×

Portico

Living Fields

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Ninja Tune

Living Fields Portico Electronic 4 Portico – Living Fields Written in Music https://writteninmusic.com

Met één bandlid minder en dus logischerwijs ook een verkorte bandnaam heeft Portico met hun nieuwe album ook muzikaal een grote stap gemaakt. Het absoluut briljante vervolg op het meesterwerk Portico Quartet uit 2012 heet Living Fields.

Nadat Portico Quartet met hun eerste album Knee Deep In The North Sea in 2008 gelijk alle aandacht naar zich toetrok en zelfs een Mercury Prize nominatie binnensleepte en een jaar later met hun tweede album Isla het succes moeiteloos continueerde, kwam het vertrek van bandlid van het eerste uur Nick Mulvey toch als een grote verrassing. Hoe graag de mannen ook muziek met elkaar wilden maken, de verschillen in welke muzikale richting ze op wilden gaan bleken onoverbrugbaar. Mulvey koos (even) voor stilte en Jack Wyllie (keys, sax), Duncan Bellamy (drums/percussie) en Milo Fitzpatrick (bas) gingen verder de electronic richting op die ze al in gedachten hadden. Met de hulp van nieuwe man Keir Vine, die vooral de rol van Mulvey op de hang overnam, bleek het derde album, simpelweg Portico Quartet genoemd, een absolute artistieke triomf. Een album zo avontuurlijk en spannend hoor je maar heel zelden.  En live wist de band met indrukwekkende optredens al net zo te overtuigen. Het album was ons onbetwiste Album van het Jaar.

Toch bleek na het toeren en het uitbrengen van een live/remix album de volgende muzikale stap moeilijker dan gedacht. Met het vertrek van Vine en het wederom opnieuw starten zelfs even heel moeilijk (zie interview) maar uiteindelijk vonden de bandleden elkaar weer en besloten de op Portico Quartet ingezette muzikale lijn nog verder uit te diepen. Wyllie richte zich volledig op beats en soundscapes en liet de sax rusten, Bellamy zocht een nog uitdagender mix van akoestische drums en elektronische percussie en Fitzpatrick vond nieuwe wegen om zijn bas nog meer indruk te laten maken. Het uiteindelijke resultaat is Living Fields en het is een nieuw wonderlijk interessant en boeiend album geworden.

Living Fields klinkt als het gehoopte vervolg op PQ uit 2012 maar gaat nog veel verder dan dat. De instrumentatie verraadt dat de mannen wel degelijk weten hoe ze een goede song moeten schrijven maar deze net zo goed ook weer in structuur volledig kunnen loslaten en met spannende geluiden opnieuw kunnen opbouwen. De basis van alle 9 songs die het album telt is zowel dynamisch als ruimtelijk en broeierig, soms bijna onwerelds. Het blijft een gegeven dat het maar weinigen lukt om elektronische muziek echt warmbloedig te laten klinken. De mannen van Portico weten dat gevoel als geen ander over te brengen. De basis voor de nieuwe muzikale richting ligt bij de (enige) instrumentale compositie Dissolution, het was de allereerste track die ze maakten waarover ze allemaal echt tevreden waren. De grote verandering op Living Fields ligt trouwens in het feit dat er echt gekozen is om een album met zangers te maken. De bijdragen van vrienden Joe Newman (alt-J) en Jamie Woon sluiten perfect op de vernieuwde Portico-sound aan. Hun bijdragen (het geweldige 101 met Newman is de eerste single van het album en ook Atacama en vooral Brittle mogen er wezen. Woon mag het album sfeervol met Memory Of Newness afsluiten) behoren tot het allerbeste wat ze ooit hebben gedaan. Iets wat zonder twijfel ook ligt aan de spannende composities die de mannen van Portico hebben geschreven.

Het is echter de hier nog tamelijk onbekende zanger Jono McCleery die op Living Fields zingend de show steelt (hij bracht het door fans gefinancierde album Darkest Lights uit in 2008 en werd vervolgens door Ninja Tune getekend voor zijn tweede prachtalbum There Is (2011)). Met zijn warme stem en zijn geweldige falset weet hij de 4 composities die hij zingt volledig naar zich toe te trekken. Dat is gelijk met de album openende titeltrack wel duidelijk. En met Where You Are, Colour Fading en het meer dan geweldige Bright Luck nog veel meer. Hij is de zanger die echt helemaal bij de nieuwe sound van Portico past (erg fijn om dus te weten dat hij de komende maanden met de band op tour gaat!).

Living Fields is een meer dan geweldig album geworden van een band die zichzelf niet alleen muzikaal opnieuw heeft uitgevonden maar nog krachtiger dan ooit tevoren weet te overtuigen.



  1. Living Fields
  2. 101
  3. Where You Are
  4. Atacama
  5. Colour Fading
  6. Dissolution
  7. Bright Luck
  8. Brittle
  9. Memory Of Newness