Ook buiten Brooklyn en Manhattan gebeurt in de VS het een of ander op de snijvlakken van jazz en rock. Gitarist Anthony Pirog is daar een voorbeeld van. Door zijn verbinding met bassist Michael Formanek en drummer Ches Smith, twee New Yorkse zwaargewichten (o.a. ritme-sectie van Tim Bernes Snakeoil) is Pirog in de schijnwerpers komen te staan. Hij beslaat getuige de 11 stukken van dit album moeiteloos, coherent en op hoog niveau een breed muzikaal spectrum dat zich uitstrekt van Almond Brothers mode (Northern), Frisellianisme (Palo Colorado Dream), Davis Grisham klanken (Good Night Geen), akoestisch Ralph Towner werk (I’m Coming Home) tot en met ruigere bop, rock en noise modi (Heads) met een goede portie elektronica.

Hier wordt niets zoals het tegenwoordig standaard heet “in de mix gegooid” en in zoverre is de muziek ook geen “mix van”. Op het album wisselen korte, vignet-achtige intro-stukken af met meer uitgesponnen werk. De stilistische oriëntatie schuift van het een naar het andere stuk wat allebei beluistering ten goede komt. Pirog is een uitermate economische speler die met Formanek en Smith alle kanten op kan en op gaat waarbij zich alles bij elkaar tot een geheel eigen sonic landscape voegt. Hoogtepunt en in zijn aard zeer eigen voor Pirog is The New Electric, een “dusty, crying” stuk. Opmerkelijk ook hun aan drummer-legende Paul Motian opgedragen stuk, stoelend op diens stuk Drum Music. Het is een sterk trio dat waarschijnlijk ook live uitstekend uit de verf komt!

VIDEO

AUDIO The Great Northern