Bassist Arild Andersen (1945, Lillestrom) heeft vroeg in zijn loopbaan richtinggevend de toon gezet en kan als hoeksteen van de vermaarde generatie Noorse jazzmusici beschouwd worden die inmiddels veteranen zijn: bassist Arild Andersen (1945, Lillestrom). Hij is missschien ook de enige bassist die zelfs voor menige blazer als voorbeeld diende bij de vorming van een eigen sound!

Mira met dit trio mag een meesterwerk genoemd worden. Een meesterwerk in de ware betekenis van het woord. Door meesters niet alleen meesterlijk gespeeld maar daarbij iedere strijk, iedere slag, iedere trek, iedere articulatie dichtbij, tastbaar, voelbaar. Een meesterwerk, krachtig, lyrisch, rauw, weids, intiem, compact, met drama en grootse dynamiek – in waarlijk volmaakte onderlinge verhouding. Andersen liet zich ooit ontvallen dat hij en zijn mede-musici er niet voor terugdeinsen mooie melodieën mooi te spelen! Het drietal gaat steeds voor het volle geluid. Daarom ook aanbevolen deze muziek niet te zacht af te spelen, bijvoorbeeld nooit als suiselend bijgeluid.

Andersen was – naast Eberhard Weber – één van de eersten die reeds in de jaren zeventig live-electronika in zijn spel integreerde en daarmee een uniek geluid en een unieke stem ontwikkeld heeft. Als je nu opnamen van het trio van Jan Garbarek, Arild Andersen en Edward Vesala hoort dat in 1970 Afric Pepperbird opnam, is haast niet te geloven hoe volmaakt deze twintigers toen al waren (zie VIDEO). Zo volmaakt dat ontwikkeling in wezenlijke zin er niet meer echt in zat. Ieder van de drie ging daarna ook zijn eigen weg. Andersen vervulde voor de ontwikkeling van jongere generaties Noorse musici zoals NP Molvær of Tore Brunberg een belangrijke functie met zijn bands. Gitarist Bill Frisell ontwikkelde zich in zijn beginjaren in bands van beiden, van Garbarek en van/met Andersen. Arild Andersen bleek de meest open musicus van deze drie. Hij speelt en neemt dan ook nog steeds met Bill Frisell op. Er is veel meer van Andersen dan wat in de ECM-catalogus zit. Bijvoorbeeld ook nog een quintet-variant. Dat zijn Andersen en Smith met pianist Marcin Wasilewski, trompettist Tore Johanson en drummer Patrice Héral. Of het trio met de Deense pianist Carsten Dahl en drummer Jon Christensen (zie WRITTEN IN MUSIC)

De Schotse saxofonist Tommy Smith (1967) uit Edinburgh mag in NL niet zo bekend zijn, maar wat je op Mira kunt horen is het ultieme grote geluid op de saxofoon, vooral de tenorsaxofoon. Het is een geluid waar je menig highland mee zou kunnen overspannen c.q. waarmee je over een groot aantaal doedelzaken uit kunt komen. De combinatie met het robuste melodieuze geluid van Andersen is goud waard en kleurt elkaar schitterend. Smith kan op een lange bloeiende carrière terugkijken. Al op z’n achttiende nam hij in de groep van Gary Burton voor ECM op. Hij hoort daarmee in het rijtje van jonkies die bij Burton aan hun weg begonnen zoals Pat Metheny, Kurt Rosenwinkel of Julian Lage. Op z’n tweeëntwintigste zat hij reeds als recording artist bij Blue Note. Hij naam (met o.a. Jack DeJohnette, John Scofield en Eddie Gomez) vier albums onder eigen naam voor het label op.

En dan Paolo Vinaccia, een drummer met veel gevoel voor drama en dynamiek. Vinaccia oogt machtig maar zet zijn power afgemeten en muzikaal selectief in. Hij kwam in 1979 naar Noorwegen en maakt sindsdien deel uit van de Noorse scene. Hij begon toen met gitarist Jon Eberson, Sidsel Endresen en bassist Bjørn Kjellemyr te werken. Zijn eerste opnamen met Arild Andersen en met Terje Rypdal dateren van 1995 (voor zijn optreden met Rypdal afgelopen zomer zie HIER). Daarnaast werkte hij met blues-man Knut Reiersrud en met Bugge Wesseltoft en vormde met gitarist Ferenc Snetberger en Arild Andersen een succesvol trio.

Kortom: een lust om naar de elf stukken van dit meesterlijke album te luisteren. En live al helemaal.

RADIO
concertzender, 26 april 2014

VIDEO

Bass Excerpt (Live at Parc Floral de Vincennes)

Bygone (2012)

Mira (2012)

Blussy (2012)

Alfie (2012)

Rossetti (2012)

14 nov 2013 London JazzfestivalArild Andersen Quintet

Reparate (2012) Quintet m/Stockhausen Heral etc.