×

Recensie

Jazz

20 oktober 2017

Björn Meyer

Provenance

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: ECM Records

Provenance Björn Meyer Jazz 4 Björn Meyer – Provenance Written in Music https://writteninmusic.com

Met Provenance zet de Zweedse bassist Björn Meyer een mooie nieuwe lijn op het toch al ruim 40 jaar zeer actieve ECM Records op: een solo-album met een elektrische bas als uitgangspunt.

Meyer werkte reeds met Perzische harpiste en zangeres Asita Hamidi, landgenoot en harpist Johan Hedin en met de Tunesische oude meester Anouar Brahem. Maar meer bekend werd hij in de Ronin, de elektrische band van Nik Bärtsch, waarin zijn bas meer dan eens het belangrijkste instrument in de band was.

Voor Provenance maakte Meyer gebruik van een 6-snarige elektrische bas, een akoestische basgitaar en, zoals hij het zelf aangeeft, de geweldige akoestiek van de Auditorio Stello Molo RSI in Lugano, de door ECM veel gebruikte (voorheen radio) studio in Zwitserland.

Provenance is een zeer bijzonder album geworden. Natuurlijk is het zijn feilloze stijl van spelen die Meyer zo bijzonder maakt. Hij is zo vergroeid met zijn instrumenten dat hij steeds weer de juiste lucht in zijn composities weet aan brengen, om dan vervolgens met kracht en souplesse vol de andere kant in te duiken. Zijn spel verraadt dat hij al net zo van jazz als van rock, klassiek, folk en funk houdt. Luister naar een prachtcompositie als Squizzle en je hoort al die invloeden vloeiend in elkaar over gaan.

Dat Meyer een exceptioneel talent is wordt door dit album duidelijk gemaakt. Juist op het moment dat hij optimaal van de akoestiek gebruik maakt worden zijn composities adembenemend. De rust/verstilling in zijn spel in combinatie met de wonderbaarlijk mooie klanken uit zijn bassen en de ruimtelijkheid van de studio krijgen dan iets hemels onwerkelijks.

Het knappe van Provenance is dat het niet als een puur bas-album klinkt. De manier waarop Meyer de bas speelt doet soms juist aan gitaar denken en door het optimaal gebruik maken van effecten en de akoestiek zit er zoveel meer klank dan alleen bas in het album, dat er een constante spanningsboog blijft.

Meyer heeft een spannend ritueel ontwikkeld waarbij hij in de 27 dagen voorafgaand aan een concert alles opneemt wat hij improvisatiegewijs speelt. Daar zet hij dan vervolgens weer snippets van online. Zodoende had hij al 150 ideeën voor Provenance voordat hij de studio in dook. Afmetend op de akoestiek van de ruimte nam hij in twee dagen de composities op die het album nu kent. Uit alle ideeën die hij voorafgaan had verzameld nam hij diegenen die in deze setting het best tot uitwerking zouden kunnen komen. Garden Of Silence, als hommage aan Asita Hamidi, waar hij veel mee werkte, is de enige compositie die hij niet zelf schreef. De uitvoering past naadloos in het klankbeeld.

Provenance is een zowel prachtig verstild als indrukwekkend album geworden. Meyer is een muzikant die als geen ander rust en ruimte in zijn spel weet te leggen en daardoor steeds elke compositie de juist emotie weet mee te geven en daarnaast met zijn uitmuntende spel indruk weet te maken.



  1. Aldebaran
  2. Provenance
  3. Three Thirteen
  4. Squizzle
  5. Trails Crossing
  6. Traces Of A Song
  7. Pendulum
  8. Banyan Waltz
  9. Pulse
  10. Dance
  11. Garden Of Silence
  12. Merry-Go-Round