×

Recensie

Electronic

19 mei 2017

Forest Swords

Compassion

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Ninja Tune

Compassion Forest Swords Electronic 4 Forest Swords – Compassion Written in Music https://writteninmusic.com

Forest Swords brengt vier jaar na het wondermooie Engravings het nieuwe, langverwachte Compassion uit. Daarmee bewijst hij een van de te volgen artiesten te zijn in de hedendaagse muziekwereld.

Achter het project schuilt de Liverpoolse producer en muzikant Matthew Barnes. Die heeft grote ambities voor zijn nieuwe album. Zo zullen er in een latere fase ook verschillende multimediale projecten (dans, performance,..) uit voortvloeien. Zijn vooral door dance en elektronica gestuurde sound maakt een multimediale invulling vanzelfsprekend ook best mogelijk. En dat Barnes veel aandacht heeft voor het visuele, blijkt onder meer uit die geweldig mooie hoes die een tijdloos karakter heeft.

Neem nu de afbeelding van de man, een prachtig (bewerkt) shot in zwart en wit, die een loodzware steen draagt. Een bijzonder intrigerend beeld waarvoor hij inspiratie haalde bij de foto’s die gevonden werden in de studio’s van schilder Francis Bacon. Daarmee wil hij schijnbaar aantonen dat de langverwachte opvolger best een zware dobber was voor de muzikant-producer die eerder al onder meer samenwerkte met Massive Attack.

Het duurde even vooraleer Barnes na het succes van zijn Daggers EP en Engravings aan die opvolger kon werken. Er waren scores voor dansprojecten (Shrine), samenwerkingen, tours en zoveel meer. En dan was daar plots dan toch dat nieuwe album Compassion, waarmee hij wederom grote indruk op ons maakt.

Compassion legt een verband tussen het verleden en het heden, zelfs in een wereld die bol staat van onzekerheden. Uitdagend bleek vooral de mogelijkheden van de nieuwe communicatievormen uit te proberen. Zo voerde hij onder meer het idee uit om al whatsappend met fans zijn uiterst modern klinkende muziek te verspreiden.

De uit schijnbaar aan elkaar gebricoleerde found sounds bestaande opener War It komt binnen met een wat plechtstatige feel. De songs zitten vol creatieve impulsen, zo blijkt onder meer uit de pittige drive die hoogtepunt Arms Out (‘home’) stuurt. Net als vele anderen speelt Barnes met allerhande drumsounds en synths, al klinken zijn songs helemaal niet kil. Dat komt deels omdat hij die wat koudere electronica verrijkt met ‘warmere’ geluiden. Barnes speelt bovendien met stiltes daar waar hij dat nodig acht en bevordert zo het mysterie.

En dat doet ook The Highest Floods waarin hij op bijzonder knappe wijze vocals samplet. Het is de ideale voorbode voor climax Panic die een claustrofobische indruk nalaat. Barnes speelt als een grootmeester met zowel archaisch klinkende als postmoderne geluiden (het exotische Exalter) en weet zo uiterst fascinerende en overtuigende muzikale klanklandschappen in elkaar te boksen.

Compassion is bijzonder streetwise (het jazzier getinte Raw Language, Vandalism), maar is onverbloemd als het gaat over de zaken die Barnes bezig houden. In die zin lijkt de sleutelsong Border Margin Barrier te zijn, waarmee hij lijkt aan te geven dat hij zijn muzikale ambities continu wil verleggen. Barnes toont zich experimenteel, maar ook kwetsbaar. Compassion levert het heerlijke bewijs dat we het beste nog lang niet gehoord hebben van deze muzikant-producer.



  1. War It
  2. The Highest Flood
  3. Panic
  4. Exalter
  5. Border Margin Barrier
  6. Arms Out
  7. Vandalism
  8. Sjurvival
  9. Raw Language
  10. Knife Edge