×

Recensie

Electronic

10 mei 2019

She Keeps Bees

Kinship

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Ba Da Bing!

Kinship She Keeps Bees Electronic 4 She Keeps Bees – Kinship Written in Music https://writteninmusic.com

She Keeps Bees blijft op hun nieuwe vijfde plaat netjes in de veilige luisterfolk zone. Het Brooklynse duo verbreedt haar ingeslagen pad door vaker de keyboard toe te laten. Ze kiezen nu in ieder geval voor een andere invalshoek om de sound te perfectioneren. Gedurende een langere stilte is zorgvuldig nagedacht over welke benadering het beste bij She Keeps Bees past. Maar is hier daadwerkelijk vijf jaar voor nodig, en werpt het hun vruchten af? Die verwachting is er wel, Kinship is een prachtige klein gehouden plaat, die net het half uur voorzichtig aantikt. De vocalen van Jessica Larrabee weten het nog steeds aangenaam te ontroeren.

Het dreigende gitaar afgestemde Hawk komt direct binnen. Dat ze hier voor minimale begeleiding kiezen, geeft het een prettig groovend acapella sfeertje mee. Het akoestische Coyoye paradepaardje loopt triomfantelijk op de plaat vooruit. Door deze mooie single zijn de verwachtingen alleen maar hoger. Verwacht echter geen album gevuld met strijkers, maar wel met de hier al aanwezige intimiteit. Op Dominance soleert de gitaar nog op de achtergrond, maar de tendens ligt al veel sterker bij de opkomende elektronica. Met jazzy ritmische begeleiding maken ze hier hun eigen triphop song van. De perfecte overgang naar het sobere Breaking Weight laat vervolgens een volwassen gerijpte zangeres aan het woord. Ze komt al meer in de richting van de door haar zo bejubelde diva PJ Harvey, al ligt die met haar stemvermogen wel mijlen op haar voor. Jessica krioelt sensueel als een verborgen gehouden geheime minnares in je gehoorgang.

Queen Of Cubs presenteert zich als Coyote compagnon. De sprookjesachtige donkere klanken zijn weer aanwezig, en ook Jessica gaat veel meer de laagte in. Als een veredeld slaapliedje vertolkster wiegt ze je tot rust. De futuristische begeleiding van het zwaarmoedige Longing versterkt het dwarse karakter van een op haar reserves zingende mevrouw Larrabee. Hierdoor komt het uitgeblust over, wat schijnbaar de bedoeling moet zijn. Veel minimalistische is het First Quarter Moon nachtclub uitje. Het warme donkerrood klanktapijt drukt hier net als bij Dominance een sterk gemarkeerde triphop stempel op. Door de hard inkomende drums van Andy LaPlant valt titelsong Kinship net buiten deze categorie. Verder is het op een mooie gedreven wijze kwalitatief vergelijkbaar. Daar is opeens de verloren gewaande gitaar weer. Na een sabbatical van een paar albumtracks mag deze loom akoestisch de golvende bewegingen van Ocean ruisend vorm geven. Fijn om het instrument weer te verwelkomen. Subtiele orgelklanken vervullen in het Sea Ice droomlandschap een sobere nachtstilleven rol. Een mooie geslaagde plaat, als deze bij het komende jaargetijde past, dan wordt het een druilerige, gure, koude zomer.



  1. Hawk
  2. Coyote
  3. Dominance
  4. Breaking Weight
  5. Queen Of Cups
  6. Longing
  7. First Quarter Moon
  8. Kinship
  9. Ocean
  10. Sea Ice