Er zijn albums die als de volumeknop niet al te veel naar rechts is gedraaid prima uit de verf komen. Sommige danceplaten hebben dat zelfs. Die vlieger gaat echter allesbehalve op voor Introverted Dancefloor, dat de trommelvliezen even flink moet masseren, wil het tot volle wasdom komen.

Achter Introverted Dancefloor gaat de Nieuw Zeelander Bevan Smith schuil. Jongen die onder pseudoniemen als Singer en Aspen het nodige werk heeft afgeleverd en bovendien deel uitmaakte van formaties als Skallander en Ruby Suns. Dat hij prima overweg kan met synthesizers en drumcomputers wisten we dus al en ook op Introverted Dancefloor stelt Smith niet teleur.

De maar liefst veertien tracks op het album zijn nochtans tot stad gekomen met minimaal gebruik van allerhande apparatuur. Smith, eigenzinnig als hij is, heeft zichzelf de nodige beperkingen opgelegd, door te werken met slechts twee synthesizers en een microfoon. De rest van zijn materiaal mag eigenlijk geen naam hebben.

Ondanks dat minimale gebruik van apparatuur, is Smith erin geslaagd tot een behoorlijk vol geluid te komen. Veertien songs, die, met enige fantasie zo nu en dan, een kop en een staart hebben. Hetzij dat het ene nummer wat flitsender en overtuigender is dan het andere. Duidelijke dissonanten zijn niet te vinden op het album en dat is zonder meer knap te noemen.

Hoogtepunt is het opwindende Feeling Unsound, een ware floorfiller, die niet had misstaan op de laatste plaat van Leftfield. Smith is niet opzichtig op zoek naar climaxen in zijn tracks, maar probeert een bepaalde spanning continu vast te houden.

Dat lukt hem wel vaker op Introverted Dancefloor. Into The Golden Light gedijt bijvoorbeeld ook prima met die tactiek. Het dichtst bij een echt popliedje komt albumopener Happiness Is Such A Mess. Een mooie contradictie, die titel, fraai in contrast met de vrolijkmakende song.

Smith beschikt over een wat fluisterend stemgeluid, dat verrassend goed uitpakt in zijn songs. Her en der doet hij denken aan Alexis Taylor en als we dan toch een duidelijke referentie willen noemen, komt zijn band Hot Chip het dichtst in de buurt. Al is de sound van Introverted Dancefloor een stuk minder organisch.