×

Interview

06 mei 2017

Chick Corea heeft nog steeds veel ijzers in het vuur

Geschreven door: Wouter Schenk

Chick Corea (1941) is de 75 gepasseerd en nog steeds flink productief. De befaamde jazzpianist treedt de komende tijd verschillende malen in Nederland op. Op 10 mei is het Chick Corea Trio in het Concertgebouw te Amsterdam. En tijdens het komende North Sea Jazz festival is hij artist in residence.

Onlangs kwam zijn album The Musician uit, met live opnames van optredens in de Blue Note Jazzclub in New York. Er waren optredens in alle mogelijke muziekstijlen met bijdragen van enkele tientallen artiesten waaronder Herbie Hancock, John McLaughlin, Brad Mehldau, Stanley Clarke, Wallace Roney en vele anderen. Een album dat een goed beeld geeft van Corea’s veelzijdigheid. In het Concertgebouw speelt Chick Corea met een van de meest gevraagde jazzdrummers ter wereld, Brian Blade, en met bassist Eddie Gomez, die Corea ontmoette tijdens zijn opleiding aan de Juilliard School in New York.

We mochten Corea online vragen stellen. Hieronder volgt het verslag.

WiM: We kijken ernaar uit om u dit jaar weer in Nederland te zien, om te beginnen in Amsterdam en later bent artist in residence op het North Sea Jazz Festival in juli. Wat betekent Nederland in uw carrière?

Ik heb hele fijne herinneringen aan het spelen in Nederland. In het bijzonder mijn bijdrage aan het Mozart Festival in Amsterdam begin jaren ’80 met Friedrich Gulda, Nikolaus Harnoncourt en het Concertgebouworkest. Daarnaast de vele optredens op verschillende edities van het North Sea Jazz Festival door alle jaren heen.

WiM: U maakte altijd crossovers met een grote variatie aan genres en stijlen, ook met klassieke muziek. Wat is uw meest populaire klassieke componist?

Ik heb altijd gehouden van creatieve muziek, van wat voor soort dan ook. En ik heb altijd veel muziek geluisterd van allerlei genres. Mijn vroegste muzikale helden waren Thelonious Monk, Charlie Parker, Miles Davis en Dizzy Gillespie. Mijn vader Armando had een mooie collectie van 78-toeren platen met deze prachtige muziek. Ik heb de muziek steeds opnieuw beluisterd om met hen als voorbeeld ervan te blijven leren. Iets later, aan het begin van de middelbare school, raakte ik geïnteresseerd in de orkestmuziek van Béla Bartok en Igor Stravinsky. Ik vond hun muziek klinken als orkestrale jazz. Ik heb wat partituren van hen gevonden en bestudeerde ze om te kijken wat ik op deze manier kon leren. Er is nooit een moment geweest dat ik gestopt ben te leren van welke muziek of kunst dan ook die mij interesseert. Maar dit waren voorbeelden van mijn eerste muzikale belevenissen.

WiM: Jazz heeft zich over tientallen jaren mondiaal ontwikkeld met zoveel podia en artiesten over de gehele wereld. Is er volgens u een verschil tussen Amerikaanse en Europese jazz en hoe zou u dat verschil beschrijven?

Volgens mij is het zo dat smaak voor muziek en kunst oneindig gevarieerd en compleet subjectief is. Dus elke individuele vergelijking verschilt van alle andere. Ik beschouw dit als een bijzonder bruikbare ‘regel’ als het gaat om beoordelen van muziek en kunst. Het feit dat elk persoon zijn of haar eigen smaak heeft – of het nu wel of niet in de smaak valt – zoals het hoort te zijn. Dat is de aard van de individuele vrijheid waar we allemaal dankbaar voor kunnen zijn en die hoort bij het leven. En dat is een van de beste maatstaven voor de kracht van de artiest: de mogelijkheid om je eigen persoonlijk gezichtspunt over je eigen kunst en alle kunst te hebben.

Chick Corea - North Sea Jazz 2013

WiM: Bij veel overheden zien we minder budget voor culturele expressie. Voor jazz musici betekent het minder mogelijkheden en is het moeilijk om hun werk te blijven houden binnen de culturele sector. Hoe denkt u daarover en wat zou u jonge talenten adviseren voor hun carrière?

Mijn mentoren en alle muzikale vrienden die ik gelukkig heb, delen hun motivatie om anderen te willen inspireren. Wij zijn allemaal gericht op de mensenrechten, voor de vrijheid van meningsuiting en voor de vrijheid van levensbeschouwing en godsdienst. En ik heb ervaren dat er alleen positieve veranderingen in de wereld mogelijk zijn, als de individuele mensen, die samen de families en bevolkingsgroepen in de wereld vormen, leren hoe ze deze veranderingen in zichzelf tot stand kunnen brengen. Ik heb gezien dat actieve beoefening van muziek en kunst in het algemeen een rol kunnen spelen om mooie veranderingen in mensen teweeg te brengen.

WiM: Wat zou u willen adviseren aan jonge Nederlandse talenten om zo’n carrière te bereiken zoals u heeft?

Mijn raad is dat het meeste advies goedkoop is. Diegene die adviseert is alleen maar adviseur en diegene die luistert naar het advies is uiteindelijk verantwoordelijk voor wat hij of zij er zelf besluit mee te doen. Om een artiest te zijn moet je allereerst beschikken over je eigen onafhankelijke kijk op de muziek en het leven. Daarnaast moet je trouw zijn aan je eigen visie en doelen. Dat is niet zo gemakkelijk in de overwegend mechanische samenleving waarin we nu leven. Maar het is nodig om iets artistieks van echte waarde te creëren.

WiM: Het komende concert in Amsterdam is met uw trio met Brian Blade en Eddie Gomez. Hoe ziet u de samenwerking met deze collega’s?

Ik voel me echt vereerd en opgetogen om met Eddie en Brian op te treden, elke avond weer!

WiM: Op North Sea Jazz bent u dit jaar artist in residence. U treedt op met uw Electric Band, met Béla Fleck en het Trondheim Jazz Orchestra. Is het de eerste keer dat u met het Trondheim Jazz Orchestra speelt? En wat verwacht u van deze samenwerking?

Ik werk al lang samen met elke band voor deze drie avonden. De Electric Band bestaat al vanaf begin jaren ’80. Ik werk al jaren samen met Erlend Skomsvoll en het Trondheim Jazz Orchestra – met één album uitgebracht en een tweede album klaar om uit te brengen. Mijn duo met Béla Fleck dateert van de ‘90-er jaren toen wij begonnen met onze samenwerking. Ik kijk hier naar uit!

WiM: Wat kunnen we verwachten in de nabije toekomst? Staan er nieuwe albums of projecten op stapel?

Ik heb nog veel ijzers in het vuur. Maar het meest recente is een nieuw ensemble dat ik samen met mijn oude vriend, Steve Gadd, heb samengebracht. We hebben een album opgenomen met nieuwe muziek en hebben deze herfst en winter verschillende tours gepland.

WiM: Wat zou u onze lezers willen zeggen om de liefde voor jazz levendig te houden?

Ik ben van plan te blijven spelen en jullie zijn van harte welkom om te blijven luisteren!

WiM: Hartelijk dank voor dit interview!

Jij bedankt voor je vragen en de interesse!