Toen Fenech Soler hun debuutalbum uitbrachten in 2010 (Fenech Soler) waren ze direct een hit. Optredens op Glastonbury, Reading, Leeds, iTunes Festival en meer; prijzen van XFM en The Guardian.

Met een mix van poprock en snoeiharde electro, waren ze met hun debuut erg vernieuwend. Na vier jaar wachten is het nu tijd voor hun tweede album Rituals..

Met Youth als album opener heeft het album een sterke troef in handen. Het intro is te vergelijken met de huidige electro scene, een combinatie van rustige effecten en house. Zodra zanger Ben Duffy begint, komt de energie. Het is nog een rustige opener, maar een goed voorteken voor wat er komen gaat. Bij opvolgsong All I Know is de energie direct een stuk hoger. De door house gedreven song wordt door de toevoeging van live drums nét anders. Een fijne verrassing wat vervolgens helaas als een trucje over het hele album gebruikt wordt.

Het album varieert tussen house en opgewekte poprock. Zo is Last Forever een typisch poprock nummer, in de stijl van Go Back To The Zoo, en het daarop volgende nummer Somebody te vergelijken met Empire Of The Sun. De rest van de songs klinken zijn lekker toegankelijk alleen is het allemaal niet zo origineel. Tracks zoals Two Cities klinken goed, en er is nog steeds een bepaalde goede energie, alleen is de passie en intensiteit, die te horen was op het debuut, enigszins verdwenen.

Rituals had de succesvolle opvolger moeten worden van Fenech Soler en dat is de heren maar in zekere mate gelukt. Het album maakt geen impact zoals het debuut, maar het is nog steeds een toegankelijk en vermakelijk album.