×

Recensie

Eigentijds

14 december 2017

Tom Rogerson with Brian Eno

Finding Shore

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Dead Oceans

Finding Shore Tom Rogerson Eigentijds 4 Tom Rogerson with Brian Eno – Finding Shore Written in Music https://writteninmusic.com

Een wel heel mooie verrassing is Finding Shore van Tom Rogerson. De toetsenman van het door ons zo gewaardeerde Three Trapped Tigers heeft met de hulp van niemand minder dan Brian Eno een opvallend solodebuut gemaakt.

De achtergrond van Rogerson is een bijzondere. Hij begon met het spelen van piano in zijn jeugdjaren en in zijn late tienerjaren was hij zowel als lounge pianist aan het werk als studerende voor het schrijven van compositie onder componist Harrison Birtwistle. Hij verkaste vervolgens voor een aantal jaren naar New York om daar als jazzpianist aan de slag te gaan, zelfs met Reid Anderson (The Bad Plus) op te nemen alvorens naar Londen terug te verhuizen en daar met vrienden Adam Betts (drums) en gitarist/alleskunner Matt Calvert het geweldige Three Trapped Tigers (TTT) te beginnen.

Waar Betts en Calvert ook naast TTT hun eigen muzikale wegen verkenden (onder meer met grote bijdragen aan de Heritage Orchestra) deed ook Rogerson dat. Toen hij en Eno elkaar tegenkwamen gingen de conversaties in eerste instantie vooral over de plek waar ze allebei vandaan komen: Woodbridge, Suffolk. Maar Eno nodigde Rogerson uit om piano te spelen over een stuk waar Eno met de Piano Bar, een obscure Moog synthesizer, een basis legde. Waar beide mannen gelijk het experiment zochten en dat optimaal klikte besloten de mannen meerdere tracks te maken en was binnen afzienbare tijd genoeg opgenomen om het op een album uit te brengen.

Finding Shore is een album waarop de geluiden van hun geboortegrond doorklinken. ‘I do totally hear it, I’ll listen and think ‘oh that sounds like the bells at Woodbridge, that’s the birds, the wind rustling in the reeds’. I think it permeates my music, and Brian’s ambient records. That ‘is it organic or is it electronic thing’ is so interesting’, is de manier waarop Rogerson het mooi omschrijft. Voor degenen die Suffolk niet kennen, en dat zullen de meesten zijn, spreekt de muziek echter voor zichzelf.

Finding Shore is een zeldzaam mooi album waarop minimale klanken worden gecombineerd met fraai pianospel en immer warme soundscapes. Merendeels zonder ritmes voltrekken zich fraaie muzikale landschappen die intrigeren door dan weer repeterende structuren dan weer vrije improvisaties. Eno is weer geweldig op dreef met vreemdsoortige klanken, Rogerson imponeert met fraai gelaagd pianospel. En als er dan wat ritmes te horen zijn, zoals bij March Away, ben je je gelijk bewust dat er nog veel meer in deze samenwerking zit. Kom maar op zou ik zeggen. Finding Shore is de wel heel mooie eigentijdse verrassing op de valreep naar 2018.



  1. Idea Of Order At Kyson Point
  2. Motion In Field
  3. On-Ness
  4. March Away
  5. Eastern Stack
  6. Minor Rift
  7. The Gabbard
  8. Red Slip
  9. Quoit Blue
  10. Marsh Chorus
  11. An Iken Loop
  12. Chain Home
  13. Rest