×

Nieuws

04 maart 2019

Keith Flint van The Prodigy overleden

Geschreven door: WiM Redactie

flint

Boegbeeld Keith Flint van The Prodigy is op 49-jarige leeftijd overleden. Hij werd vanochtend dood in zijn huis in Dunmow, Essex gevonden. Zijn bandleden hebben Flints dood inmiddels als zelfmoord bevestigd.

The Prodigy ontstond in 1989 toen Keith Flint Liam Howlett ontmoette op een dansfeest. Howlett draaide daar als DJ en Flint vroeg hem vroeg een mixtape van zijn favoriete muziek voor hem te maken. Die tape beviel Flint zo goed dat hij Howlett overtuigde om een muzikale carrière te beginnen. Hij bood zich zelf aan als danser. Ze vernoemden zich naar de favoriete synthesizer van Howlett. Leeroy Thornhill sloot zich bij de mannen aan en met de komst van Maxim Reality als volksmenner was de band compleet.

Gelijk al met het eerste album The Prodigy Experience (1992) en hits als Everybody In The Place, Out Of Space en vooral Charly maakte de band indruk. Maar het was hun tweede album Music For The Jilted Generation (1994) waarmee ze hun naam definitief vestigden. Howlett creëerde met breakbeats, gitaarriffs en dikke hiphopbeats een energieke sound die met singles als No Good (Start The Dance) en Voodoo People door het publiek met veel enthousiasme werden onthaald.

Flint werkte zichzelf onderwijl op van ‘slechts’ danser tot een gezichtsbepalend bandlid van The Prodigy. Tijdens de liveshows was hij het onbetwiste focuspunt voor het publiek. Met het uitkomen van het derde album The Fat Of The Land (1997), werd hij ook als vocaal boegbeeld bekend. ‘Zijn’ nummer Firestarter trok door de opvallende videoclip alle aandacht naar zich toe en tot op heden is dat nog altijd hét nummer waar The Prodigy bij het grote publiek om bekend staat. Met The Fat Of The Land (1997) en wereldwijde hits als genoemd Firestarter, Breathe en het omstreden Smack My Bitch Up werden ze vervolgens een van de belangrijkste bands van de wereld. Dat bewees de band met een fenomenaal en zeer intens optreden op Glastonbury datzelfde jaar.

Met het succes wat volgde kwamen er ook wat meer (drugs gerelateerde) problemen bij en het koste de band (vooral Howlett) moeite met nieuw materiaal te komen. Always Outnumbered, Never Outgunned (2004) werd ook niet het grote succes dat was verwacht, ondanks dat het een messcherp album is vol verzengende tracks. Compilatiealbum Their Law: The Singles 1990–2005, dat een jaar later werd uitgebracht, bleek dat dan weer zeker wel en katapulteerde de band weer richting het grote publiek.

De perioden tussen albums bleef lang. Gelukkig vijzelden ze met Invaders Must Die (2009) hun reputatie weer op maar zo groot als een aantal jaren daarvoor werd The Prodigy nimmer meer. Op 4 maart 2009 – vandaag 10 jaar geleden – stond de band in De Melkweg en die show was een van de meest gewilde van het jaar door het intieme karakter. De laatste verschenen albums The Day Is My Enemy (2015) en No Tourists (2018) hebben de status van de band geconsolideerd. Hun live shows bleven immer, vooral wat betreft de tomeloze energie van de band, een indrukwekkende gebeurtenis.

Hoewel Keith Flints artistieke bijdrage aan albums van The Prodigy verwaarloosbaar is (er zijn albums waarop hij niet eens te horen is), was hij voor velen de verpersoonlijking van de band. De band stond in december nog in een bomvolle Ziggo Dome in Amsterdam. Voor komende mei stond een grote Amerikaanse tour gepland en The Prodigy zou in de zomer weer naar Europa komen voor festivals en in Nederland was de band aangekondigd als een van de headliners voor Lowlands.

Flint’s dood komt voor de andere bandleden dan ook als een grote schok.