Omnion is inmiddels het vierde album van Hercules & Love Affair, de groep die Andrew (‘Andy’) Butler in 2004 oprichtte. Met het succes (o.a. Blind) kwam er een steeds hedonistischer levensstijl, met veel drank- en drugsmisbruik. Op Omnion vertelt Butler onder meer hoe hij terug op het rechte pad is geraakt.

Butler had in zijn jeugdjaren al wat aanvaringen met drank en drugs (o.a. crystal meth), maar geraakte alsnog clean. Op de opvolger van The Feast Of The Broken Heart horen we Butler afrekenen met het verleden waarin de muziek steeds vaker ondergeschikt werd aan drank en drugs. Niet volledig onbegrijpelijk, gezien de muziek die Hercules & Love Affair brengt het erg moet hebben van wijdogige euforie en feesten tot in de vroege uurtjes.

Met een paar hitsingles als Blind (met vocale inbreng van Antony Hegarty, die Butler triggerde om iets te doen met zijn demo’s) zorgde Hercules & Love Affair voor opwinding, ook omdat de groep steeds vaker de vager wordende grenzen tussen dance en indierock opzocht. Maar met het grotere succes kwamen echter ook de vele verlokkingen. Met als gevolg dat frontman Butler herviel in drank, drugs en hedonisme.

Op Omnion horen we Butler onder meer in Fools Wear Crowns zeggen hoezeer hij blij is dat hij de drank heeft laten staan. Het is zijn stem die aangeeft dat hij er eindelijk terug staat. Ook de teksten zelf zijn toegankelijk, eenvoudig: “I’m a fool when I’ve been drinking / I’m glad that I didn’t today/ It was foolish to lie here / To think I could wish all the clouds away”. Het klinkt als een biecht die hij met de wereld wil delen.

Niet dat het hele album in teken staat van zijn herwonnen soberheid, daarvoor is er op Omnion een veel te grote dosis dance, disco en fun aanwezig. Het gaat deels om de bevrijding (het naar George Michael knikkende Rejoice) en de idee van een nieuwe, gezondere levensstijl, maar ook om veel andere dingen zoals controle (de aan Depeche Mode verwante dansvloervuller Controller, waarin de slaaf-meester relatie centraal staat) en (on)zekerheden (het koele Are You Still Certain?). In zekere zin gaat het ook om identiteit en is het een reflectie op een lang proces van omgaan met angst en twijfel. Neem het knappe My Curse And Cure, waarin lot en heling het wat met elkaar uitvechten of het door soulvolle vocals van Sisy Ey gestutte Running (“I’m running / my feet won’t touch the ground”).

Butler wordt op Omnion bijgestaan door een resem gastartiesten, hetgeen illustreert dat met het succes zijn professioneel netwerk groter geworden is : zo levert Sharon Van Etten guest vocals op de sfeervolle titeltrack waarmee het album opent (met trompet !) en mogen Faris Badwan (Horrors), Rouge Mary, de jonge Gentse soulzanger Gustaph en de Libanese rockers van Mashrou’ Leila (!!) bijdragen. Zij maken van Omnion mee een best knap album waarin Butler een herwonnen levensvreugde vrijgeeft. Dansbaar, maar bezield.