×

Interview

02 oktober 2014

Chucho Valdés in het Concertgebouw

Geschreven door: Rik van Boeckel

Label: Harmonia Mundi

Belangrijk bericht: Het concert van Chucho Valdés is geannuleerd. Kaartkopers zijn al geïnformeerd.

Chucho-Valdes-and-The-Afro-Cuban-MessengersWoensdag 22 oktober treedt de Cubaanse piano maestro Chucho Valdés op in het Concertgebouw met zijn quintet The Afro-Cuban Messengers. In 2012 maakte hij met hen het album Border-Free, de opvolger van het duo-album met Omara Portuondo, en van Chucho’s Steps (2010). Chucho is de zoon van de vorig jaar overleden Bebo Valdés die ook pianist was. Wie herinnert zich niet de scene uit de Latin Jazz docu Calle 54, waarin vader en zoon samenspelen. Chucho speelde in orkesten van zijn vader Sabor de Cuba en Orquesta Cubana de Musica Moderna en richtte in de jaren ’70 het legendarische Irakere op (het album Cuba Libre werd in 2010 opnieuw uitgebracht). Chucho woont in Malaga, maar heeft ook huizen in Havana en Buenos Aires. Tijdens het telefonisch interview verblijft hij in New York.

WiM: Brengt u op 22 oktober het gehele album Border-Free ten gehore?
Ja, maar dat niet alleen. Ik zal ook stukken spelen die ik aan het componeren ben voor een nieuw album dat lente 2015 zal uitkomen. Ik heb nog geen titel en ook de opnames moeten nog beginnen. Ik ben nieuwe stukken aan het componeren en kan niet zeggen welke kant het opgaat, welke invloeden erin zitten.

WiM: Waarom heeft u bij het vorige album voor de titel Border-Free gekozen?
Omdat ik de diverse genres wilde overstijgen. Genres als AfroCubaans, jazz, klassiek, flamenco en Arabische muziek. In Congadanza, het eerste nummer van het album, mix ik de Cubaanse contradanza met Cubaanse congaritmes. Het middenstuk is een improvisatie. Ik had van te voren al een duidelijk idee over het nummer.

WiM: Op Border-Free speelt saxofonist Branford Marsalis op drie nummers mee: Tabú, Bebo en Abdel. Hoe kwam de samenwerking tot stand?
Ik ben goed bevriend met de Marsalis familie. Aan Omara & Chucho werkte Wynton Marsalis mee. En Chucho’s Steps was een tribute aan de Marsalis familie. Ik werk dus al een tijd met ze samen. Branford accepteerde de uitnodiging om mee te spelen op Border-Free.

WiM: Op het album staat ook een eerbetoon aan uw vader. Heeft u het geschreven na zijn dood?
Nee, toen hij nog leefde. Hij heeft het ook gehoord. Hij vond de combinatie van stijlen erg goed. Mijn vader heeft een grote invloed op me gehad. Hij was mijn leraar vanaf mijn jeugd tot aan zijn dood. Samen met hem spelen voor de film Calle 54 was heel speciaal voor mij.

WiM: Een speciaal nummer is ook het bijna 12 minuten durende Afro-Comanche. Wat is het verhaal hier achter?
Het vertelt het verhaal van Comanche Indianen die in de 19e eeuw door de VS werden gedeporteerd naar het oosten van Cuba. De indianen ontmoetten Afro-Cubanen en stichtten families met hen. De kinderen die daaruit werden geboren worden Afro-Comanches genoemd. Zij musiceerden ook samen. Maar daar is niks van bewaard gebleven, in die tijd kon men nog geen opnames maken. Het AfroCubaanse element hoor je terug aan het slot van het nummer. Via de batadrums, die werden door de Yoruba slaven mee naar Cuba genomen.

WiM: U speelde die muziek ook met Irakere. Kijkt u nog terug op de tijd met die groep?
Jazeker. In november organiseer ik in Barcelona een Tribute aan Irakere concert. Dat brengt me terug naar die tijd.

WiM: In nummers als Santa Cruz en Abdel hoor ik hele andere invloeden: flamenco in de eerste- en Arabisch in de tweede. Waarom heeft u deze invloeden in uw muziek verwerkt?
Cuba is gekoloniseerd door de Spanjaarden. Zij hebben de flamenco naar Cuba gebracht. Wat hiervoor nog niet eerder is gedaan is een mix van Cubaanse en Marokkaanse muziek. Het nummer is opgedragen aan een groot Marokkaans musicus. Arabische muziek heeft flamenco beïnvloed en dat heeft mij ertoe gebracht de keuze voor Arabische muziek te maken.

WiM: Bent u nu in New York voor optredens?
De concerten hier zijn net achter de rug. Ik ga wel soloconcerten geven in Toronto, Missouri en Philadelphia.

En woensdag 22 oktober is de met vele Grammy’s onderscheiden Cubaanse musicus, componist en bandleider met zijn quintet te horen in het Concertgebouw. Dat zal weer een bijzondere belevenis worden.