×

Recensie

Electronic

01 mei 2017

Depeche Mode

Depeche Mode

A Broken Frame

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Mute

A Broken Frame Depeche Mode Electronic 3 Depeche Mode – A Broken Frame Written in Music https://writteninmusic.com

Na het vertrek van hitcomponist Vince Clarke bleef Depeche Mode zwalkend achter. Ook al zullen ze dat zelf niet toegeven. A Broken Frame is het resultaat van een creatieve zoektocht als springplank naar de toekomst.

Als het album anno 2017 iets aantoont, dan is het wel dat de muziekindustrie enorm veranderd is. De mannen van Depeche Mode werken tegenwoordig in een uitermate comfortabel schema, waarin zij elke vier jaar met een nieuw album komen. Tussendoor twee jaar op tour, ruimte voor eigen dingetjes en weer door. Dan kan je zeggen ‘dat komt omdat ze een grote band zijn en niks meer te bewijzen hebben’, maar ook voor startende bands is het zeer gebruikelijk om albums langere tijd te geven. Begin jaren tachtig moesten beginnende bandjes nog op hoog tempo met albums komen. Het debuut Speak & Spell uit 1981 moest gewoon binnen een jaar met een tweede album worden opgevolgd en die druk kwam direct op de iele schouders van bandlid Martin Gore te liggen.

Wat de muziekindustrie echter ook kenmerkt in de vroege jaren tachtig, is dat de hoge productie ook ruimte voor experiment gaf. Lukte het met een album niet, kon het met en volgende altijd weer worden goedgemaakt. Bands kregen de tijd om zich te bewijzen. Wie de vertaalslag naar 2017 maakt, zou kunnen zeggen dat een band als Depeche Mode met een album als A Broken Frame direct gedumpt zou worden. Platenlabel Mute hield echter vertrouwen en liet de band ontwikkelen. Waar het debuut jong en springerig is, zie je muzikaal wolken aan de lucht komen op deze tweede die wel erg sterk van start gaat met het sfeervolle Leave In Silence. Het nummer heeft alles wat de latere Depeche Mode zo iconisch zou gaan maken. Een duister koortje dat opent, sfeervolle synthbeat, pakkende break en prima opbouw naar het refrein. My Secret Garden is ook zo’n puik staaltje vroege Depeche Mode. Sfeervol, broeierig, duister en een spannend synthbedje vol bliepjes en bopjes om het interessant te houden.

Daarna gaat A Broken Frame echter zwalken. Soms met prima, soms met twijfelachtige resultaten. Het uitermate minimalistische Monument is nog een prima track en zeker na de twee voorgaande tracks trekt dit nummer het muzikale kleurpalet breder. Dat doet instrumentaaltje Nothing To Fear op zich ook, maar het nummer klinkt eerder als een tune van een tv-serie uit de jaren tachtig dan als een echt nummer. Het is echter wel een goed geproduceerde track, die ineens doet beseffen dat de vocalen van Dave Gahan op de drie voorgaande tracks aan de vlakke kant zijn. Dit nummer knalt de speakers uit en dat doet het instrumentale deel van de eerste nummers ook. De vocalen zijn echter wat dof en niet zo sprankelend. Opvallend dat dit besef komt juist als er niet wordt gezongen.

Single See You mag dan een hit zijn geweest, het heeft de tand des tijd niet zo goed doorstaan. De tekst is ronduit zwak en de beat is generiek. Hier is de band niet op zijn best. Het daarop volgende Satellite is muzikaal best interessant omdat het open vrij knullig klinkende manier ska en synthpop lijkt te willen koppelen. De rol van een toetsenist in veel ska bands is ondersteunend en als de off beat hier uit de synths komt en voor in de mix ligt voelt dat vreemd. Je kan het als experiment waarderen, maar het liedje houdt maar met moeite stand. The Meaning Of Love lijkt te zijn gecomponeerd om aansluiting te vinden met het voorgaande album. Een springerig popplaatje, dat geforceerd overkomt en de sprankel mist die het werk van de vertrokken Vince Clarke wel heeft. Meer lichtgewicht nog is A Photograph Of You, dat muzikaal de kant van bijvoorbeeld The Human League op gaat. Ook hierop hoor je een zoekende band, die ontdekt wat wel of niet past. Dit jasje staat hen niet. Het surrealistische Shouldn’t Have Done That is een vreemd klinkend maar zeker wel intrigerend geheel waar Spartaans aandoende synthpartijen worden samengebracht met een hypnotiserend handenklapritme. Wederom een volledig andere richting, maar tegelijk ook eentje waar je 35 jaar later nog steeds de vingers niet achter kan krijgen. Dat maakt dat het spannend blijft en het stroomt fraai over in het machtige The Sun And The Rainfall, een vergeten klassieker. Net als de opener een nummer dat vanuit de schaduw opereert en een donker broeierig geheel is.

Als je het album symbolisch bekijkt zou je kunnen constateren dat hier de ‘hit and miss’ aanpak die de experimenteerdrift op dit album is tot een conclusie komt. The Sun And The Rainfall is een onmiskenbare bouwsteen die het Depeche Mode-geluid definieert, net als de openingstracks Leave In Silence en My Secret Garden. Die eerste twee zijn echter niet zo sterk als de afsluiter, die ook 35 jaar later niet stuk te krijgen blijkt. De springplank naar de toekomst is gevonden, maar de weg daar naartoe is rommelig en niet altijd even sterk.



  1. Leave In Silence
  2. My Secret Garden
  3. Monument
  4. Nothing To Fear
  5. See You
  6. Satellite
  7. The Meaning Of Love
  8. A Photograph Of You
  9. Shouldn't Have Done That
  10. The Sun & The Rainfall

Meer uit deze special

  1. Depeche Mode – Exciter
  2. Depeche Mode – Delta Machine
  3. Depeche Mode – Spirit
  4. Depeche Mode – Speak and Spell
  5. Depeche Mode: Tienerbandje wordt synthpophitkanon
  6. Depeche Mode – A Broken Frame
  7. Depeche Mode: Van hitkanon tot zoekend trio
  8. Depeche Mode perfectioneert zichzelf in Ziggo Dome
  9. Depeche Mode – Construction Time Again
  10. Depeche Mode: Bouwen achter de muur
  11. Depeche Mode – Some Great Reward
  12. Depeche Mode: De grote beloning
  13. Depeche Mode – Black Celebration
  14. Depeche Mode: het succes geconsolideerd
  15. Depeche Mode: de massa’s bereikt
  16. Depeche Mode – Music For The Masses
  17. Depeche Mode – 101
  18. Depeche Mode – Violator
  19. Depeche Mode: de definitieve werelddoorbraak met Violator
  20. Depeche Mode – Songs Of Faith and Devotion
  21. Depeche Mode: De jaren van het geloof en de toewijding
  22. Depeche Mode: langs de afgrond
  23. Depeche Mode – Ultra
  24. Depeche Mode: een nieuw decennium, een nieuw geluid
  25. Depeche Mode: de cirkel weer rond
  26. Depeche Mode – Playing The Angel