×

Recensie

Electronic

18 april 2019

The Chemical Brothers

No Geography

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Virgin/EMI

No Geography The Chemical Brothers Electronic 4 The Chemical Brothers – No Geography Written in Music https://writteninmusic.com

Mag een band die zichzelf met de term chemical beat definieert schaamteloos op het gebied van dance shoppen? Natuurlijk mogen ze dat. Na de tweede Summer Of Love in 1988, gevoed door acid house, volgen al snel de illegale Britse raves. Het wordt allemaal een stuk agressiever en opgefokter. Madchester combineerde de sound met het indie gebeuren waarmee ze zichzelf op de kaart zetten. Uit deze invloeden volgt een uniek dance geluid. Pioniers als The Prodigy, Orbital en The Chemical Brothers behoeden ervoor dat het niet dood bloedt, en zorgen voor een succesvolle doorstart. Laatstgenoemde blijft zichzelf vernieuwen, maar ook daarbij is er op den duur sprake van muzikale bloedarmoede. Het gebrek aan verse zuurstof zet het stagnerende stollingsproces in. De chemie is verdwenen, en na het overlijden van een van de sleutelfiguren van The Prodigy komt het einde van een tijdperk definitief dichterbij. Met snoeiharde veelzijdige singles eist The Chemical Brothers de aandacht weer op. De vraag is of No Geography aan de verwachtingen voldoet, en het weer zo’n positieve herwaardering oplevert als jaren geleden met de voortreffelijke Galvanize comeback track.

Free Yourself wordt al ruim een half jaar geleden gelanceerd. De song ligt erg in het verlengde van Hey Boy Hey Girl, maar dan net een stuk minder bijtend. Ook in de video liggen de raakvlakken er vet boven op. De dansende skeletten zijn hier door robots vervangen, die verder weinig bewegingsontwikkelingen laten zien. Een ingedut elektronisch geluid ontwaakt symbolisch uit de dood om een revolutie te ontketenen. Ze overrompelen je hiermee niet, maar dat er iets moois gaande is, hoor je zeker terug. Na een stilte van een aantal maanden verschijnt in januari de tweede single. Met het meer funky met confronterende soulvolle vocalen MAH eren ze de disco oerbeginselen. Met ondersteunende live registratie beelden waarin op gigantische achtergrondschermen een demonisch wezen de rol van ceremoniemeester op zich neemt, trekken ze op een bijna lugubere manier de aandacht. Hiermee moet het met gemak haalbaar zijn om het euforische publiek in extase te brengen.

Vervolgens zorgt het retro old school Got To Keep On voor de nodige verwarring. De hedendaagse seventies benadering past nog het beste bij Daft Punk. Of hier sprake is van een heuse waardering, of dat ze snel succesvol willen scoren, laat ik in het midden. Het heeft de ware zomerhit potentie. Vreemd dat ze ervoor kiezen om deze in de winter op de markt te brengen. Zo klinkt een Boney M als Giorgio Moroder en niet Frank Farian ze onder zijn hoede neemt. Op een satirische wijze laten ze je in de heftige doordachte We’ve Got to Try videoclip over de dreigende technische ontwikkelingen nadenken. De chemical beats zijn in de vierde single helemaal terug, al verwacht je door het triphop begin een andere wending. Vrijwel gelijktijdig verschijnt de negende No Geography studioplaat.

Ondanks de veelzijdigheid in de songs is er weldegelijk sprake van een eenheid. De bombastische Eve of Destruction eighties beats krijgen een mooie Chicago madhouse aansluiting. Met bijna onhoorbare overgangen laat No Geography zich eenvoudig als een geheel luisteren. Het is een stamppot van fijne tot moes geslagen ingrediënten wat hier tot een smeuïge smakelijke eindresultaat resulteert. Eigenlijk is het nog het beste met de nostalgische verrassende oldschool Ben Liebrand te vergelijken. The Chemical Brothers knallen niet meer zo als vroeger. Als totaalproduct hoor je wel de meest evenwichtige kant. Niet eerder lopen tracks zo heerlijk in elkaar over. The Universe Sent Me is nog een potentiele single kandidaat, al is het oké om No Geograpy niet als een citroen uit te persen. Die bittere nasmaak werkt niet in het voordeel.



  1. Eve Of Destruction
  2. Bango
  3. No Geography
  4. Got To Keep On
  5. Gravity Drops
  6. The Universe Sent Me
  7. We've Got To Try
  8. Free Yourself
  9. MAH
  10. Catch Me I'm Falling