokken los laat op de monitor speaker en Indian Song van Wayne Shorter.

Het publiek geniet en laat zich goed horen tijdens de solo’s. Vervolgens krijgt het waar ze op zat te wachten; nieuwe nummers. Redman heeft namelijk na 2009, op zijn James Farm project na, geen nieuw studio album meer uitgebracht. Eerste nummer For Us is een prachtige ballad, zoals we die verwachten van hem. Het publiek is stil en ontroerd. Na luid applaus volgt het livedebuut van Act Natural, waarin Redman de grenzen van zijn kunnen als sopraan en tenor titaan opzoekt. Hij schiet zelf in de lach bij de afkondiging, omdat hij de ironie inziet van de titel ten opzichte van zijn eigen complexe spel in dit nummer.

Als uitsmijter start Redman een solo die in het begin iedereen nog in twijfel laat, maar al gauw geeft hij de zaal de eerste klanken van Hide & Seek. De liefde die het trio geeft komt dubbel en dwars bij ze terug. Wat een feest om dit nummer weer live te horen in een extra lange versie met veel ruimte voor improvisatie. Tot slot het encore. We kunnen echter alleen maar gissen naar de titel, maar het vermoeden bestaat dat dit ook nieuw werk is. Vooral het samenspel tussen Redman en Rogers in het intro viel op, een combinatie die tijdens het gehele optreden indruk maakte.

Onze complimenten voor het uitstekende geluid in LantarenVenster, welke samen met een weergaloos optreden van het Joshua Redman Trio ons tot in het diepst heeft verwarmd.