×

Concert

20 mei 2018

Antoine Pierre Urbex: Machtige performance in Flagey

Geschreven door: Dick Hovenga

Label: Igloo

We zijn dolenthousiast over het nieuwe album Sketches of Nowhere, maar zou de band live net zoveel indruk gaan maken? Kortom: Is Antoine Pierre Urbex echt zo verschrikkelijk goed als het nieuwe album ons doet geloven?

Urbex

De overvolle Studio 1 van Flagey, Brussel was vanavond (vrijdag 18 mei 2018) de plek waar de wij het bewijs zouden gaan zien. Bij entree van de zaal is in ieder geval gelijk duidelijk dat Urbex in een ruime bezetting aanwezig zal zijn. Het podium staat echt overvol.

De eerste tonen nadat de band het podium heeft betreden zijn gelijk veelbelovend. Betoverend goed geluid met elke muzikant gelijk prominent door de speakers. En wat een geweldige setting heeft drummer Pierre, zelf natuurlijk al zo bovennatuurlijk getalenteerd, toch bij elkaar. Met Bert Cools op gitaar, Bram de Looze op piano, Jean-Paul Estiévenart op trompet en Félix Zurstrassen op bas heeft hij al het beste van de jonge golf aan briljante jazzmuzikanten te pakken.

Ongelooflijk hoe deze mannen met hun rijke spel, lekker eigenwijs en dominant in hun eigen spelstijl, het definitieve Urbex geluid vormgeven. Fascinerend ook hoe ze naar elkaar kijken, elkaar vaak overduidelijk verrassen, en met uitdagend spel de composities vorm geven. Mooi ook hoe, in het eerste gedeelte van het concert, Estiévenart gelijk met lekker prominent spel de harten steelt. Wat een fijne trompettist is hij toch en wat belachelijk dat hij niet veel bekender is.

De composities van het nieuwe album komen live nog beter uit de verf. De uitdaging wordt in elke compositie gezocht en naar nog grotere hoogten getild. Hoe fijn ook om in deze Belgische explosie van jazztalent de Nederlandse altsaxofonist Ben van Gelder te zien. Hij past met zijn verrukkelijke spel uitstekend binnen de band, is een waardevolle aanvulling in het bandgeluid en geweldig om hem en Estiévenart als prominente muzikanten te horen spelen.

Ook de daarna op het podium verschijnende percussionist Fred Malempré brengt een fraaie extra laag in de Urbex klankkleur aan. Een warme aanvulling op het geweldige spel van Pierre ook en een fijn ritmische verrijking die het bandgeluid weer wat verder oppoetst. Als vervolgens ook nog tenorsaxofonist/basklarinetist Tom Bourgeois en allesblazer Toine Thys (tenorsaxofoon, sopraansaxofoon, bassaxofoon en klarinet) op het podium verschijnen wordt het bandgeluid compleet en overweldigend tegelijk.

Knap hoe vervolgens het specifieke geluid van iedere muzikant toch blijft doorklinken in het bandgeluid, zelfs uit duizenden herkenbaar blijft. Cools is fantastisch op dreef in zowel fraai poëtisch spel als fijn door effecten vertroebeld vervreemdend spel, er dan weer straf bovenop zit. De Looze, iets meer op de achtergrond in deze band, blijft de geniale pianist waarmee elke muzikant wil spelen. Als je hem in je gehoor krijgt wil je dat niet loslaten.

Antoine Pierre Urbex liet vrijwel alle composities van het gehele nieuwe album voorbij komen en in de verrijking met uitdagend spel alles nog meer indruk maken. Prachtcomposities als Consequences, Entropy, Aux Contemplatifs, Close Enough, Stuck of Tomorrow groeiden live uit tot indrukwekkende hoogtepunten en maakten eens te meer duidelijk dat deze band alle aandacht en podia in de wereld verdient. Binnen de jazz kent deze jonge band, met geweldige, zichzelf constant uitdagende, muzikanten, maar weinig gelijken.

Antoine Pierre Urbex is een band die het in zich heeft om de wereld te veroveren. Bescheidenheid hoeft niet meer. Met deze groep muzikanten wordt een meesterlijk palet aan jazzkleuren opgetrokken dat wereldwijd tot de verbeelding spreekt. De individuele klasse van de muzikanten in interactie met elkaar en de heerlijke energie en spelvreugde die ze daarbij laten horen brengt het allerbeste bij hen naar boven en brengt het publiek in vervoering.

Antoine Pierre Urbex zou op de belangrijkste podia van de wereld moeten spelen en als geen andere band kunnen aangeven waar de Belgische jazz voor staat. Op het hoogste plan dus!