De Hagenaar Dave Huismans maakte als 2562 in kleinere kring naam met zijn dj-sets. In 2008 oogstte hij wereldwijde waardering voor zijn plaat Aerial, een werkstuk waarop diepe bassen, UK garage, broken beat en techno de toon zetten. In andere woorden: dubstep waarop je kunt dansen. In de zomer van 2009 stond 2562 op het Deense Roskilde Festival. Dat was een scherpe zet van de programmering. Inmiddels is het tweede album van 2562 een feit: Unbalance.

Hoewel de muziek van Huismans veelal onder het kopje dubstep wordt geschaard blijft techno toch een belangrijke basis. Dit wordt eens te meer duidelijk bij het beluisteren van Unbalance: een nummer als Flashback laat zich nog het best omschrijven als Detroit Garage en de track Like A Dream roept pionier Mr. Fingers in herinnering.

2562 combineert prikkelende, inventieve beats met zeer effectieve, soms klassieke, klanken en geluiden en voegt vaak net de juiste textuur toe om zijn muziek wat vlees op de botten te geven. In het fraaie Lost zijn het de bijvoorbeeld vocale loops die ervoor zorgen dat het menselijke maat niet ontbreekt op het toch flink experimentele Unbalance. Verderop, in de gedurfde single Love In Outer Space zijn het namelijk weer manische drums uit de oude school en acid-lijnen die de klok slaan. 2562 weet, in tegenstelling tot wat de albumtitel doet vermoeden, de balans dus aardig te bewaken.

Maar er is meer: het sterke Dinosaur is lekker funky en Yes Or No en Superflight vallen op door hun syncoperende bovenlaag. In dergelijke tracks komt de interesse van Huismans voor hiphop, funk en jazz aan het licht, hetgeen Unbalance absoluut op een hoger plan brengt.

Dave Huismans is iemand die in zijn thuisstudio eindeloos aan details blijft schaven – hij werkte twee jaar aan zijn debuut Aerial. Perfectionisme kan nogal eens leiden tot klinische, kille muziek. Op Unbalance wordt dit gevaar over het algemeen succesvol omzeild, al vindt Huismans van zichzelf dat hij best wat intuïtiever mag werken. Dat is een streven dat vroeg of laat tot nóg betere platen moet kunnen leiden. Voorlopig kunnen we uit de voeten met Unbalance, met gemak een van de interessantste en meest geslaagde Nederlandse albums van 2009.