Hoe rijk de catalogus van Real World is wordt weer eens overduidelijk nu ze hun archief op vinyl gaan uitbrengen. De eerste serie albums zijn allemaal vanaf de analoge tapes in prachtige geluidskwaliteit perfect op lekker dik 180 grams vinyl geperst.

In de eerste serie vinyluitgaves vinden we ook Grit van de Schotse Martyn Bennett uit 2003 die voor de verandering op dubbel geel vinyl is verschenen.

Het blijft een opvallend verhaal dat Martyn Bennett het uitbundige Grit maakte terwijl hij al zo ziek was dat hij geen instrument meer kon bespelen. De gehele plaat is opgebouwd uit samples van (oude) folkzangers en zijn eigen doedelzak- en fiddlespel en voorzien van beats, soms zelfs bijna fucked-up bigbeats. Een behoorlijke geniale combinatie en zeker geniaal samengevoegd.

Bij Bennett werd in 2000 de ziekte van Hodgkin (kanker vanuit de lymfe) ontdekt die de jonge, veelbelovende muzikant die reeds op jonge leeftijd vanuit de traditionele folk de doedelzak en fiddle had leren spelen en die gedurende de jaren 90 een ideale symbiose tussen Keltische muziek en electronic invloeden tot stand had gebracht, uiteindelijk na vijf jaar definitief vloerde. In de laatste periode maakte hij het album af waarmee hij wereldwijde faam zou verwerven.

Grit is het album dat glorieus zijn briljante muzikale ingevingen overziet. Het album zit vol opmerkelijke samples, zoals van legende Sheila Steward in openingstrack Move die uitermate verguld was met het feit dat Moving On Song, Ewan MacColls song over rondtrekkende mensen naar een nieuwe publiek gebracht werd. Hetzelfde geldt voor Liberation waarop Michael Marra te horen is terwijl hij Psalm 118 voordraagt.

De kracht van het album ligt in het feit dat Bennett dan weer met soundscapes een bijzondere sfeer zoekt dan weer met beats gesampelde teksten of zang naar een nieuwe muzikale wereld brengt. Grit is een fascinerende en originele muzikale reis.

Op de nieuwe vinyluitgave van het albums zijn als extra op de laatste plaatkant een fascinerende Bennett-remix van Peter Gabriel’s Sky Blue te horen, die Bennett maakte terwijl hij dik in de chemo zat, en MacKay’s Memoires, het allerlaatste dat Bennett vlak voor zijn dood nog opnam maar de dag na zijn dood door producer/vriend Martin Swan echt voltooid werd. Het stuk werd voor het eerst in 1999 gespeeld door de studenten van The City Of Edinburgh Music School waarvoor Bennett het ook schreef. De opnamen die nu aan het dubbel vinyl zijn toegevoegd zijn begin 2015 opgenomen met Mr McFall’s Chamber met percussionist Tom Bancroft en James Mackintosh. Het met doedelzak, clarsach (een Keltische harp ) stem en orkest verrijkte stuk is een imposant slot van een muzikale carrière die een veel te vroeg einde kende. Grit is een prachtig document.