Michael Mayer is een van de meest invloedrijke Duitse dj’s, producers en remixers in de technoscene. Als mede-eigenaar van het Keulse gerenommeerde elektronicalabel Kompakt (sinds 1998) bracht hij onder meer releases uit van The Orb, The Field, Panda Bear, Dave DK, Walls, Hunter/Game, Weval en Planetary Assault Systems. Zelf bracht Mayer 23 EP’s uit, ongeveer 170 remixen en verschillende mixalbums waarvan Fabric 13 uit 2003 de bekendste is; een mixcompilatie voor de inmiddels gesloten Londense club Fabric.

& is het derde full length album van Mayer en bevat louter samenwerkingen met andere artiesten. 12 tracks, 15 featurings. Opvallend is dat dit album niet via zijn eigen label Kompakt verschijnt, maar via het Berlijnse K7!.

Het grootste gevaar bij een album met alleen maar gastbijdragen is natuurlijk het mogelijke kwaliteitsverschil in de tracks en dat er geen samenhang in een plaat te ontdekken valt. Dat is ook bij & deels het geval. Het album wisselt net zo makkelijk qua stijl als niveau.

Zo is We Like To Party met Roman Flügel (laat ik geen grappen maken over het ranzige partydrankje) een middelmatige funky technotrack – inclusief Slick Rick-sample – en smaken de synths in de flauw funkende eurodiscosong Disco Dancers (met Burger/Voigt & Voigt) net zo inwisselbaar als een shot Flügel (…). Je zou meer mogen verwachten van een collabo met Kompakt mede-oprichter Wolfgang Voigt.

De Braziliaanse labelgenoot Gui Boratto weet in State Of The Nation met enigszins monotone techno pas tegen het einde een klein spanningsboogje te creëren, maar het is allemaal net te makkelijk. Friendly Fires-frontman Ed Macfarlane past prima op de meer hoekige deephousedansvloerkraker Mind Games, terwijl de Deense producer Kölsch op Gemination overtuigt met duistere en repetitieve straight-to-the-floor techhouse.

De Franse dj en zangeres Miss Kittin weet de spanning iets op te bouwen met het electro-achtige Voyage Interieur, maar die wordt vervolgens weer teniet gedaan door het saaie For You, een nummer dat Joe Goddard van Hot Chip en 2 Bears vakkundig om zeep weet te helpen met valse zanglijnen. Agoria’s Blackbird Has Spoken daarentegen hypnotiseert met fraaie, introverte minimal techno en ook de Duitse pianist/componist Hauschka stuwt een uptempo nummer als La Compostela naar een grotere hoogte.

Vreselijk is dan weer het lijzige Comfort Me (feat. Prins Thomas & Irene Kalisvaart) met geestdodende (ook weer valse) zang. Heel wat beter zijn tenslotte het broeierige Und Da Stehen Fremde Menschen met Barnt en het kalme, spiritueel klinkende Cicadelia met een bijdrage van de Nieuw-Zeelandse production designer Andrew Thomas.

Met een handjevol toffe tracks weet Michael Mayer op & over de gehele linie deels te overtuigen. Het album is redelijk coherent, maar kent meerdere missers. Al met al best jammer aangezien je van iemand met zo’n staat van dienst, muzikale smaak & visie meer mag verwachten.

Tracklisting &

1. Michael Mayer & Roman Flügel – We Like To Party
2. Michael Mayer & Burger / Voigt & Voigt – Disco Dancers
3. Michael Mayer & Gui Boratto – State Of The Nation
4. Michael Mayer & Edward Macfarlane – Mind Games
5. Michael Mayer & Kölsch – Germination
6 . Michael Mayer & Miss Kittin – Voyage Interieur
7. Michael Mayer & Joe Goddard – For You
8. Michael Mayer & Agoria – Blackbird Has Spoken
9. Michael Mayer & Hauschka – La Compostela
10. Michael Mayer & Prins Thomas, Irene Kalisvaart – Comfort Me
11. Michael Mayer & Barnt – Und Da Stehen Fremde Menschen
12. Michael Mayer & Andrew Thomas – Cicadelia