×

Recensie

Jazz

01 maart 2017

Clay Giberson

Pastures

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Origin Records

Pastures Clay Giberson Jazz 4.5 Clay Giberson – Pastures Written in Music https://writteninmusic.com

Charlie Haden, Michael Brecker en Ornette Coleman. Aan hen wordt Pastures van jazzpianist Clay Giberson opgedragen. Giberson wordt op het album bijgestaan door tenorsaxofonistheld Donny McCaslin, bassist Drew Grass en drummer Matt Wilson. Een héérlijk eerbetoon.

Pianist Clay Giberson speelt hier in een allstar bezetting. Omgeven door toppers als McCaslin, Grass en Wilson brengt hij op Pastures een verderzetting van eerder werk als Minga Minga, Aiming True, vol. 1 en Mirador, al ligt het verschil vooral in de inbreng van een strijkerskwartet. Gek genoeg geniet Giberson niet van meer aandacht. Nochtans is daar, zo bewijst dit nieuwe album alweer, net veel reden toe.

Pastures gaat heel erg over het hier-en-nu. En dat weerklinkt ook in de heerlijk langgerekte opener The Time For Now waarin het kwartet op de top van zijn kunnen speelt. Je voelt meteen dat dit topmuzikanten zijn die erop uit zijn zich te amuseren en enkel het allerbeste uit elkaar te halen.

Je voelt ook direct aan dat Giberson & co erg goed op de hoogte zijn van de geschiedenis van de jazz. Zo hoor je de invloeden van jazzpianisten zoals onder meer Oscar Peterson en Erroll Garner, maar ook het meer binnenwaarts gerichte muzikaliteit van pakweg een Bill Evans komt op dit album mooi tot uiting.

Wat het album zo goed maakt is hoe het kwartet zich – schijnbaar zonder dat het hen enige moeite kost – presenteert. Nergens gedoe met ego’s of allstar business dus, ook al is er muzikaal gezien tot op zekere hoogte wel degelijk enige reden toe. Dit is namelijk spel van het allerhoogste niveau. En dat merk je ook aan de manier waarop dit kwartet aan de slag gaat met Bach op Solfeggio. Die krijgt een zonnige, zomerse feel mee, een beetje zoals het veld aan zonnebloemen op de hoes.

Verderop horen we, onder meer op het dromerige, emotioneel mooie Simple Gifts, de inbreng van een strijkkwartet. Die verrijkt slechts een al fantastische sound. Nog meer hoogtepunten zijn er in de vorm van Long Ago And Far Away (Kern/Gershwin) en vooral Infinity X waarop beide kwartetten elkaar vinden in een zalige groove met sterrol voor de heerlijk schurende sopranosax van McCaslin. Die song turnt zich langzaam maar zeker in een wondermooie lullaby.

Dit Pastures verdient volop aandacht. De ruimschoots ervaren muzikanten leveren hier een topprestatie. U merkt : we zijn zeer te spreken over dit album waarmee de uit de Pacific Northwest afkomstige, maar in Portland Oregon residerende Giberson zich samen met zijn collega’s langzamerhand naar de top (Las Pasturas Del Cielo) speelt. Of zoals een van de titels luidt: Nobody Does It Better.



  1. The Time For Now
  2. Solfeggio
  3. Simple Gifts
  4. Highwire
  5. Long Ago And Far Away
  6. Song For Ornette
  7. Nobody Does It Better
  8. Infinity X
  9. Las Pasturas Del Cielo