Wat is het prachtig om het absorptievermogen van Rob Burger gade te slaan. Deze Amerikaanse allesvreter heeft zijn muzikale bestaan met samenwerkingsverbanden met de grote der aarde opgebouwd. Namen als Norah Jones, Iron & Wine, Rufus Wainwright, Laurie Anderson en tig anderen maken van zijn veelzijdige talent gebruik om met gepassioneerd pianospel prachtige collages en dieptes toe te voegen. De kunst tot verbijsterend arrangeren en componeren, geeft hem tevens de vrijheid om films van mooie soundtracks te voorzien. Als oprichtend lid van het jazzy Tin Hat Trio, gebruikt hij deze veelzijdige band als leerschool om zichzelf te ontwikkelen. Dit resulteert in het gevarieerde The Grid waar hij als pianist de grenzen tussen klassiek en pop vervaagd.

Met een doordacht inlevingsvermogen koppelt hij filmische geluidsfragmenten aan geschoold toetsenwerk. De inspiratie haalt hij uit het speelveld dat zich tussen de krautrock en dreampop bevindt. Zijn speelse benadering mengt de psychedelische suspensies tot een lichtgewichtig geheel. Uitzondering hierop vormen het korte donkere Bent Moon werkstuk en het griezelige verwarrende Ghost on a Wire. Het absolute hoogtepunt vormt de openingstrack. Een ieder zal het anders beleven, maar mij raakt het op de volgende wijze. Alternate Star is de stervensweg van een boomblaadje, welke op het moment dat de herfst invalt, vaarwel tegen het leven zegt. Al dwarrelend vervolgt hij zijn laatste reis. De wind poogt hem boven de grond  te houden, en met alle kracht blaast deze hem weer omhoog. Na een oneerlijke strijd van bijna vier minuten valt hij met een doffe klap ten aarde. De tijd om in het eeuwige te verdwijnen is alles wat overblijft. Als muziek je zo treft, waardoor je gedachtes op hol slaan, dan is er iets bijzonders aan de hand.

Het is een onmogelijke opgave om hier alleen garant voor te staan. Met een flinke weggelegde rol voor de cellist Teddy Rankin-Parker, violist Eyvind Kang die op het drone achtige Love Light bijspringt en Doug Wieleman welke op twee tracks klarinet speelt is The Grid meer dan een soloplaat geworden. Ook de bijdrage van Laurie Anderson is een bijzondere aanvulling. Deze zangeres treedt na het overlijden van haar overheersende partner Lou Reed veel minder in het openbaar. Rob Burger laat haar vrij in de Soul of Winter opvulling. Haar typerende verhalende vocoder gebruik maakt er een echte eighties new wave track van, waar ze de verbale tweestrijd met haar eigen gesamplede stem aangaat. Gerijpt en gemerkt door haar geleefde bestaan imponeert ze hier op indrukwekkende wijze.

Toch bestaat The Grid uit te weinig magische momenten. Ondanks dat het publiek op een geslaagd samengaan tussen verschillende genres getrakteerd wordt, zijn het voornamelijk de tegenstrijdige openingstrack Alternate Star en het afsluitende Ghost on a Wire die het meeste bijblijven. Met twee van zulke songs maak je nog geen meesterwerk.