De Italiaanse pianist/componist Stefano Battaglia heeft zich de bijzonder moeilijke taak verschaft om de werken van Pier Paolo Pasolini in muzikale thema’s te vatten.

Dat hij daar wonderwel in geslaagd is zal zonder meer liggen aan zijn grote liefde voor de Italiaanse kunstenaar die van 1922 tot 1975 leefde en zowel in de literatuur als in de film bijzondere meesterwerken achterliet.

Nog maar net veertig jaar oud en al een enorme carrière achter zich. Opgegroeid met barok en klassiek, en dan vooral degene uit de vroege twintigste eeuw zoals Hindesmith, Boulez en Ligeti, begon hij op zijn veertiende met jazz. Juist het improvisatie element, mede door pianisten als Paul Bley en Keith Jarrett, sprak hem bijzonder aan. Aan het eind van de jaren tachtig speelde hij met alle groten van de aarde en won hij prijs na prijs.Hij maakte door de jaren heen zestig albums verspreid over kleinere platenlabels, met solo performances, in trio of kwartet setting en met zijn zestien koppig ensemble Theatrum. Uiteindelijk maakte hij in 2005 zijn entree bij zijn zo geliefde ECM met het erg goed ontvangen album Raccolto.

Als niet alleen de meest vermaarde Italiaanse schrijver/filmmaker maar zeker ook een van de meest invloedrijke Europese kunstenaars groeide Pasolini in de jaren zestig en zeventig uit tot een waar cult persoon. Zijn boeken en films bleken immer controversieel. De uitgesproken manier van werken en schrijven, zowel op politiek als religieus terrein, werd hem niet altijd in dank afgenomen. Zijn boek Teorema en films als Salo(over de verschrikkingen van de fascisten) en Il Vangalo Di Matteo (zijn versie van het evangelie van Mattheus) zijn ware klassiekers te noemen. Zijn grootste kracht was het samenbrengen van opvattingen uit verschillende lagen van de bevolking en deze op een zeer intelligente manier te vertalen. Maar juist de sluimerende of juist onstuimige sex of de uiterst geweldadige uitspattingen bleken bij zijn films tot buitenissige oordelen te leiden. Ook zijn uitgesproken homoseksualiteit leidde tot veel controverse. Hij vond een geweldadige dood in Ostia, de stranden bij Rome, in 1975. Sommigen zeggen dat het een politieke moord was, anderen weer dat hij door een vriendje om het leven is gebracht.

Met het dubbel album Re:Pasolini heeft Battaglia het werk van zijn leven gemaakt. De fascinerende muziekstukken, door Battaglia vanuit de piano geschreven en gespeeld, klinken zowel warm als spannend. De basis heeft hij gezocht in alle films, de meeste boeken en het leven van Pasolini in het algemeen. Zo eindigt de tweede CD ook met zijn dood in Ostia. In alle muziekstukken zoekt hij daarnaast een optimale emotionele spanning waarbij de blaasinstrumenten en de cello steeds optimaal een indringende rol spelen.

De twee CDs kennen twee bezettingen, waarbij CD1 de bezetting heeft van Battaglia’s ensemble Pietra Lata Sestetto. De tweede CD kent een meer improviserende stijl mede door muzikanten als Dominique Pifarely, Bruno Chevillon, Vincent Courtois en de geweldige drummer Michele Rabbia. En waar CD 1 vooral de films en boeken als thema heeft staat CD2 volledig in het teken van Pasolini’s relatie tot het geloof en de kerk, seksualiteit en politiek.

Re:Pasolini is een meer dan bijzonder album. Niet alleen is het album met bijzonder veel passie en muzikaliteit gemaakt, het is tevens het album waarop de geniale kwaliteiten van Battaglia tot volle bloei komen. Het lijkt me als muzikant en componist de mooiste beloning om deze waardering te krijgen met muziek over een persoon als Pasolini die hem zo na aan het hart ligt.

Tracklisting Re:Pasolini:

CD1:

1. Canzone Di Laura Betti
2. Toto e Ninetto
3. Canto Popukare
4. Cosa Sono Le Nuvole
5. Fevrar
6. Il Sogno Di Una Cosa
7. Teorema
8. Callas
9. Pietra Lata

CD2:

1. Lyra I
2. Lyra II
3. Meditazione Orale
4. Lyra III
5. Lyra IV
6. Scritti Corsari
7. Lyra V
8. Epigrammi
9. Lya VI
10. Setaccio
11. Lyra VII
12. Mimenis, Divina Nimesis
13. Lya VIII
14. Ostia
15. Pasolini